بحث:زمین در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «==ارض== {{متن قرآن|وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا...}}<ref>«و به راستی نزدیک بود که تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرون رانند و در آن صورت (آنها نیز) پس از تو جز اندکی درنگ نداشتند» سوره اسراء، آیه ۷...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۷: خط ۷:
[[آیات قرآن]] را [[مشرکان مکه]] لجوجانه رد کردند و گفتند: ای محمد ما به تو [[ایمان]] نمی‌آوریم مگر آنکه [[زمین]] را بشکافی و از زمین مکه برای ما چشمه‌ای جاری سازی. در [[روایت]] [[اسلامی]] آمده است که آنها از پیامبر خواستند: «نهرهای آب، همچون نهرهای شام و [[عراق]] در این سرزمین خشک و بی‌آب جاری سازد»<ref>تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۳۰۹.</ref>.
[[آیات قرآن]] را [[مشرکان مکه]] لجوجانه رد کردند و گفتند: ای محمد ما به تو [[ایمان]] نمی‌آوریم مگر آنکه [[زمین]] را بشکافی و از زمین مکه برای ما چشمه‌ای جاری سازی. در [[روایت]] [[اسلامی]] آمده است که آنها از پیامبر خواستند: «نهرهای آب، همچون نهرهای شام و [[عراق]] در این سرزمین خشک و بی‌آب جاری سازد»<ref>تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۳۰۹.</ref>.


====چکیده===
===چکیده===
این درخواست‌ها [[بهانه‌جویی]] بود و از آنجا که مکه سرزمین خشک و سوزانی بود هدفی جز [[عناد]] با پیامبر نداشتند.
این درخواست‌ها [[بهانه‌جویی]] بود و از آنجا که مکه سرزمین خشک و سوزانی بود هدفی جز [[عناد]] با پیامبر نداشتند.
محلی که [[کفار]] این درخواست را کردند چنانکه ذکر شد [[شهر]] «[[مکه]]» بود.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۲۱۵.</ref>
محلی که [[کفار]] این درخواست را کردند چنانکه ذکر شد [[شهر]] «[[مکه]]» بود.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۲۱۵.</ref>
==[[ارض]]==
{{متن قرآن|وَقُلْنَا مِنْ بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ اسْكُنُوا الْأَرْضَ}}<ref>«و پس از وی به بنی اسرائیل گفتیم: در این سرزمین جای گیرید و چون وعده جهان واپسین در رسد شما را با هم (گرد) می‌آوریم» سوره اسراء، آیه ۱۰۴.</ref>.
برای رسیدن به [[هدف]]، بهتر آن است که سخن کوتاه کنیم و به اصل موضوع بپردازیم.
===منظور از ارض در این [[آیه]] کدام [[سرزمین]] است؟===
در [[مبارزه]] [[حضرت موسی]] با [[فرعون]] و [[فرعونیان]] به اینجا می‌رسیم که آنان از دریا عبور کردند و [[دشمنان]] آنها [[غرق]] در امواج خروشان دریا شدند. «[[خداوند]] به [[بنی اسرائیل]] دستور داد: اکنون که بر [[دشمن]] [[پیروز]] شدید در ارض معهود سکونت جوئید. آیا منظور [[سرزمین مصر]] است (همین کلمه در آیه قبل که می‌گوید فرعون می‌خواست آنها را از سرزمین بیرون کند به همین معنی آمده و [[آیات]] دیگر [[قرآن]] نیز می‌گوید که بنی اسرائیل [[وارث]] فرعونیان شدند). یا این که اشاره به [[سرزمین مقدس فلسطین]] است؛ زیرا بنی اسرائیل بعد از این ماجرا به [[سرزمین فلسطین]] رفتند و [[مأمور]] شدند که در آن وارد شوند ولی ما بعید نمی‌دانیم که هر دو سرزمین منظور بوده باشد زیرا بنی اسرائیل به [[شهادت]] [[آیات قرآن]]، وارث زمین‌های فرعونیان شدند و هم مالک سرزمین فلسطین»<ref>تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۳۴۵.</ref>.
به نظر نگارنده بنی اسرائیل وارد [[فلسطین]] شدند و [[حکم]] اسکان در این سرزمین [[صراحت]] دارد فلذا در این مقطع؛ «ارض» می‌تواند تنها «فلسطین» را مقصد نهایی خود قرار دهد.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۲۱۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۴

ارض

﴿وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا...[۱]. ﴿وَقَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الْأَرْضِ يَنْبُوعًا[۲]. مشهور این است: آیات فوق در مورد اهل «مکه» نازل شده است که تصمیم گرفتند پیامبر(ص) را از مکه بیرون کنند و بعداً این تصمیم، فسخ و مبدل به تصمیم بر اعدام پیامبر(ص) در مکه گردید و به دنبال آن خانه پیامبر(ص) را از هر سو محاصره کردند اما همان گونه که می‌دانیم، پیامبر(ص) از این حلقه محاصره به طرز اعجاز آمیزی بیرون آمده به سوی مدینه حرکت کرد و سرآغاز هجرت گردید.

ولی بعضی گفته‌اند: «این آیات، در رابطه با پیشنهاد یهود «مدینه» نازل شده است که: برای خارج کردن پیامبر(ص) از مدینه به خدمتش رسیده گفتند این سرزمین، سرزمین انبیا نیست، سرزمین پیامبران شام است اگر می‌خواهی دعوتت پیشرفت کند باید به آنجا بروی! اما با توجه به این که: این سوره «مکی» است، تناسبی با این شأن نزول ندارد، به علاوه، جمله‌های آیات فوق چنان که خواهیم دید نیز، متناسب با محتوای این شأن نزول نیست»[۳]. آیات قرآن را مشرکان مکه لجوجانه رد کردند و گفتند: ای محمد ما به تو ایمان نمی‌آوریم مگر آنکه زمین را بشکافی و از زمین مکه برای ما چشمه‌ای جاری سازی. در روایت اسلامی آمده است که آنها از پیامبر خواستند: «نهرهای آب، همچون نهرهای شام و عراق در این سرزمین خشک و بی‌آب جاری سازد»[۴].

چکیده

این درخواست‌ها بهانه‌جویی بود و از آنجا که مکه سرزمین خشک و سوزانی بود هدفی جز عناد با پیامبر نداشتند. محلی که کفار این درخواست را کردند چنانکه ذکر شد شهر «مکه» بود.[۵]

ارض

﴿وَقُلْنَا مِنْ بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ اسْكُنُوا الْأَرْضَ[۶]. برای رسیدن به هدف، بهتر آن است که سخن کوتاه کنیم و به اصل موضوع بپردازیم.

منظور از ارض در این آیه کدام سرزمین است؟

در مبارزه حضرت موسی با فرعون و فرعونیان به اینجا می‌رسیم که آنان از دریا عبور کردند و دشمنان آنها غرق در امواج خروشان دریا شدند. «خداوند به بنی اسرائیل دستور داد: اکنون که بر دشمن پیروز شدید در ارض معهود سکونت جوئید. آیا منظور سرزمین مصر است (همین کلمه در آیه قبل که می‌گوید فرعون می‌خواست آنها را از سرزمین بیرون کند به همین معنی آمده و آیات دیگر قرآن نیز می‌گوید که بنی اسرائیل وارث فرعونیان شدند). یا این که اشاره به سرزمین مقدس فلسطین است؛ زیرا بنی اسرائیل بعد از این ماجرا به سرزمین فلسطین رفتند و مأمور شدند که در آن وارد شوند ولی ما بعید نمی‌دانیم که هر دو سرزمین منظور بوده باشد زیرا بنی اسرائیل به شهادت آیات قرآن، وارث زمین‌های فرعونیان شدند و هم مالک سرزمین فلسطین»[۷]. به نظر نگارنده بنی اسرائیل وارد فلسطین شدند و حکم اسکان در این سرزمین صراحت دارد فلذا در این مقطع؛ «ارض» می‌تواند تنها «فلسطین» را مقصد نهایی خود قرار دهد.[۸]

منابع

  1. «و به راستی نزدیک بود که تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرون رانند و در آن صورت (آنها نیز) پس از تو جز اندکی درنگ نداشتند» سوره اسراء، آیه ۷۶.
  2. «و گفتند: هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد تا برای ما از زمین چشمه‌ای فرا جوشانی» سوره اسراء، آیه ۹۰.
  3. تفسیر نمونه، مکارم، ج۱۲، ص۲۴۲.
  4. تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۳۰۹.
  5. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۲۱۵.
  6. «و پس از وی به بنی اسرائیل گفتیم: در این سرزمین جای گیرید و چون وعده جهان واپسین در رسد شما را با هم (گرد) می‌آوریم» سوره اسراء، آیه ۱۰۴.
  7. تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۳۴۵.
  8. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۲۱۸.