ابونیزر: تفاوت میان نسخه‌ها

ابونیزر [[شاهد]] بود که امام علی{{ع}} به دست خود [[چاه]] می‌کند و به عنوان [[صدقه]] قرار می‌داد. وی نقل می‌کند که یک بار آن حضرت به کشتزار آمد و تقاضای [[غذا]] کرد، اما آنان غذای مناسبی برای وی نداشتند. [[امام علی]]{{ع}} غذای ناملایم آنان را خورد و در پایان فرمود: "دور باد کسی که شکمش وی را به [[جهنم]] ببرد"<ref>کوفی، ج۲، ص۸۲؛ البری، ص۹۱.</ref>. وی می‌گوید: یک بار که امام علی{{ع}} مشغول کندن چاهی بود، آب پرفشاری پدید آمد. پس آن [[حضرت]] از ابونیزر قلم و کاغذی خواست و دو باغ (ضیعتین) خود را [[صدقه]] قرار داد. این دو باغ یکی به نام ابونیزر "عین ابی [[نیزر]]" نام داشت و دیگری بُغیبَغه در اطراف [[مدینه]] بود<ref> مبرد، ج۳، ص۳۶۶؛ کوفی، ج۲، ص۸۳.</ref> که بعدها [[معاویه]] تقاضای خرید آن را از [[امام حسین]]{{ع}} کرد، ولی ایشان نپذیرفت<ref>بکری، ج۲، ص۶۵۹.</ref>.

== منابع ==