رشید هجری
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رشید هجری (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
رُشَیْد هَجَری از یاران باوفای امام علی(ع) و از دوستان صمیمی میثم تمار و حبیب بن مظاهر بود. اهل یمن بود. پس از شهادت علی(ع) در کوفه دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به شهادت رساندند.[۱][۲].
مقدمه
رُشَید هَجَری از فقیهان، محدثان و عالمان بزرگ شیعی و از یاران بیدارْ دل و استوارْ گام علی(ع) است. او را از یاران امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نیز شمرده‌اند. علی(ع) رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او "رُشَید بلایا" می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر دنیا راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و آینده دانسته‌اند. علی(ع) روزی به رُشید فرمود: "آن گاه که فرزندْ خوانده بنی‌امیه، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را قطع کند، چگونه شکیبایی خواهی کرد؟". رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، بهشت است؟[۳] و بدین‌سان، شکوه شکیبایی را رقم زد و استوار گامی در عشق علی(ع) را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و زیاد بن ابیهْ چنان کرد، او از حق، روی برنتافت و شهد شهادت نوشید و به دار کشیده شد[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۵.
- ↑ الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۳۷.