نصب الهی امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368142.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|'''درسنامه امام‌شناسی''']] | # [[پرونده:1368142.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|'''درسنامه امام‌شناسی''']] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۳۴
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- امامت امیرمؤمنان در قرآن و سنت نبوی دلائل فراوانی دارد. حدیث و آیات غدیر، حدیث منزلت، آیه ولایت، آیه اطاعت و آیه صادقین از مهم‌ترین دلائل به شمار می‌آیند.
- خدای متعال در آیات متعدد، از جریان غدیر و ولایت و امامت امیرمؤمنان(ع)سخن گفته که آیه ابلاغ، آیه اکمال و آیه سأل سائل از این آیات است.
- در آیه ابلاغ، به نصب امیرمؤمنان(ع) به مقام ولایت و امامت دستور می‌دهد و پیامبر اسلام(ص) در راستای عمل به دستور الهی، جریان غدیر را محقق می‌کند. پس از برگزاری جریان غدیر، آیه اکمال نازل می‌شود و پس از ابلاغ ولایت امیرمؤمنان(ع)، برخی منکر آن می‌شوند که خدای متعال با نازل کردن سوره معارج و آیه سأل سائل و نزول عذاب، پاسخ منکران را می‌دهد[۱].
- امامت امامان از اهل بیت و در رأس آن‌ها امامت حضرت علی(ع) به عنوان جانشین بلافصل پیامبر(ص) با دو روش عقلی و نقلی (قرآنی و روایی) قابل اثبات است:
نصب الهی امام در دوران امام علی
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۱۱۶.