امام حسین در معارف دعا و زیارات

مقدمه

در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: «اگر زائر امام حسین (ع) بداند که با زیارت عارفانه و هدف‎دار حسین (ع) چه نسیم شادمانی بر قلب‎های مصفای پیامبر و علی و فاطمه و حسن و امامان نور و شهیدان خاندان پیامبر می‌وزد و چه ثمره پرارزشی از دعای آنان به او باز می‌گردد و چه پاداش پرارزشی در دنیا و آخرت برای او خواهد بود، دوست می‌داشت که نه تنها حسین را زیارت کند، بلکه همیشه کنار قبر شریف او برای زیارت منزل گزیند» و باز فرمودند: «پاداش زیارت عارفانه حسین، با پاداش حج پذیرفته شده به همراه پیامبر، برابری می‌کند».

همه پیامبران خدا شهادت‌گاه حسین (ع) را پیش از شهادت و دفن پیکر مطهرش زیارت کرده‌اند. در روایت است: «تمامی پیامبران کربلا را زیارت نموده و یا بدان جا سیر داده شده‌اند» همان گونه که پیامبر گرامی اسلام (ص) فرموده‎اند: مرا به نقطه‌ای سیر دادند که نامش کربلا بود.

در زیارت آن گرامی است که او را وارث پیام‎آوران بزرگ خدا می‌خوانیم و نام برخی از پیامبران را که حسین وارث آنهاست، به صراحت می‌بریم.

شرایط و ویژگی‌های او با برخی دیگر از پیامبران همچون یحیی و ایوب به گونه‌ای است که می‌توان به جای نام حسین، نام آنان را خواند؛ برای نمونه: در درود بر ایوب شکیبا و یحیی مظلوم، می‌توان حسین را قصد کرد؛ چراکه شکیبایی او در برابر آن آزمایش بزرگ تاریخی و نیز مظلومیت شهادت مندانه او در برابر بارگاه ظلم اموی نه تنها کمتر از شکیبایی ایوب پیامبر و یحیی نبود، بلکه بسیار باشکوه‌تر بود و همچنین خداوند در میان جهانیان به نوح درود فرستاد که: سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ^[۱]؛ چراکه نجات مردم از طوفان به خاطر او بود. به حسین نیز درود باد که نجات همه بشریت از آتش دوزخ به برکت وجود اوست.

در زیارت امام حسین (ع) می‌خوانیم: «السَّلَامُ‏ عَلَى‏ يَعْقُوبَ‏ الَّذِي‏ رَدَّ اللَّهُ عَلَيْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ»؛ "سلام بر یعقوب پیامبر که خداوند به رحمت خویش نور دیدگانش را به او باز گردانید"^[۲].

جستارهای وابسته

منابع

نگارش، هادی، مقاله «زندگی و شخصیت امام حسین»، فرهنگ عاشورایی ج۱

پانویس

↑ «در میان جهانیان بر نوح درود باد!» سوره صافات، آیه ۷۹.
↑ نگارش، هادی، مقاله «زندگی و شخصیت امام حسین» فرهنگ عاشورایی ج۱ ص ۹۲.

[1] «در میان جهانیان بر نوح درود باد!» سوره صافات، آیه ۷۹.

[2] نگارش، هادی، مقاله «زندگی و شخصیت امام حسین» فرهنگ عاشورایی ج۱ ص ۹۲.

[۱]

[۲]