امام حسین در معارف دعا و زیارات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

امام حسین (ع)
حرم امام حسین علیه السلام در کربلا
نقشامام سوم شیعیان
نامحسین بن علی
کنیهاباعبدالله
زادروز۳ شعبان، سال ۴ ق
زادگاهمدینه
مدت امامت۱۰ سال (۵۰-۶۱ ق)
شهادت۱۰ محرم، ۶۱ ق
مدفنکربلا، عراق
محل زندگیمدینهکوفه
لقب(ها)سیدالشهداء • سبط اصغر
پدرامام علی علیه السلام
مادرحضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)
فرزند(ان)امام سجاد (علیه السلام)علی اکبرعلی اصغر
طول عمر۵۷ سال
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت پیامبر خاتم است. "امام حسین" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که: «اگر زائر امام حسین(ع) بداند که با زیارت عارفانه و هدف‎دار حسین(ع) چه نسیم شادمانی بر قلب‎های مصفای پیامبر و علی و فاطمه و حسن و امامان نور و شهیدان خاندان پیامبر می‌وزد و چه ثمره پرارزشی از دعای آنان به او باز می‌گردد و چه پاداش پرارزشی در دنیا و آخرت برای او خواهد بود، دوست می‌داشت که نه تنها حسین را زیارت کند، بلکه همیشه کنار قبر شریف او برای زیارت منزل گزیند». و باز فرمودند: «پاداش زیارت عارفانه حسین، با پاداش حج پذیرفته شده به همراه پیامبر، برابری می‌کند». همه پیامبران خدا شهادت‌گاه حسین(ع) را پیش از شهادت و دفن پیکر مطهرش زیارت کرده‌اند. در روایت است: «تمامی پیامبران کربلا را زیارت نموده و یا بدان جا سیر داده شده‌اند» همان گونه که پیامبر گرامی اسلام فرموده‎اند: مرا به نقطه‌ای سیر دادند که نامش کربلا بود.

در زیارت آن گرامی است که او را وارث پیام‎آوران بزرگ خدا می‌خوانیم و نام برخی از پیامبران را که حسین وارث آن‏ها است، به صراحت می‌بریم. شرایط و ویژگی‌های او با برخی دیگر از پیامبران همچون یحیی و ایوب به گونه‌ای است که می‌توان به جای نام حسین، نام آنان را خواند؛ برای نمونه: در درود بر ایوب شکیبا و یحیی مظلوم، می‌توان حسین را قصد کرد؛ چراکه شکیبایی او در برابر آن آزمایش بزرگ تاریخی و نیز مظلومیت شهادت مندانه او در برابر بارگاه ظلم اموی نه تنها کمتر از شکیبایی ایوب پیامبر و یحیی نبود، بلکه بسیار باشکوه‌تر بود. و همچنین خداوند در میان جهانیان به نوح درود فرستاد که: ﴿سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ[۱]؛ چراکه نجات مردم از طوفان به خاطر او بود. به حسین نیز درود باد که نجات همه بشریت از آتش دوزخ به برکت وجود اوست. در زیارت امام حسین(ع) می‌خوانیم: «السَّلَامُ‏ عَلَى‏ يَعْقُوبَ‏ الَّذِي‏ رَدَّ اللَّهُ عَلَيْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ»؛ «سلام بر یعقوب پیامبر که خداوند به رحمت خویش نور دیدگانش را به او باز گردانید».[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «در میان جهانیان بر نوح درود باد!» سوره صافات، آیه ۷۹.
  2. نگارش، هادی، مقاله «زندگی و شخصیت امام حسین» فرهنگ عاشورایی ج۱ ص ۹۲.