الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[ | '''[[امام کاظم علیهالسلام| امام کاظم علیهالسلام]] ''' [[هفتمین امام]] مسلمانان، بیستم ذیالحجه و به نقلی هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری به دنیا آمد. نام او "موسی" است و پدرش امام صادق{{ع}} و مادرش حُمَیدَه بربریه بود. فرزندان بسیاری برای امام کاظم{{ع}} [[ثبت]] کردهاند که تعدای از آنها در [[ایران]] مدفوناند؛ از معروفترین آنها [[امام رضا]]{{ع}}، [[فاطمه معصومه]] (س) و احمد بن موسی شاهچراغ هستند. | ||
امام کاظم{{ع}} به دلیل شدت [[حلم]] و [[بردباری]] و گذشت در مورد دیگران به لقب "کاظم" مشهور است. همچنین آن حضرت به دلیل آنکه واسطه در نجات [[مردم]] و حل [[مشکلات]] ایشان نزد [[خداوند]] است به باب الحوائج ملقب شده است. | |||
[[امام کاظم]]{{ع}} بیست سال و به روایتی نوزده سال از [[عمر]] خود را با پدر به سر برد و پس از وی [[امامت]] [[شیعیان]] را بر عهده گرفت و سی و پنج سال در این مقام بود. دوران [[امامت امام کاظم]]{{ع}} با دوران [[خلافت]] چهار [[خلیفه عباسی]] یعنی [[منصور دوانیقی]]، مهدی، [[هادی]] و [[هارونالرشید]] همزمان بود. در [[زمان]] [[خلافت]] [[مهدی عباسی]]، به جهت [[شهرت]] و محبوبیت امام، توجه بیشتری از ناحیه [[اهل]] [[قدرت]] به وی معطوف شد، به گونهای که مهدی عباسی [[دستور]] بازداشت حضرت و [[حکم]] [[قتل]] او را صادر کرد. | |||
در یک سالی که موسی بن مهدی مشهور به [[هادی عباسی]] خلیفه بود، روابط وی با امام کاظم{{ع}} خوب نبود و او که از [[قیام]] برخی از [[علویان]] مانند [[حسین بن علی]] مشهور به [[شهید فخ]] بسیار عصبانی بود، [[موسی بن جعفر]]{{ع}} را خطری بزرگ برای خود میدانست. | |||
<div class="mainpage_box_more">[[ | آن حضرت قریب پانزده سال با [[هارونالرشید]] معاصر بود. [[هارون]] در ابتدای [[خلافت]] با امام کاظم{{ع}} [[دشمنی]] آشکاری اظهار نمیکرد. [[امام]] دیدار هارون را خوش نداشت و او را به جهت [[دنیادوستی]]، [[دوست]] نمیداشت و صراحتاً میفرمود اگر از جدّم [[رسول خدا]]{{صل}} نشنیده بودم که [[اطاعت]] از [[سلطان]] به جهت تقیه [[واجب]] است؛ هرگز او را [[ملاقات]] نمیکردم. هارونالرشید پس از مدتی از ناحیه امام [[موسی بن جعفر]]{{ع}} احساس خطر کرد و موقعیت وی را مانند خلیفهای غیررسمی در کنار خود دید. امام کاظم{{ع}} در عمر خود سالهای بسیاری در زندان هارون الرشید (خلیفه عباسی) به سر برد. | ||
به [[دستور]] هارون امام کاظم{{ع}} را از [[مدینه]] به بصره بردند و نزد "عیسی بن جعفر" [[زندانی]] کردند؛ آنگاه او را به [[بغداد]] برده و در زندان سندی بن شاهک به شهادت رساند. خرمای مسموم را [[هارون]] برای "سندی بن شاهک" فرستاد و دستور داد به حضرت بدهد و حضرت با همان خرما در ٢٥ رجب به [[شهادت]] رسید. قبر امام کاظم {{ع}} در [[کاظمین]] است. | |||
<div class="mainpage_box_more">[[ امام کاظم علیهالسلام|ادامه]]</div> |
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶
امام کاظم علیهالسلام هفتمین امام مسلمانان، بیستم ذیالحجه و به نقلی هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری به دنیا آمد. نام او "موسی" است و پدرش امام صادق(ع) و مادرش حُمَیدَه بربریه بود. فرزندان بسیاری برای امام کاظم(ع) ثبت کردهاند که تعدای از آنها در ایران مدفوناند؛ از معروفترین آنها امام رضا(ع)، فاطمه معصومه (س) و احمد بن موسی شاهچراغ هستند.
امام کاظم(ع) به دلیل شدت حلم و بردباری و گذشت در مورد دیگران به لقب "کاظم" مشهور است. همچنین آن حضرت به دلیل آنکه واسطه در نجات مردم و حل مشکلات ایشان نزد خداوند است به باب الحوائج ملقب شده است.
امام کاظم(ع) بیست سال و به روایتی نوزده سال از عمر خود را با پدر به سر برد و پس از وی امامت شیعیان را بر عهده گرفت و سی و پنج سال در این مقام بود. دوران امامت امام کاظم(ع) با دوران خلافت چهار خلیفه عباسی یعنی منصور دوانیقی، مهدی، هادی و هارونالرشید همزمان بود. در زمان خلافت مهدی عباسی، به جهت شهرت و محبوبیت امام، توجه بیشتری از ناحیه اهل قدرت به وی معطوف شد، به گونهای که مهدی عباسی دستور بازداشت حضرت و حکم قتل او را صادر کرد.
در یک سالی که موسی بن مهدی مشهور به هادی عباسی خلیفه بود، روابط وی با امام کاظم(ع) خوب نبود و او که از قیام برخی از علویان مانند حسین بن علی مشهور به شهید فخ بسیار عصبانی بود، موسی بن جعفر(ع) را خطری بزرگ برای خود میدانست.
آن حضرت قریب پانزده سال با هارونالرشید معاصر بود. هارون در ابتدای خلافت با امام کاظم(ع) دشمنی آشکاری اظهار نمیکرد. امام دیدار هارون را خوش نداشت و او را به جهت دنیادوستی، دوست نمیداشت و صراحتاً میفرمود اگر از جدّم رسول خدا(ص) نشنیده بودم که اطاعت از سلطان به جهت تقیه واجب است؛ هرگز او را ملاقات نمیکردم. هارونالرشید پس از مدتی از ناحیه امام موسی بن جعفر(ع) احساس خطر کرد و موقعیت وی را مانند خلیفهای غیررسمی در کنار خود دید. امام کاظم(ع) در عمر خود سالهای بسیاری در زندان هارون الرشید (خلیفه عباسی) به سر برد.
به دستور هارون امام کاظم(ع) را از مدینه به بصره بردند و نزد "عیسی بن جعفر" زندانی کردند؛ آنگاه او را به بغداد برده و در زندان سندی بن شاهک به شهادت رساند. خرمای مسموم را هارون برای "سندی بن شاهک" فرستاد و دستور داد به حضرت بدهد و حضرت با همان خرما در ٢٥ رجب به شهادت رسید. قبر امام کاظم (ع) در کاظمین است.