ابوعبدالله اشعری شامی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
می‌گویند وی در [[فتوحات]] دوره [[ابوبکر]] و [[عمر]] شرکت کرد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۸.</ref>. به نظر می‌رسد منشأ چنین خبری، تنها نقل [[حدیثی]] از [[فرماندهان]] نظامی این دوره است. وی حدیثی را از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل می‌کرد که آن [[حضرت]] چون نمازگزاری را دید که [[رکوع]] و [[سجده]] نمازش را کامل انجام نمی‌داد فرمود: "اگر این فرد در این حال بمیرد، بر [[دین]] ([[ملت]]) [[محمد]] نمرده است". [[پیامبر]] چنین فردی را به کسی [[تشبیه]] کرد که یک یا دو خرما بخورد، در حالی که این مقدار [[کفاف]] وی را نخواهد داد. ابوعبدالله اشعری می‌گفت: این [[حدیث]] را از [[فرماندهان لشکر]] شنیده و سپس نام [[خالد بن ولید]]، [[عمرو بن عاص]] و [[شرحبیل بن حسنه]] را می‌برد<ref>طبرانی، ج۴، ص۱۱۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۶.</ref>. او همچنین نقل کرد که رسول خدا{{صل}} فرمود: "[[وضو]] را کامل و تمام بگیرید"<ref>ابن ماجه، ج۱، ص۱۵۵.</ref>. این حدیث هرچند به همین گونه نقل شده، ادامه حدیث بالاست<ref>ر.ک: متقی هندی، ج۷، ص۵۱۱.</ref>. | می‌گویند وی در [[فتوحات]] دوره [[ابوبکر]] و [[عمر]] شرکت کرد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۸.</ref>. به نظر می‌رسد منشأ چنین خبری، تنها نقل [[حدیثی]] از [[فرماندهان]] نظامی این دوره است. وی حدیثی را از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل می‌کرد که آن [[حضرت]] چون نمازگزاری را دید که [[رکوع]] و [[سجده]] نمازش را کامل انجام نمی‌داد فرمود: "اگر این فرد در این حال بمیرد، بر [[دین]] ([[ملت]]) [[محمد]] نمرده است". [[پیامبر]] چنین فردی را به کسی [[تشبیه]] کرد که یک یا دو خرما بخورد، در حالی که این مقدار [[کفاف]] وی را نخواهد داد. ابوعبدالله اشعری می‌گفت: این [[حدیث]] را از [[فرماندهان لشکر]] شنیده و سپس نام [[خالد بن ولید]]، [[عمرو بن عاص]] و [[شرحبیل بن حسنه]] را می‌برد<ref>طبرانی، ج۴، ص۱۱۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۶.</ref>. او همچنین نقل کرد که رسول خدا{{صل}} فرمود: "[[وضو]] را کامل و تمام بگیرید"<ref>ابن ماجه، ج۱، ص۱۵۵.</ref>. این حدیث هرچند به همین گونه نقل شده، ادامه حدیث بالاست<ref>ر.ک: متقی هندی، ج۷، ص۵۱۱.</ref>. | ||
او از [[ابوالدرداء]]، [[معاذ بن جبل]]<ref>طبرانی، ج۲۰، ص۱۰۰.</ref>، [[شرحبیل بن حسنه]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۴، ص۳۳۷.</ref>، [[خالد بن ولید]]، [[یزید بن ابی سفیان]] و [[عمرو بن عاص]] [[روایت]] می‌کند<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۵؛ مزی، ج۳۴، ص۲۱؛ ر.ک: ابن حبان، ج۵، ص۵۷۷.</ref>. چنانکه [[ابوصالح اشعری]] و عده‌ای دیگر از او [[روایت]] نقل می‌کنند<ref>بخاری، ص۴۸.</ref>. برخی وی را با [[ابوعبدالله]] دیگری که نامش مسلم و مولای [[خزاعه]] بود یکی پنداشته‌اند که صحیح نیست<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱۰، ص۱۲۹.</ref>. همچنین [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۱۴.</ref> فرد دیگری با [[کنیه]] [[ابوعبدالله اشعری]] در بخش اول ذکر کرده که وی [[صحابی]] است و هنگام آمدن [[وفد]] اشعریان در میان آنها بوده و [[رسول خدا]]{{صل}} آمدن وی را خبر داده است که با این مدخل [[ارتباط]] ندارد.<ref>[[ | او از [[ابوالدرداء]]، [[معاذ بن جبل]]<ref>طبرانی، ج۲۰، ص۱۰۰.</ref>، [[شرحبیل بن حسنه]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۴، ص۳۳۷.</ref>، [[خالد بن ولید]]، [[یزید بن ابی سفیان]] و [[عمرو بن عاص]] [[روایت]] می‌کند<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۵؛ مزی، ج۳۴، ص۲۱؛ ر.ک: ابن حبان، ج۵، ص۵۷۷.</ref>. چنانکه [[ابوصالح اشعری]] و عده‌ای دیگر از او [[روایت]] نقل می‌کنند<ref>بخاری، ص۴۸.</ref>. برخی وی را با [[ابوعبدالله]] دیگری که نامش مسلم و مولای [[خزاعه]] بود یکی پنداشته‌اند که صحیح نیست<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱۰، ص۱۲۹.</ref>. همچنین [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۱۴.</ref> فرد دیگری با [[کنیه]] [[ابوعبدالله اشعری]] در بخش اول ذکر کرده که وی [[صحابی]] است و هنگام آمدن [[وفد]] اشعریان در میان آنها بوده و [[رسول خدا]]{{صل}} آمدن وی را خبر داده است که با این مدخل [[ارتباط]] ندارد.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعبدالله اشعری شامی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۲۵.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[ | # [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوعبدالله اشعری شامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۱
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نامش دانسته نیست؛ چنانکه ابوزرعه دمشقی برای وی نامی نشناخته و می‌گوید کسی را نیز نمی‌شناسد که نام وی را گفته باشد[۱]. ابن عساکر[۲] وی را از اهل دمشق دانسته که علی‌القاعده با توجه به نسب اشعری، باید از مهاجران یمنی به این منطقه باشد. ابوزرعه و ابن سمیع که کتابی درباره صحابیان ساکن شام داشته است. وی را تابعی دانسته‌اند[۳] و ابن حجر[۴] در بخش سوم کتابش - مخضرمین - شرح حال وی را آورده است.
می‌گویند وی در فتوحات دوره ابوبکر و عمر شرکت کرد[۵]. به نظر می‌رسد منشأ چنین خبری، تنها نقل حدیثی از فرماندهان نظامی این دوره است. وی حدیثی را از رسول خدا(ص) نقل می‌کرد که آن حضرت چون نمازگزاری را دید که رکوع و سجده نمازش را کامل انجام نمی‌داد فرمود: "اگر این فرد در این حال بمیرد، بر دین (ملت) محمد نمرده است". پیامبر چنین فردی را به کسی تشبیه کرد که یک یا دو خرما بخورد، در حالی که این مقدار کفاف وی را نخواهد داد. ابوعبدالله اشعری می‌گفت: این حدیث را از فرماندهان لشکر شنیده و سپس نام خالد بن ولید، عمرو بن عاص و شرحبیل بن حسنه را می‌برد[۶]. او همچنین نقل کرد که رسول خدا(ص) فرمود: "وضو را کامل و تمام بگیرید"[۷]. این حدیث هرچند به همین گونه نقل شده، ادامه حدیث بالاست[۸].
او از ابوالدرداء، معاذ بن جبل[۹]، شرحبیل بن حسنه[۱۰]، خالد بن ولید، یزید بن ابی سفیان و عمرو بن عاص روایت می‌کند[۱۱]. چنانکه ابوصالح اشعری و عده‌ای دیگر از او روایت نقل می‌کنند[۱۲]. برخی وی را با ابوعبدالله دیگری که نامش مسلم و مولای خزاعه بود یکی پنداشته‌اند که صحیح نیست[۱۳]. همچنین ابن حجر[۱۴] فرد دیگری با کنیه ابوعبدالله اشعری در بخش اول ذکر کرده که وی صحابی است و هنگام آمدن وفد اشعریان در میان آنها بوده و رسول خدا(ص) آمدن وی را خبر داده است که با این مدخل ارتباط ندارد.[۱۵]
منابع
پانویس
- ↑ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۴۹.
- ↑ ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۵.
- ↑ ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۶؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۴۹.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۴۸.
- ↑ طبرانی، ج۴، ص۱۱۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۶.
- ↑ ابن ماجه، ج۱، ص۱۵۵.
- ↑ ر.ک: متقی هندی، ج۷، ص۵۱۱.
- ↑ طبرانی، ج۲۰، ص۱۰۰.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۴، ص۳۳۷.
- ↑ ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۵؛ مزی، ج۳۴، ص۲۱؛ ر.ک: ابن حبان، ج۵، ص۵۷۷.
- ↑ بخاری، ص۴۸.
- ↑ ابن حجر، تهذیب، ج۱۰، ص۱۲۹.
- ↑ الاصابه، ج۷، ص۲۱۴.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابوعبدالله اشعری شامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۲۵.