صهیب بن سنان
مقدمه
صهیب بن سنان بن خالد بن عبد[۱] او جزو قبیله نمر بن قاسط بوده که در سرزمین موصل عراق سکونت داشته[۲]، و سنان، پدر صهیب، نیز نماینده حکومت ساسانی ایران در این منطقه بوده است. امام علی(ع) در جریان مرگ عمر به صهیب بن سنان که همدم عمر بود، فرمود: "پیش رو و بر او نماز گزار که در گزاردن نماز بر تو اشارت کرده است". صهیب پیش رفت و بر عمر نماز گزارد[۳].
پیامبر اکرم(ص) درباره او فرمود: "من، جلودار اعراب و مسلمانان جلودار حبشی‌ها و صهیب، جلودار رومیان است"[۴]. پیامبر(ص) بین صهیب و حارث بن صمه پیمان برادری بست[۵]. صهیب ابروهای به هم پیوسته‌ای داشت و با زبانی غیر عربی و سنگین سخن می‌گفت. وی روحیه‌ای شاد داشت و با مزاح‌های خود باعث شادی دیگران می‌شد[۶]. صهیب چهره‌ای سرخ گون، قدی متوسط و موهایی پُر پُشت داشته است و موی سرش را با حنا رنگ می‌کرد[۷].
صهیب می‌گوید: "قبل از این که محمد(ص) به پیامبری مبعوث شود، با او رفاقت و رفت و آمد داشتم و در همه صحنه‌هایی که برای پیامبر(ص) پیش می‌آمد، من نیز حاضر بودم و در همه جنگ‌ها با پیامبر شرکت کرده‌ام و تا زمان رحلت آن حضرت، همیشه در رکابش بودم"[۸].[۹]
صهیب و اسارت
اسلام صهیب
صهیب و نزول آیه
صهیب و هجرت از مکه
صهیب و جنگ بدر
صهیب و عمر
صهیب و نقل روایت
امام صادق(ع) و سرزنش صهیب
مرگ صهیب
منابع
پانویس
- ↑ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۲، ص۷۲۷ و به نقلی صهیب بن سنان بن مالک بن عبد (اسد الغابه، ابن اثیر، ج۲، ص۴۱۸).
- ↑ رجال طوسی، شیخ طوسی، ص۴۱.
- ↑ الغارات، ثقفی کوفی (ترجمه: عطاردی)، ص۴۹۱.
- ↑ رجال طوسی، شیخ طوسی، ص۴۱.
- ↑ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۲، ص۴۱۹.
- ↑ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۷، ص۳۱۸.
- ↑ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۲، ص۷۲۸.
- ↑ الاصابه، ابن حجر، ج۳، ص۳۶۵-۳۶۶.
- ↑ کاظمی، محمد ایوب، مقاله «صهیب بن سنان»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۵، ص:۴۹۱-۴۹۲.