حضرت خدیجه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
*بنابر آنچه در کتب بیشتر [[مؤرخان]] ثبت شده است، [[خدیجه]]{{س}} در زمان [[ازدواج]]، [[چهل]] سال و [[پیامبر]]{{صل}} بیست و پنج سال سن داشت<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۸؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۲۸۰.</ref>.
*بنابر آنچه در کتب بیشتر [[مؤرخان]] ثبت شده است، [[خدیجه]]{{س}} در زمان [[ازدواج]]، [[چهل]] سال و [[پیامبر]]{{صل}} بیست و پنج سال سن داشت<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۸؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۲۸۰.</ref>.
==[[فرزندان خدیجه]]{{س}}==
==[[فرزندان خدیجه]]{{س}}==
*[[مؤرخان]] و نسب‎‌شنا‎سان ثمرۀ [[ازدواج خدیجه]]{{س}} با [[پیامبر]]{{صل}} را دو پسر و چهار دختر دانسته‎‌اند: قاسم و [[عبدالله]] معروف به طیب و [[طاهر]]، [[زینب]]، [[ام‌کلثوم]]، [[رقیه]] و [[فاطمه]]{{س}}. دربارۀ بعضی از [[فرزندان]] منتسب به [[خدیجه]]{{س}}  از جمله [[رقیه]] و [[زینب]] گفته شده اینها دختر خوانده‏‎های [[پیامبر]]{{صل}} بودند و چون [[عرب]] ربیبه را دختر شخص می‎‌دانستند، این دختران را به [[حضرت رسول]]{{صل}} منسوب می‌‎کردند و مؤیداتی نیز این مطلب را [[تأیید]] می‎‌کند<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۱۵.</ref>.  
*[[مؤرخان]] و نسب‎‌شنا‎سان ثمرۀ [[ازدواج خدیجه با پیامبر]]{{صل}} را دو پسر و چهار دختر دانسته‎‌اند: قاسم و [[عبدالله]] معروف به طیب و [[طاهر]]، [[زینب]]، [[ام‌کلثوم]]، [[رقیه]] و [[فاطمه]]{{س}}. دربارۀ بعضی از [[فرزندان]] منتسب به [[خدیجه]]{{س}}  از جمله [[رقیه]] و [[زینب]] گفته شده اینها دختر خوانده‏‎های [[پیامبر]]{{صل}} بودند و چون [[عرب]] ربیبه را دختر شخص می‎‌دانستند، این دختران را به [[حضرت رسول]]{{صل}} منسوب می‌‎کردند و مؤیداتی نیز این مطلب را [[تأیید]] می‎‌کند<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۱۵.</ref>.
 
==اوصاف [[خدیجه]]{{س}}==
==اوصاف [[خدیجه]]{{س}}==
*اوصافی برای [[حضرت خدیجه]]{{س}} بیان شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از:  
*اوصافی برای [[حضرت خدیجه]]{{س}} بیان شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از:  

نسخهٔ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۹

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حضرت خدیجه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

خدیجه همسر بزرگوار حضرت محمّد(ص) از بانوان نامور و ثروتمند حجاز بود، بانویی خردمند و شریف که مردان با ثروت او تجارت می‌‎کردند. نخستین زنی بود که مسلمان شد و به تعبیر پیامبر اکرم(ص) یکی از چهار زن برگزیدۀ خداست. حضرت زهرا(س) ثمرۀ ازدواج پیامبر با اوست. خدیجه سه سال پیش از هجرت در سن ۶۵ سالگی، در مکه درگذشت و در قبرستان ابوطالب مدفون شد.

نسب خدیجه(س)

ازدواج با پیامبر(ص)

فرزندان خدیجه(س)

اوصاف خدیجه(س)

  • اوصافی برای حضرت خدیجه(س) بیان شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از:
  1. اولین زن مسلمان و اولین زن نمازگزار[۱۵]؛
  2. همدلی و حمایت عملی از امر رسالت[۱۶]؛
  3. حمایت‎های اقتصادی در امر رسالت[۱۷]؛
  4. عدم اعتراض به اقامت‎‌های پیامبر(ص) در غار حراء[۱۸]؛
  5. راوی حدیث از رسول خدا(ص)[۱۹]؛
  1. بانوی برگزیدۀ الهی: به تعبیر پیامبر اکرم(ص) خدیجه(س) یکی از چهار زن برگزیدۀ خداست؛ مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه(س)[۲۰].
  2. سلام خداوند و جبرئیل بر خدیجه(س): از رسول خدا(ص) روایت شده که جبرئیل بر من نازل شد و گفت: «هم اکنون خدیجه(س) با ظرفی از غذا و نوشیدنی بر تو وارد می‎‌شود. پس هرگاه آمد، سلام خدا و من را به او برسان»[۲۱].
  3. زنی زیبا و عاقل و فرزانه: رسول خدا(ص) فرمودند: «خدیجه(س) در زیبایی یکی از نیکو‎ترین زنان و در خرد‎ورزی از کامل‎‌ترین زنان و در فرزانگی از دانا‎ترین زنان بود. او عفیف‎‌ترین، متد‎ین‎‌ترین، با‎حیا‎ترین، با شخصیت‎‌ترین و برازنده‎‎‌ترین زنان بود»[۲۲].

وفات خدیجه

رسول خدا(ص) بعد از وفات خدیجه(س)

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی
  2. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱
  3. دانشنامه نهج البلاغه ج۱

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۰۶؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۸۹؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۸، ص۹۹.
  2. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۱ و ص۱۰۶؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۸۹؛ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۹۶؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۸۱۷.
  3. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۲؛ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۸-۹۹.
  4. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص ۱۰۸.
  5. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۵، ص۳۷۴.
  6. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص ۱۰۸.
  7. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۳؛ دولابی، محمد بن احمد، الذریة الطاهره، ص۲۸.
  8. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۹۰.
  9. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۱۰.
  10. مجمل التواریخ والقصص، ص۲۳۸؛ مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۲۷۱.
  11. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار(ع)، ج۱۶، ص۷۱.
  12. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۰۵ـ۳۰۶.
  13. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۸؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۲۸۰.
  14. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۱۵.
  15. دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۱، ص ۳۲۷ـ ۳۲۹.
  16. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۰۶ـ۳۰۷.
  17. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۰۷ـ ۳۰۸.
  18. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۱۱ـ۳۱۲.
  19. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۱۲.
  20. ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ‎نامه دینی، ص۹۶.
  21. عسقلانی، ابن حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۹، ص۱۰۱؛ بیهقی، ابوبکر، دلائل النبوة فی احوال صاحب الشریعه، ص۳۵۱ـ۳۵۲؛ این کثیر، السیرة النبویه، ج۱، ص۲۴۱.
  22. انصاری زنجانی خوئینی، اسماعیل، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا(س)، ج۱۲، ص۳۷۰.
  23. ر.ک: دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۱، ص ۳۲۷ـ ۳۲۹.
  24. سید بن طاووس، الطرائف، ج۱، ص۲۹۹؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۲۸؛ مقریزی، تقی الدین، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة والمتاع، ج۲، ص۲۲۶؛ العینی، عمدة القاری، ج۱۶، ص۲۸۰.
  25. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الاطهار، ج۴۳، ص۱۳۱.
  26. نویری، نهایة الارب فی فنون الأدب، ج۱۸، ص۱۷۲؛ نیشابوری، مسلم، صحیح مسلم، ج۷، ص۱۳۴؛ ابن اثیر، عزالدین، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۶ ص۸۴ ـ ۸۵؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۳، ص۱۲؛ دولابی، احمد بن محمد، الذریة الطاهره، ص۶۵.
  27. ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۰۹ـ۳۱۰.