ادله امامت امام حسین کدامند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی        = [[امامت (پرسش)|بانک جمع پرسش و پاسخ امامت]]
| موضوع اصلی        = [[امامت (پرسش)|بانک جمع پرسش و پاسخ امامت]]
| موضوع فرعی        = ادله امامت [[امام حسین]] {{ع}} کدامند؟
| موضوع فرعی        = [[ادله]] [[امامت]] [[امام حسین]]{{ع}} کدامند؟
| تصویر            = 110050.jpg
| تصویر            = 110050.jpg
| اندازه تصویر      = 200px
| اندازه تصویر      = 200px
| نمایه وابسته      = [[کلیاتی از امامت (نمایه)|کلیاتی از امامت]]
| نمایه وابسته      = [[امامت امام حسین (نمایه)|امامت امام حسین]]
| مدخل اصلی        = [[امامت]]
| مدخل اصلی        = [[ادله امامت امام حسین]]
| موضوعات وابسته    =  
| موضوعات وابسته    =  
| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهندگان      = [[عبدالمجید زهادت]]
| پاسخ‌دهندگان      = ۱ پاسخ
}}
}}
'''ادله امامت امام حسین کدامند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود.
'''[[ادله]] [[امامت]] [[امام حسین]] کدامند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود.


==پاسخ نخست==
==پاسخ نخست==
[[پرونده:Pic259.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[عبدالمجید زهادت]]]]
[[پرونده:Pic259.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[عبدالمجید زهادت]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«برای [[اثبات امامت حضرت]] [[امام حسین]] {{ع}} [[نصوص]] [[عامه]] مانند [[روایات ائمه اثنی عشر]] و هم بعضی از [[ادله]] درس قبل و نیز نصوصی که [[امام دوازدهم]] را معرفی می‌کند کافی است. نصوصی هم به نحو خاص [[امام حسین]] {{ع}} را معرفی می‌کند. در این درس به برخی از [[نصوص امامت]] آن [[حضرت]] اشاره می‌شود: ابوسعید خدری از [[رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] کرده که خطاب به [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: {{عربی|یا [[حسین]] أنت الإمام ابن الإمام تسعة من ولدک أئمة أبرار تاسعهم قائهم}}.
::::::«برای [[اثبات امامت حضرت]] [[امام حسین]]{{ع}} [[نصوص عامه]] مانند [[روایات ائمه اثنی عشر]] (...) و نیز نصوصی که [[امام دوازدهم]] را معرفی می‌کند کافی است. نصوصی هم به نحو خاص [[امام حسین]]{{ع}} را معرفی می‌کند. در این درس به برخی از [[نصوص امامت]] آن [[حضرت]] اشاره می‌شود: [[ابوسعید خدری]] از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] کرده که خطاب به [[امام حسین]]{{ع}} فرمود: {{عربی|یا [[حسین]] أنت الإمام ابن الإمام تسعة من ولدک أئمة أبرار تاسعهم قائهم}}.
::::::پس از آن، [[حضرت]] در پاسخ به سوال از تعداد [[امامان]] فرمود: {{عربی|اثنا عشر تسعة من صلب الحسین}}.<ref>کفایة الأثر فی النص علی الأئمة عشر، ص ۳۰.</ref>
::::::پس از آن، [[حضرت]] در پاسخ به سوال از [[تعداد امامان]] فرمود: {{عربی|اثنا عشر تسعة من صلب الحسین}}.<ref>کفایة الأثر فی النص علی الأئمة عشر، ص ۳۰.</ref>
::::::[[سلمان فارسی]] گوید: خدمت [[رسول خدا]] {{صل}} رسیدم دیدم [[حسین بن علی]] در دامان آن [[حضرت]] نشسته بود و [[پیامبر]] {{صل}} او را می‌بوسید و ‌فرمود: أ{{عربی|نت [[سید]]، أنت إمام ابن إمام أبو ائمة، أنت [[حجة الله]] ابن حجته، و أبو حجج تسعة من صلبک، تاسعهم قائمهم}}.<ref>الإمامة و التبصرة من الحیرة، ص ۱۱۰ و عیون [[اخبار]] [[الرضا]]، ج ۱، ص ۵۲.</ref>
::::::[[سلمان فارسی]] گوید: خدمت [[رسول خدا]]{{صل}} رسیدم دیدم [[حسین بن علی]] در دامان آن [[حضرت]] نشسته بود و [[پیامبر]]{{صل}} او را می‌بوسید و ‌فرمود: أ{{عربی|نت [[سید]]، أنت إمام ابن إمام أبو ائمة، أنت [[حجة الله]] ابن حجته، و أبو حجج تسعة من صلبک، تاسعهم قائمهم}}.<ref>الإمامة و التبصرة من الحیرة، ص ۱۱۰ و عیون [[اخبار]] [[الرضا]]، ج ۱، ص ۵۲.</ref>
::::::[[أصبغ بن نباتة]] گوید: روزی [[علی]] {{ع}} دست [[حسن]] {{ع}} را گرفته و بر ما وارد شد و می‌گفت: روزی [[رسول خدا]] {{صل}} دست مرا بدین گونه گرفته بود و بر جمعیّت ما درآمد و می‌گفت: خیر الخلق بعدی و سیدهم أخی هذا و هو إمام کل مسلم و [[مولی]] کل [[مؤمن]] بعد وفاتی؛ [[بهترین]] خلایق و سرور ایشان پس از من این برادرم است و او [[امام]] هر مسلمانی و مولای هر [[مؤمن]] پس از [[وفات]] من است، آنگاه [[امیرالمومنین]] {{ع}} فرمود: من می‌گویم: {{عربی|خیر الخلق بعدی و سیدهم ابنی هذا و هو إمام کل [[مؤمن]] و [[مولی]] بعد وفاتی ألا و إنه سیظلم بعدی کما [[ظلمت]] بعد [[رسول الله]] {{صل}}  و خیر الخلق و سیدهم بعد الحسن ابنی أخوه الحسین المظلوم بعد أخیه المقتول فی أرض کربلاء أما إنه و أصحابه من سادة الشهداء یوم القیامة و من بعد الحسین تسعة من صلبه [[خلفاء]] [[الله]] فی أرضه و حججه [[علی]] عباده و أمناؤه [[علی]] وحیه و أئمة المسلمین و قادة المؤمنین و سادة المتقین تاسعهم القائم الذی یملأ [[الله]] عزوجل به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و [[علما]] بعد جهلها}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۹ بهترین خلایق و سرور ایشان پس از من این فرزندم است و او امام و مولای هر مؤمن پس از وفات من است، بدانید که به او ستم می‌شود همچنان که پس از رسول خدا {{صل}} به من ستم شد، و پس از فرزندم حسن، بهترین خلایق و سرور ایشان برادرش حسین مظلوم است که در سرزمین کربلا کشته می‌شود، بدانید که او و اصحابش از سروران شهداء در روز قیامت هستند، و پس از حسین نه تن از صلب او خلفای خدا در زمین و حجّتهای او بر بندگانش و امناء او بر وحیش می‌باشند که امامت مسلمین و رهبری مؤمنین و سروری متّقین با ایشان است و نهمین آنان قائم است که خدای تعالی به واسطه او زمین را نورانی می‌کند از آن پس که از ظلمت آکنده باشد و از عدل و علم پر می‌کند بعد از آنکه از ستم و جهل پر شده بود.</ref>
::::::[[أصبغ بن نباتة]] گوید: روزی [[علی]]{{ع}} دست [[حسن]]{{ع}} را گرفته و بر ما وارد شد و می‌گفت: روزی [[رسول خدا]]{{صل}} دست مرا بدین گونه گرفته بود و بر جمعیّت ما درآمد و می‌گفت: خیر الخلق بعدی و سیدهم أخی هذا و هو إمام کل مسلم و [[مولی]] کل [[مؤمن]] بعد وفاتی؛ [[بهترین]] خلایق و سرور ایشان پس از من این برادرم است و او [[امام]] هر مسلمانی و مولای هر [[مؤمن]] پس از [[وفات]] من است، آنگاه [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: من می‌گویم: {{عربی|خیر الخلق بعدی و سیدهم ابنی هذا و هو إمام کل [[مؤمن]] و [[مولی]] بعد وفاتی ألا و إنه سیظلم بعدی کما [[ظلمت]] بعد [[رسول الله]]{{صل}}  و خیر الخلق و سیدهم بعد الحسن ابنی أخوه الحسین المظلوم بعد أخیه المقتول فی أرض کربلاء أما إنه و أصحابه من سادة الشهداء یوم القیامة و من بعد الحسین تسعة من صلبه [[خلفاء]] [[الله]] فی أرضه و حججه [[علی]] عباده و أمناؤه [[علی]] وحیه و أئمة المسلمین و قادة المؤمنین و سادة المتقین تاسعهم القائم الذی یملأ [[الله]] عزوجل به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و [[علما]] بعد جهلها}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۹ بهترین خلایق و سرور ایشان پس از من این فرزندم است و او امام و مولای هر مؤمن پس از وفات من است، بدانید که به او ستم می‌شود همچنان که پس از رسول خدا{{صل}} به من ستم شد، و پس از فرزندم حسن، بهترین خلایق و سرور ایشان برادرش حسین مظلوم است که در سرزمین کربلا کشته می‌شود، بدانید که او و اصحابش از سروران شهداء در روز قیامت هستند، و پس از حسین نه تن از صلب او خلفای خدا در زمین و حجّتهای او بر بندگانش و امناء او بر وحیش می‌باشند که امامت مسلمین و رهبری مؤمنین و سروری متّقین با ایشان است و نهمین آنان قائم است که خدای تعالی به واسطه او زمین را نورانی می‌کند از آن پس که از ظلمت آکنده باشد و از عدل و علم پر می‌کند بعد از آنکه از ستم و جهل پر شده بود.</ref>
:::::*'''استناد به [[نصوص امامت]]''': در [[سخنان امام]] [[حسین]] {{ع}} استناد به [[نصوص امامت]] دیده می‌شود؛ [[امام صادق]] {{ع}} از پدرانش از [[امام حسین]] [[نقل]] [[روایت]] کند که: {{عربی|سئل أمیرالمؤمنین {{ع}} عن معنی قول [[رسول الله]] {{صل}} إنی مخلف فیکم الثقلین کتاب [[الله]] و عترتی من العتزة فقال: أنا و الحسن و الحسین و الأئمة التسعة من ولد الحسین تاسعهم مهدیهم و قائمهم لا یفارقون کتاب [[الله]] و لا یفارقهم حتی یردوا [[علی]] [[رسول الله]] {{صل}} حوضه}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۲۴۰. از علیّ {{ع}} در معنی این کلام رسول خدا {{صل}} که «من دو شیء نفیس در میان شما نهادم کتاب خدا و عترتم» پرسیدند که عترت چه کسانی هستند؟ فرمود: من و حسن و حسین و ائمه نه‌گانه که از فرزندان حسین هستند و نهمین آنها مهدی و قائم آنهاست از کتاب خدا جدا نشوند و کتاب خدا نیز از آنها جدا نشود تا آنکه بر رسول خدا {{صل}} در حوض کوثر درآیند.</ref>
:::::*'''استناد به [[نصوص امامت]]''': در [[سخنان امام]] [[حسین]]{{ع}} استناد به [[نصوص امامت]] دیده می‌شود؛ [[امام صادق]]{{ع}} از پدرانش از [[امام حسین]] [[نقل]] [[روایت]] کند که: {{عربی|سئل أمیرالمؤمنین{{ع}} عن معنی قول [[رسول الله]]{{صل}} إنی مخلف فیکم الثقلین کتاب [[الله]] و عترتی من العتزة فقال: أنا و الحسن و الحسین و الأئمة التسعة من ولد الحسین تاسعهم مهدیهم و قائمهم لا یفارقون کتاب [[الله]] و لا یفارقهم حتی یردوا [[علی]] [[رسول الله]]{{صل}} حوضه}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۲۴۰. از علیّ{{ع}} در معنی این کلام رسول خدا{{صل}} که «من دو شیء نفیس در میان شما نهادم کتاب خدا و عترتم» پرسیدند که عترت چه کسانی هستند؟ فرمود: من و حسن و حسین و ائمه نه‌گانه که از فرزندان حسین هستند و نهمین آنها مهدی و قائم آنهاست از کتاب خدا جدا نشوند و کتاب خدا نیز از آنها جدا نشود تا آنکه بر رسول خدا{{صل}} در حوض کوثر درآیند.</ref>
:::::*'''[[افضلیت]]''': [[برتری]] و [[افضلیت امام]] [[حسین]] {{ع}} و [[جایگاه]] و [[منزلت]] ویژه آن [[حضرت]] نزد [[رسول خدا]] {{صل}} از امور مسلم و پذیرفته شده نزد [[مسلمانان]] است:
:::::*'''[[افضلیت]]''': [[برتری]] و [[افضلیت امام]] [[حسین]]{{ع}} و [[جایگاه]] و [[منزلت]] ویژه آن [[حضرت]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} از امور مسلم و پذیرفته شده نزد [[مسلمانان]] است:
:::::#'''قرآن و فضائل امام حسین {{ع}}''' برخی تا [[حدود]] ۱۲۰ [[آیه]] از [[قرآن کریم]] را با ملاحظه [[روایات]] تفسیری درباره [[امام حسین]] {{ع}} استخراج کرده‌اند. بخش عمده‌ای از این [[آیات]] در [[فضائل]] مشترک و بخش دیگر در [[فضائل]] مختص [[امام حسین]] {{ع}} است.<ref>ر.ک: شواهد التنزیل حاکم حسکانی و فرائد السمطین و بحار، ج ۴۴، ص ۲۱۷ و الحسین فی القرآن سید محمد واحدی.</ref> غیر از آنچه در درس‌های قبل گفته شد در این درس به [[آیه]] اطعام اشاره می‌کنیم که مربوط است به ماجرای غذا دادن به [[فقیر]] و مسکین و یتیم از طرف [[امیرالمومنین]] {{ع}} و [[فاطمه]] زهراء {{س}} و [[امام حسن]] {{ع}} و [[امام حسین]] {{ع}}: [[قرآن کریم]] در [[آیات]] ۵ تا ۱۱ سوره [[انسان]] ([[هل اتی]]) به این ماجرا نظر دارد تا آنجا که می‌فرماید: «{{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا}}<ref>«و خوراک را با دوست داشتنش  به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند» سوره انسان، آیه 8.</ref>  {{متن قرآن|إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا}}<ref>«(با خود می‌گویند:) شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی» سوره انسان، آیه 9.</ref> و غذای خود را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند به مسکین و یتیم و اسیر می‌دهند. و می‌گویند: ما شما را برای [[خدا]] اطعام می‌کنیم و، هیچ [[پاداش]] و تشکری از شما نمی‌خواهیم. کتاب الغدیر از ۳۴ نفر از علمای معروف [[اهل سنت]] نام می‌برد که این [[حدیث]] را در کتاب‌های خود آورده‌اند لذا [[روایت]] فوق از روایاتی است که در میان [[اهل سنت]] مشهور بلکه [[متواتر]] است.<ref>ر.ک: الغدیر: ج ۳، ص ۱۰۷ و احقاق الحق، ج ۳، ص ۱۵۷ و تفسیر نمونه، ج ۲۵، ص ۳۴۲.</ref>
:::::#'''[[قرآن]] و [[فضائل امام حسین]]{{ع}}''' برخی تا [[حدود]] ۱۲۰ [[آیه]] از [[قرآن کریم]] را با ملاحظه [[روایات تفسیری]] درباره [[امام حسین]]{{ع}} استخراج کرده‌اند. بخش عمده‌ای از این [[آیات]] در [[فضائل]] مشترک و بخش دیگر در [[فضائل مختص امام حسین]]{{ع}} است.<ref>ر.ک: شواهد التنزیل حاکم حسکانی و فرائد السمطین و بحار، ج ۴۴، ص ۲۱۷ و الحسین فی القرآن سید محمد واحدی.</ref> غیر از آنچه در درس‌های قبل گفته شد در این درس به [[آیه]] [[اطعام]] اشاره می‌کنیم که مربوط است به ماجرای غذا دادن به [[فقیر]] و [[مسکین]] و [[یتیم]] از طرف [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[فاطمه زهراء]]{{س}} و [[امام حسن]]{{ع}} و [[امام حسین]]{{ع}}: [[قرآن کریم]] در [[آیات]] ۵ تا ۱۱ سوره [[انسان]] ([[هل اتی]]) به این ماجرا نظر دارد تا آنجا که می‌فرماید: «{{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا}}<ref>«و خوراک را با دوست داشتنش  به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند» سوره انسان، آیه 8.</ref>  {{متن قرآن|إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا}}<ref>«(با خود می‌گویند:) شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی» سوره انسان، آیه 9.</ref> و غذای خود را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند به [[مسکین]] و [[یتیم]] و [[اسیر]] می‌دهند. و می‌گویند: ما شما را برای [[خدا]] [[اطعام]] می‌کنیم و، هیچ [[پاداش]] و تشکری از شما نمی‌خواهیم. [[کتاب الغدیر]] از ۳۴ نفر از علمای معروف [[اهل سنت]] نام می‌برد که این [[حدیث]] را در کتاب‌های خود آورده‌اند لذا [[روایت]] فوق از روایاتی است که در میان [[اهل سنت]] مشهور بلکه [[متواتر]] است.<ref>ر.ک: الغدیر: ج ۳، ص ۱۰۷ و احقاق الحق، ج ۳، ص ۱۵۷ و تفسیر نمونه، ج ۲۵، ص ۳۴۲.</ref>
:::::#'''[[فضائل]] [[امام حسین]] {{ع}} در [[روایات]]''': در [[روایات]] معتبر نزد [[شیعه]] و [[سنی]] [[فضائل]] بسیاری برای [[امام حسین]] {{ع}} از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[نقل]] شده است که همگی بر علو [[مقام]] و [[برتری]] آن [[حضرت]] و [[شایستگی]] برای [[مقام]] و [[منصب امامت]] و [[جانشینی]] [[رسول خدا]] {{صل}} دلالت دارد»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۲۷-۲۹.</ref>.
:::::#'''[[فضائل]] [[امام حسین]]{{ع}} در [[روایات]]''': در [[روایات]] معتبر نزد [[شیعه]] و [[سنی]] [[فضائل]] بسیاری برای [[امام حسین]]{{ع}} از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[نقل]] شده است که همگی بر علو [[مقام]] و [[برتری]] آن [[حضرت]] و [[شایستگی]] برای [[مقام]] و [[منصب امامت]] و [[جانشینی]] [[رسول خدا]]{{صل}} دلالت دارد»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۲۷-۲۹.</ref>.


==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۲۶

الگو:پرسش غیرنهایی

ادله امامت امام حسین کدامند؟
موضوع اصلیبانک جمع پرسش و پاسخ امامت
مدخل اصلیادله امامت امام حسین

ادله امامت امام حسین کدامند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.

پاسخ نخست

عبدالمجید زهادت
حجت الاسلام و المسلمین عبدالمجید زهادت، در کتاب «معارف و عقاید ۵» در این‌باره گفته است:
«برای اثبات امامت حضرت امام حسین(ع) نصوص عامه مانند روایات ائمه اثنی عشر (...) و نیز نصوصی که امام دوازدهم را معرفی می‌کند کافی است. نصوصی هم به نحو خاص امام حسین(ع) را معرفی می‌کند. در این درس به برخی از نصوص امامت آن حضرت اشاره می‌شود: ابوسعید خدری از رسول خدا(ص) نقل کرده که خطاب به امام حسین(ع) فرمود: یا حسین أنت الإمام ابن الإمام تسعة من ولدک أئمة أبرار تاسعهم قائهم.
پس از آن، حضرت در پاسخ به سوال از تعداد امامان فرمود: اثنا عشر تسعة من صلب الحسین.[۱]
سلمان فارسی گوید: خدمت رسول خدا(ص) رسیدم دیدم حسین بن علی در دامان آن حضرت نشسته بود و پیامبر(ص) او را می‌بوسید و ‌فرمود: أنت سید، أنت إمام ابن إمام أبو ائمة، أنت حجة الله ابن حجته، و أبو حجج تسعة من صلبک، تاسعهم قائمهم.[۲]
أصبغ بن نباتة گوید: روزی علی(ع) دست حسن(ع) را گرفته و بر ما وارد شد و می‌گفت: روزی رسول خدا(ص) دست مرا بدین گونه گرفته بود و بر جمعیّت ما درآمد و می‌گفت: خیر الخلق بعدی و سیدهم أخی هذا و هو إمام کل مسلم و مولی کل مؤمن بعد وفاتی؛ بهترین خلایق و سرور ایشان پس از من این برادرم است و او امام هر مسلمانی و مولای هر مؤمن پس از وفات من است، آنگاه امیرالمؤمنین(ع) فرمود: من می‌گویم: خیر الخلق بعدی و سیدهم ابنی هذا و هو إمام کل مؤمن و مولی بعد وفاتی ألا و إنه سیظلم بعدی کما ظلمت بعد رسول الله(ص) و خیر الخلق و سیدهم بعد الحسن ابنی أخوه الحسین المظلوم بعد أخیه المقتول فی أرض کربلاء أما إنه و أصحابه من سادة الشهداء یوم القیامة و من بعد الحسین تسعة من صلبه خلفاء الله فی أرضه و حججه علی عباده و أمناؤه علی وحیه و أئمة المسلمین و قادة المؤمنین و سادة المتقین تاسعهم القائم الذی یملأ الله عزوجل به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهلها.[۳]
  1. قرآن و فضائل امام حسین(ع) برخی تا حدود ۱۲۰ آیه از قرآن کریم را با ملاحظه روایات تفسیری درباره امام حسین(ع) استخراج کرده‌اند. بخش عمده‌ای از این آیات در فضائل مشترک و بخش دیگر در فضائل مختص امام حسین(ع) است.[۵] غیر از آنچه در درس‌های قبل گفته شد در این درس به آیه اطعام اشاره می‌کنیم که مربوط است به ماجرای غذا دادن به فقیر و مسکین و یتیم از طرف امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه زهراء(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع): قرآن کریم در آیات ۵ تا ۱۱ سوره انسان (هل اتی) به این ماجرا نظر دارد تا آنجا که می‌فرماید: «﴿وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا﴾[۶] ﴿إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا﴾[۷] و غذای خود را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند به مسکین و یتیم و اسیر می‌دهند. و می‌گویند: ما شما را برای خدا اطعام می‌کنیم و، هیچ پاداش و تشکری از شما نمی‌خواهیم. کتاب الغدیر از ۳۴ نفر از علمای معروف اهل سنت نام می‌برد که این حدیث را در کتاب‌های خود آورده‌اند لذا روایت فوق از روایاتی است که در میان اهل سنت مشهور بلکه متواتر است.[۸]
  2. فضائل امام حسین(ع) در روایات: در روایات معتبر نزد شیعه و سنی فضائل بسیاری برای امام حسین(ع) از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که همگی بر علو مقام و برتری آن حضرت و شایستگی برای مقام و منصب امامت و جانشینی رسول خدا(ص) دلالت دارد»[۹].

پاسخ‌های دیگر

پرسش‌های وابسته

  1. ادله امامت امام حسن کدامند؟ (پرسش)
  2. دلیل صلح امام حسن با معاویه چه بود؟ (پرسش)
  3. آیا امام حسن ازدواج و طلاق بسیار داشت؟ (پرسش)
  4. آیا امام حسن معجزه و کرامات داشتند؟ (پرسش)
  5. آیا فضائل امام حسن در قرآن آمده است؟ (پرسش)
  6. آیا فضائل امام حسین در قرآن آمده است؟ (پرسش)
  7. القاب امام حسین چیستند؟ (پرسش)
  8. آیا امام حسین معجزه و کرامات داشتند؟ (پرسش)

منبع‌شناسی جامع امامت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ کفایة الأثر فی النص علی الأئمة عشر، ص ۳۰.
  2. ↑ الإمامة و التبصرة من الحیرة، ص ۱۱۰ و عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۵۲.
  3. ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۹ بهترین خلایق و سرور ایشان پس از من این فرزندم است و او امام و مولای هر مؤمن پس از وفات من است، بدانید که به او ستم می‌شود همچنان که پس از رسول خدا(ص) به من ستم شد، و پس از فرزندم حسن، بهترین خلایق و سرور ایشان برادرش حسین مظلوم است که در سرزمین کربلا کشته می‌شود، بدانید که او و اصحابش از سروران شهداء در روز قیامت هستند، و پس از حسین نه تن از صلب او خلفای خدا در زمین و حجّتهای او بر بندگانش و امناء او بر وحیش می‌باشند که امامت مسلمین و رهبری مؤمنین و سروری متّقین با ایشان است و نهمین آنان قائم است که خدای تعالی به واسطه او زمین را نورانی می‌کند از آن پس که از ظلمت آکنده باشد و از عدل و علم پر می‌کند بعد از آنکه از ستم و جهل پر شده بود.
  4. ↑ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۲۴۰. از علیّ(ع) در معنی این کلام رسول خدا(ص) که «من دو شیء نفیس در میان شما نهادم کتاب خدا و عترتم» پرسیدند که عترت چه کسانی هستند؟ فرمود: من و حسن و حسین و ائمه نه‌گانه که از فرزندان حسین هستند و نهمین آنها مهدی و قائم آنهاست از کتاب خدا جدا نشوند و کتاب خدا نیز از آنها جدا نشود تا آنکه بر رسول خدا(ص) در حوض کوثر درآیند.
  5. ↑ ر.ک: شواهد التنزیل حاکم حسکانی و فرائد السمطین و بحار، ج ۴۴، ص ۲۱۷ و الحسین فی القرآن سید محمد واحدی.
  6. ↑ «و خوراک را با دوست داشتنش به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند» سوره انسان، آیه 8.
  7. ↑ «(با خود می‌گویند:) شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی» سوره انسان، آیه 9.
  8. ↑ ر.ک: الغدیر: ج ۳، ص ۱۰۷ و احقاق الحق، ج ۳، ص ۱۵۷ و تفسیر نمونه، ج ۲۵، ص ۳۴۲.
  9. ↑ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص ۲۷-۲۹.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=ادله_امامت_امام_حسین_کدامند؟_(پرسش)&oldid=187412»