الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۰

امام سجاد (ع) دومین فرزند امام حسین (ع) روز پنج‌شنبه، پنجم شعبان سال ۳۸ ﻫ. در مدینه به دنیا آمد. مادر گرامی آن حضرت شهربانو است. حضرت پنجاه و هفت سال در دنیا زندگی کردند. دو سال در روزگار امامت جدش علی بن ابی طالب (ع)، ده سال در عهد امامت عمویش حسن بن علی (ع) و یازده سال در زمان امامت پدر والامقامش و سی و چهار سال امامت مسلمانان را برعهده داشت. در حادثه کربلا آن حضرت ازدواج کرده و دارای فرزند بود.

از القاب امام سجاد (ع)، زین‌العابدین، سجاد، زکی و ذوالثفنات است و کنیه ایشان ابوالحسن ثانی و ابومحمد است. آن حضرت همچون دیگر معصومین (ع) خُلق و خویی الهی و انسانی داشت و دوست و دشمن وی را ستوده‌اند. از آشکارترین ویژگی‌های اخلاقی امام سجاد (ع)، عبادت و طاعت فراوان اوست و بدین دلیل، پیامبر اسلام (ص) او را زینت عابدان بهشت (زین‌العابدین) خوانده است.

امام سجاد (ع) در دوران خلافت یزید به امامت رسید و دوران بحرانی خلافت عبدالله بن زبیر و مروانیان از جمله عبدالملک مروان را شاهد بود و حدود ۳۵ سال امامت کرد. آغاز امامت حضرت سجاد (ع) با شدت یافتن انحراف خاندان بنی امیه همراه بود و از این رو، روزگار آن امام همام (ع) را می‌توان دارای حساسیتی ویژه دانست. پنج تن از امویان در سال‌های‌ زندگی امام سجاد به حکومت رسیدند: یزید بن معاویه، معاویة بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک مروان و ولید بن عبدالملک. امام (ع) با تدبیر و سیاستی ویژه تعالیم راستین اسلام را بیان می‌کرد.

از امام علی بن الحسین (ع)، غیر از صحیفه سجادیه، آثار ارزشمند دیگری در میراث مکتوب شیعه وجود دارد. این آثار در قالب دعا و مناجات و همچنین روایات کوتاه و بلند، گنجینه‌ای گران‌بها و منبعی غنی در شناخت معارف دینی به شمار می‌رود. رساله حقوق، دعای ابوحمزه ثمالی، مناجات خمس عشر، زیارت امین‌الله و خطبه امام سجاد (ع) در شام از جمله این معارف ارجمند است.

شیوه کارساز امام (ع) در مبارزه با حکومت، امویان را واداشت تا برای بقای خویش چاره‌ای بیندیشند و ناجوانمردانه آن امام همام (ع) را مسموم سازند. شهادت امام سجاد (ع) در روز ۱۲ یا ۲۵ محرم سال ۹۵ه‍ واقع شده است.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''[[قیام امام حسین| قیام امام حسین]]''' دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که آن را از همه قیام‌ها متمایز می‌سازد، برخی از این ویژگی‌ها عبارت‌اند از:
+'''[[امام سجاد| امام سجاد]]''' {{ع}} دومین [[فرزند]] [[امام حسین]] {{ع}} [[روز]] [[پنج‌شنبه]]، پنجم [[شعبان]] سال ۳۸ ﻫ. در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. مادر گرامی آن حضرت [[شهربانو]] است. حضرت پنجاه و هفت سال در دنیا زندگی کردند. دو سال در روزگار [[امامت]] جدش [[علی بن ابی طالب]] {{ع}}، ده سال در [[عهد امامت]] عمویش [[حسن بن علی]] {{ع}} و یازده سال در زمان امامت پدر والامقامش و سی و چهار سال امامت [[مسلمانان]] را برعهده داشت. در [[حادثه کربلا]] آن حضرت [[ازدواج]] کرده و دارای [[فرزند]] بود.
-# '''[[ایمان]] به [[خدا]]:''' از [[ویژگی‌های نهضت حسینی]] [[ایمان]] به مبدأ و یقین به [[پروردگار]] و [[آفریدگار جهان]] است.
-# '''[[ذلت‌ناپذیری]]:''' ویژگی دیگر [[رهبر]] [[نهضت عاشورا]] و [[قیام خونین کربلا]]، [[ذلت]] ناپذیری و تن به [[خواری]] ندادن آن حضرت است.
-# '''[[شجاعت]]:''' عباس محمود عقاد می‌گوید: جای هیچ سخنی نیست که آن [[روز]]، روز [[شهادت]] و [[شجاعت]] بود. شجاعت سرآمد [[فضائل]] و دریای [[نیک]] نهادی است که دیگر [[اخلاق پسندیده]] مانند جوی به سویش سرازیر می‌شود و پشتوانه از آن می‌گیرد.
-# '''[[ظلم‌ستیزی]]:''' [[قرآن کریم]] از رکون در برابر [[ظالمان]] و [[ستمگران]] [[نهی]] کرده است و این در حقیقت درسی است که [[انقلاب]] [[کربلا]] به همه افراد در همه ادوار و اعصار می‌دهد که بایستی [[بشر]] [[ظلم]] [[ستیز]] باشد و با [[ظالم]] مقابله کند اگر چه این موضع‌گیری او را در مخاطره قرار داده و حیاتش را [[تهدید]] کند.
-# '''[[ایثار]] و [[فداکاری]]:''' چیزی که در [[قیام عاشورا]] به طور مشهود به چشم می‌خورد، فداکاری و ایثار است که در آن معرکه و میدان نبرد تحقق و عینیت یافت.
-برخی از زمینه‌های قیام امام حسین {{ع}} به صورت خلاصه عبارت است از: [[گمراهی]] [[مردم]]؛ گسترش فساد و اختلاف و [[گسترش ظلم و جور]]. در یک تقسیم [[اهداف قیام امام حسین]] {{ع}} چنین تقسیم می‌شود: [[زنده کردن اسلام]] و [[اصلاح جامعه]]، [[احیای سنت نبوی]] و [[سیره علوی]]؛ [[هدایت]] و آگاه ساختن مسلمانان؛ [[آزاد‌سازی اراده ملت]] از محکومیت [[سلطه]] و [[زور]] و [[حاکم ساختن حق]]؛ افشای ماهیت واقعی امویان و [[از بین بردن سلطه استبدادی]] آنان بر [[جهان اسلام]]؛ [[اجرای قانون شرع]] و [[تأمین قسط و عدل]] و [[از بین بردن بدعت‌ها]] و [[کجروی‌ها]] و سلب مشروعیت نظام غاصب.
+از القاب [[امام سجاد]] {{ع}}، [[زین‌العابدین]]، [[سجاد]]، زکی و ذوالثفنات است و کنیه ایشان [[ابوالحسن ثانی]] و ابومحمد است. آن حضرت همچون دیگر [[معصومین]] {{ع}} خُلق و خویی [[الهی]] و انسانی داشت و [[دوست]] و [[دشمن]] وی را ستوده‌اند. از آشکارترین ویژگی‌های اخلاقی امام سجاد {{ع}}، [[عبادت]] و [[طاعت]] فراوان اوست و بدین دلیل، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} او را زینت عابدان [[بهشت]] (زین‌العابدین) خوانده است.
-برخی از آثار قیام امام حسین {{ع}} نیز عبارت است از:
+امام سجاد {{ع}} در دوران [[خلافت یزید]] به [[امامت]] رسید و دوران [[بحرانی]] [[خلافت]] [[عبدالله بن زبیر]] و [[مروانیان]] از جمله [[عبدالملک مروان]] را [[شاهد]] بود و حدود ۳۵ سال امامت کرد. آغاز امامت [[حضرت سجاد]] {{ع}} با شدت یافتن [[انحراف]] [[خاندان]] [[بنی امیه]] همراه بود و از این رو، روزگار آن امام همام {{ع}} را می‌توان دارای حساسیتی ویژه دانست. [[پنج تن]] از [[امویان]] در سال‌های‌ [[زندگی]] امام سجاد به [[حکومت]] رسیدند: [[یزید بن معاویه]]، [[معاویة بن یزید]]، [[مروان بن حکم]]، [[عبدالملک مروان]] و [[ولید بن عبدالملک]]. [[امام]] {{ع}} [[با تدبیر]] و سیاستی ویژه [[تعالیم]] [[راستین]] [[اسلام]] را بیان می‌کرد.
-# '''[[احیای اندیشه امامت]]:''' پس از [[رحلت رسول خدا]] جریان طبیعی اسلام که بر اصل بنیادین «امامت» پایه‌گذاری شده بود با دسایس بنیان گذاران [[خلافت]] به [[انحراف]] کشیده شد و «خلافت» جایگزین آن گردید. یکی از آثار قیام امام حسین {{ع}} بازگرداندن این جریان به مسیر اصلی خود بود.
-# '''[[احیای فرهنگ جهاد]]:''' از مهمترین کارکردهای [[سیاسی]] حادثه عظیم [[عاشورا]] احیای فرهنگ جهاد در میان [[امت مسلمان]] بود.
-# '''[[زمینه‌سازی تشکیل حکومت اسلامی]]:''' یکی از کارکردهای [[سیاسی]] مهم عاشورا که در عین حال برخاسته از دو کارکرد دیگر ([[احیای اندیشه امامت]] و [[احیای فرهنگ جهاد]]) است؛ زمینه‌سازی برای تشکیل حکومت اسلامی است.
-# '''[[احیای فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر]]:''' [[تحریف]] [[اسلام]] نبوی {{صل}}، [[قربانی]] گردیدن [[عدالت]] در [[جامعۀ اسلامی]]، [[ستم]] بر [[انسان‌ها]] و [[مسلمانان]]، [[تفرقه]] میان [[امت اسلامی]] و... از تبعات استیلای نا به [[حق]] [[امویان]] در جامه [[حاکمان]] [[اسلامی]] بود، از این رو قیام امام حسین {{ع}} به عنوان آخرین مرحله امر به معروف و نهی از منکر در جهت رسوا‌سازی و اسقاط امویان از [[قدرت]] و تاج و تخت [[پادشاهی]] است؛ هر چند که به شهادت امام {{ع}} و [[اصحاب]] و [[انصار]] بیانجامد.
-<div class="mainpage_box_more">[[قیام امام حسین|ادامه]]</div>
+از [[امام علی بن الحسین]] {{ع}}، غیر از [[صحیفه سجادیه]]، آثار [[ارزشمند]] دیگری در [[میراث]] مکتوب [[شیعه]] وجود دارد. این آثار در قالب [[دعا]] و [[مناجات]] و همچنین [[روایات]] کوتاه و بلند، گنجینه‌ای گران‌بها و منبعی [[غنی]] در [[شناخت]] [[معارف دینی]] به شمار می‌رود. [[رساله حقوق]]، دعای [[ابوحمزه ثمالی]]، مناجات [[خمس]] [[عشر]]، [[زیارت امین‌الله]] و [[خطبه امام سجاد]] {{ع}} در [[شام]] از جمله این [[معارف]] ارجمند است.
+شیوه کارساز [[امام]] {{ع}} در [[مبارزه]] با [[حکومت]]، [[امویان]] را واداشت تا برای بقای خویش چاره‌ای بیندیشند و ناجوانمردانه آن امام همام {{ع}} را [[مسموم]] سازند. [[شهادت امام سجاد]] {{ع}} در روز ۱۲ یا ۲۵ [[محرم]] سال ۹۵ه‍ واقع شده است.
+<div class="mainpage_box_more">[[امام سجاد|ادامه]]</div>