عقد اخوت: تفاوت میان نسخه‌ها
(تغییرمسیر به مؤاخات) |
(تغییرمسیر به مؤاخات حذف شد) برچسب: تغییرمسیر حذف شد |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
# | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = اخوت | |||
| عنوان مدخل = عقد اخوت | |||
| مداخل مرتبط = [[عقد اخوت در فقه سیاسی]] - [[عقد اخوت در معارف دعا و زیارات]] - [[عقد اخوت در معارف و سیره سجادی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''مؤاخات''' به معنای [[برادری]] و [[عقد اخوّت]] بین افراد است. | |||
==مقدمه== | |||
[[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} چند ماه پس از [[هجرت به مدینه]]، بین [[مسلمانان]] [[مهاجر]] و [[انصار]]، [[عقد اخوّت]] ایجاد کرد و آنان را که حدود [[صد]] نفر می‌شدند، دوبه‌دو با هم [[برادر]] ساخت. تنها [[امام علی|علی]]{{ع}} مانده بود که خود را [[برادر]] او قرار داد. این است که [[امام علی|علی]]{{ع}} برادر پیامبر به شمار می‌رود و در [[احادیث]] فراوانی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} دربارۀ او {{متن حدیث|أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي وَ خَلِيفَتِي...}} تعبیر کرده است<ref>ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۳۸ ص ۳۳۰ تا ۳۴۸ «باب الأخوّة» و کتاب «حدیث برادری در سیرۀ نبوی» محمّد رضا هدایت پناه.</ref>. خود آن حضرت هم بارها از خویش با عنوان {{متن حدیث|أَنَا عَبْدُ اَللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ}} یاد کرده است<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۲.</ref>. برادری علی با پیامبر{{صل}} از ازل بوده است، نه آنکه از روز [[عقد]] [[اخوّت]] ایجاد شده باشد. از قول [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] [[روایت]] شده که در [[معراج]] دید بر در [[بهشت]] نوشته است: {{متن حدیث|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ وَ عَلِيٌّ أَخُو رَسُولِ اَللَّهِ}} و این دوهزار سال قبل از خلقت آسمان‌ها بوده است<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۰.</ref>. به [[نقل]] [[روایات]]، غیر از روز مؤاخات، در مواقع دیگر نیز، همچون روز [[خیبر]]، روز [[مباهله]] و صحنه‌های گوناگون، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} آن حضرت] را [[برادر]] خویش خوانده است. حدیث مؤاخات، یکی از بزرگترین افتخارات [[امام علی|علی]]{{ع}} و از برجسته‌ترین [[فضایل امام علی|فضایل آن حضرت]] است<ref>در این مورد، ر. ک: «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۹ ص ۳۸۷، «احقاق الحق»، ج ۷ ص ۴۴۱، «دائرة المعارف تشیّع»، مدخل «حدیث مؤاخات»، «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۳۳۳.</ref>. مسئله [[برادر]] خواندگی یا [[عقد اخوت]]، الآن هم مطرح است<ref>آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۱۹۷.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۲۵؛ [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۶۰.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[حدیث مؤاخات]] | |||
* [[پیمان برادری]] | |||
* [[اخوت]] | |||
* [[آیه اخوت]] | |||
* [[عقد اخوت امام علی با پیامبر خاتم]] | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
# [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
{{غدیر}} | |||
[[رده:مؤاخات]] | |||
[[رده:مؤاخات]] | |||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | |||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اخوت است. عقد اخوت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عقد اخوت در فقه سیاسی - عقد اخوت در معارف دعا و زیارات - عقد اخوت در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمؤاخات به معنای برادری و عقد اخوّت بین افراد است.
مقدمه
رسول خدا(ص) چند ماه پس از هجرت به مدینه، بین مسلمانان مهاجر و انصار، عقد اخوّت ایجاد کرد و آنان را که حدود صد نفر می‌شدند، دوبه‌دو با هم برادر ساخت. تنها علی(ع) مانده بود که خود را برادر او قرار داد. این است که علی(ع) برادر پیامبر به شمار می‌رود و در احادیث فراوانی رسول خدا(ص) دربارۀ او «أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي وَ خَلِيفَتِي...» تعبیر کرده است[۱]. خود آن حضرت هم بارها از خویش با عنوان «أَنَا عَبْدُ اَللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ» یاد کرده است[۲]. برادری علی با پیامبر(ص) از ازل بوده است، نه آنکه از روز عقد اخوّت ایجاد شده باشد. از قول رسول خدا روایت شده که در معراج دید بر در بهشت نوشته است: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ وَ عَلِيٌّ أَخُو رَسُولِ اَللَّهِ» و این دوهزار سال قبل از خلقت آسمان‌ها بوده است[۳]. به نقل روایات، غیر از روز مؤاخات، در مواقع دیگر نیز، همچون روز خیبر، روز مباهله و صحنه‌های گوناگون، پیامبر خدا(ص) آن حضرت] را برادر خویش خوانده است. حدیث مؤاخات، یکی از بزرگترین افتخارات علی(ع) و از برجسته‌ترین فضایل آن حضرت است[۴]. مسئله برادر خواندگی یا عقد اخوت، الآن هم مطرح است[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۳۸ ص ۳۳۰ تا ۳۴۸ «باب الأخوّة» و کتاب «حدیث برادری در سیرۀ نبوی» محمّد رضا هدایت پناه.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۲.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۰.
- ↑ در این مورد، ر. ک: «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۹ ص ۳۸۷، «احقاق الحق»، ج ۷ ص ۴۴۱، «دائرة المعارف تشیّع»، مدخل «حدیث مؤاخات»، «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۳۳۳.
- ↑ آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۱۹۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۲۵؛ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۵۶۰.