سیره نظامی حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{سیره معصوم}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==حضور در عرصه‌های [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و نظامی==
==حضور در عرصه‌های [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و نظامی==
==[[سیره اجتماعی حضرت فاطمه|اجتماعی]]==


==[[سیره سیاسی حضرت فاطمه|سیاسی]]==
==[[سیره سیاسی حضرت فاطمه|سیاسی]]==

نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۰

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حضرت فاطمه زهرا است. "سیره نظامی حضرت فاطمه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

حضور در عرصه‌های اجتماعی، سیاسی و نظامی

اجتماعی

سیاسی

نظامی

در طول نه سال زندگی مشترک فاطمه و علی(ع) بیش از شصت برخورد نظامی بین پیامبر(ص) و مخالفان رخ داد که علی(ع) در بسیاری از آنها حضور داشت. حضرت زهرا(س) در این مدت، ضمن ایفای مسئولیت سنگین خانه‌داری و فرزند داری، در مواقع لازم با حضور در میدان‌های نبرد به یاری رزمندگان اسلام می‌شتافت و کارهای خدماتی و امدادی انجام می‌داد،

به عنوان نمونه:

  1. در میدان جنگ احد حضور یافت و به مداوای زخم‌های پدر پرداخت که به شدت مجروح شده بود. علی(ع) با سپر آب می‌آورد و فاطمه(س) زخم‌های رسول الله را می‌شست. خون بند نمی‌آمد. فاطمه(س) قطعه حصیری را آتش زد و خاکستر آن را بر زخم نهاد و آن را بست[۱]. سپس شمشیر‌های پیامبر(ص) و علی(ع) را شست[۲]. در این نبرد، فاطمه(س) همراه صفیه خواهر حمزه سیدالشهداء، کنار پیکر مثله شده این فرمانده دلاور نشست و گریست. پیامبر(ص) هم با گریه آنان گریست. آن‌گاه رسول خدا(ص) به آنان مژده داد که حمزه در آسمان‌های هفت‌گانه، شیر خدا و شیر رسول خدا خوانده می‌شود[۳].
  2. نام‌گذاری یکی از مساجد هفت‌گانه منطقه خندق به نام مسجد حضرت فاطمه(س) نشان و یادگاری از حضور آن حضرت در جنگ سرنوشت‌ساز خندق است. در یکی از روزهای این جنگ فاطمه(س) قطعه نانی برای پیامبر(ص) آورد و گفت: «برای کودکان نان پختم، این را هم برای شما آوردم». رسول خدا(ص) فرمود: «دخترم! این اولین غذایی است که پس از سه روز از دهان پدرت فرو می‌رود»[۴].
  3. چون جعفر بن ابی‌طالب در نبرد موته به شهادت رسید، رسول خدا(ص) برای دلداری همسر و فرزندانش به خانه او رفت. حضرت فاطمه(س) با شنیدن صدای گریه از خانه جعفر بدانجا رفت و با بقیه زنان هم ناله شد و می‌گفت[۵]: «وای پسر عموی من، وای» رسول خدا(ص) به فاطمه(س) فرمود: «خانواده جعفر به عزاداری مشغولند، غذایی برای آنان تهیه کن». فاطمه(س) سه روز غذای خانواده شهید را تهیه کرد که این عمل، سنت بنی‌هاشم شد.
  4. فاطمه(س) در فتح مکه نیز حضور داشت و به پدر و همسرش کمک می‌کرد[۶]. در جریان بیعت زنان مشرک با پیامبر(ص) نیز حضور داشت[۷].

بدین ترتیب زندگی فاطمه(س) همان‌گونه که در ابعاد فردی، عبادی، اخلاقی و تربیتی حجت است، در ابعاد اجتماعی، سیاسی و نظامی نیز حجت و درس‌آموز است. او به همگان آموخت که درباره مسائل مختلف فردی و اجتماعی چگونه موضع بگیرند و نیز آموخت که در مواردی که ضرورت ایجاب کند، با حفظ معیارها و ضوابط مذهبی می‌توان به میدان اجتماعی پا نهاد و حتی وارد عرصه کارزار شد و به یاری رزمندگان شتافت. همچنین نشان داد که زن مسلمان باید در عرصه سیاسی، آن‌گاه که تشخیص دهد، حق به انزوا و فراموشی سپرده شده و مردم، راه انحراف در پیش گرفته‌اند، به دفاع از حق بپردازد و با پرچمداران باطل به ستیز برخیزد و در این راه تا سرحد شهادت پیش رود.[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. مغازی، ج۱، ص۲۴۹ - ۲۵۰.
  2. سیره ابن هشام، ج۳، ص۱۰۶.
  3. مغازی، ج۱، ص۲۹۰.
  4. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱۱، ص۲۹؛ طبقات ابن سعد، ج۱، ص۴۰۰؛ بحار الانوار، ج۲۰، ص۲۴۵.
  5. تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۶۵ – ۶۶؛ طبقات ابن سعد، ج۸، ص۲۸۲.
  6. مغازی، ج۲، ص۸۳۰.
  7. مغازی، ج۲، ص۸۵۰.
  8. رفیعی، علی، درآمدی بر سیره فاطمی، ص ۱۵۳.