حضرت فاطمه در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

روایاتی در مورد فضایل، مناقب و ظلم‌هایی که بر حضرت زهرا (س) شده از امام رضا (ع) وارد شده و نکات جالب و ارزشمندی درباره فاطمه طاهره (س) از آن امام همام به دست ما رسیده است. شیخ صدوق نقل می‌کند: «امام رضا (ع) در ستایش حضرت فاطمه (س) می‌فرمایند: فاطمه همواره چنین بود که چون هلال ماه رمضان طلوع می‌کرد، نور او بر نور هلال، غالب می‌آمد و در نتیجه هلال ناپدید می‌گشت، اما هنگامی‌که فاطمه غایب می‌شد، هلال ماه مبارک، ظاهر و آشکار می‌گردید»[۱].

سید بن طاووس نقل می‌کند: «حضرت امام رضا (ع) فرمودند: ما را مادری شایسته و بزرگوار بود، او از دنیا رفت در حالی‌که از برخی از امت رسول خدا (ص) خشمگین بود و پس از وفات ایشان هم خبری به ما نرسیده که آن حضرت از آنان راضی و خشنود شده باشد»[۲].

شیخ صدوق نقل کرده: «احمد بن محمد بن ابی نصر می‌گوید: از حضرت رضا (ع) درباره قبر حضرت فاطمه (س) پرسش کردم؛ حضرت فرمودند: آن حضرت در خانه خود به خاک رفت. پس چون بنی امیه مسجد را توسعه دادند، آن خانه هم جزو مسجد شد»[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. بحارالانوار، ج۴۳، ص۵۶.
  2. الطرائف، ص۲۵۲.
  3. عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۳۱۱.
  4. محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۱۰.