نظریة الحکم فی الإسلام (کتاب)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۳۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

نظریة الحکم فی الإسلام، کتابی است که با زبان عربی به بررسی دیدگاه اسلام درباره‌ حکومت می‌پردازد. این کتاب اثر محسن اراکی است و مجمع‌ الفکر الإسلامی انتشار آن را به عهده داشته است. [۱]

نظریة الحکم فی الإسلام
زبانعربی
نویسندهمحسن اراکی
موضوعامامت، ولایت فقیه و حکومت اسلامی
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات مجمع‌ الفکر الإسلامی|انتشارات مجمع‌ الفکر الإسلامی]][[رده:انتشارات مجمع‌ الفکر الإسلامی]]
سال نشر۱۳۸۳ ش
شابک‮‭۹۷۸-۹۶۴-۵۳۱-۴۹۵-۶‬
شماره ملی‭م‌۸۳-۳۲۸۹۷

دربارهٔ کتاب

اثر حاضر تلخیص درس‌های خارج فقه مؤلف است که در طول چهار سال در لندن ایراد شده و تلخیص آن توسط خودش صورت گرفته است. بحث اصلی این کتاب راجع به نوع سلطه و حکومت از نگاه اسلام می‌باشد و در ضمن آن مباحث ولایت فقیه و نظریه شورا نیز مطرح شده است. در نزد مؤلف بحث حکومت بسیار با اهمیت جلوه کرده، لذا بحث علمی مفصلی تحت عنوان حکم در دیدگاه اسلام ارائه داده و به دلیل اهمیت و گستردگی بحث، تنها به اصول و مبانی بحث پرداخته و در ضمن آن دیدگاه‌های متفاوت را نیز مورد بررسی قرار داده است.[۱]

فهرست کتاب

  • کلمة المجمع؛
  • مقدمة المؤلف:
  • الفصل‌ الاول السلطة مقوماتها و مصدرةا:
  • البحث‌ الاول (الامة) مفهومها و مکوناتةا:
  • الفرق بين المفهومين؛
  • البحث‌ الثاني مکونات (السلطة) و مصدرةا؛
  • البحث‌ الثالث (الامة) مصدر (القوة):
  • الارادة الغالبة و مصدر الشرعية؛
  • البحث‌ الرابع مصدر (الشرعية) في الفکر الالهي:
  • الجهة‌ الاولي: مصدر (شرعية السلطة) من جهة کونها (ارادة):
  • العقل و مصدر الشرعية؛
  • الفارق بين القضايا العملية و النظرية؛
  • العقل الالهي و جحود الفکر المادي؛
  • الجهة الثانية: مصدر (شرعية السلطة) من ناحية عنصر (الالزام):
  • الفارق بين السلطتين: الفردية و الاجتماعية؛
  • شروط الاتصاف ب‍(الشرعية) في مصدر الالزام؛
  • البحث الخامس مصدر الشرعية في الفکر المادي الحديث؛
  • الفصل الثاني مصدر (السلطة الشرعية) في القران‌الکريم:
  • الطايفة الاولي: ايات الملک؛
  • الطايفة الثانية: ايات الحکم؛
  • الطايفة الثالثة: ايات الامر؛
  • الطايفة الرابعة: ايات الولاية؛
  • الطايفة الخامسة: ايات الطاعة؛
  • الطايفة السادسة: ايات الاتباع؛
  • الطايفة السابعة: اية الاختيار؛
  • الطايفة الثامنة: ايات القضاء؛
  • الطايفة التاسعة: ايات تعيين الحکام الالهيين؛
  • الطايفة العاشرة: ايات الخلافة الالهية؛
  • الطايفة الحادية عشرة: ايات التوحيد في العبادة؛
  • الطايفة الثانية عشرة: ايات الايمان؛
  • الفصل الثالث الرسل الالهيون حکام علی الناس:
  • الطايفة الاولي؛
  • الطايفة الثانية؛
  • الطايفة الثالثة؛
  • الطايفة الرابعة؛
  • الفصل الرابع التعيين الالهي للرسول الاعظم (ص) قائدا و حاکما:
  • الطايفة الاولي؛
  • الطايفة الثانية؛
  • الطايفة الثالثة؛
  • الطايفة الرابعة؛
  • الطايفة الخامسة؛
  • الطايفة السادسة؛
  • الطايفة السابعة؛
  • الطايفة الثامنة؛
  • الطايفة التاسعة؛
  • نصب الرسل حکاما و تطابقة مع الفطرة و العقل؛
  • مقارنة بين الحکومة الدينية و غيرها من الحکومات:
  • الفرق بين الحکومة الدينية و الحکومات البشرية:
  • الاولي: المصدر الشرعي للسلطة؛
  • الثانية: المصدر التنفيذي للسلطة (مصدر القوة للسلطة)؛
  • الثالثة: ضمانات (العدل) تشريعا و تنفيذا؛
  • الفرق بين الحکومة الدينية و الحکومة الديمقراطية:
  • اولا:المصدر الشرعي للسلطة؛
  • ثانيا: المصدر التنفيذي للسلطة(مصدر القوة للسلطة)؛
  • ثالثا: السلطة المقيدة و السلطة المطلقة؛
  • رابعا: السلطة الهادفة و السلطة السائبة؛
  • الفصل الخامس سلطة الائمة الالهيين بعد الرسول الاعظم(ص):
  • الباب الاول نصوص الکتاب الدالة علی امامة الائمة من اهل‌البيت بعد رسول‌الله (ص):
  • الطايفة الاولي؛
  • الطايفة الثانية؛
  • الطايفة الثالثة؛
  • الباب الثاني نصوص السنة القطعية الدالة علی امامة الائمة الاثنی‌عشر المعصومين من اهل‌البيت بعد رسول‌الله (ص):
  • الطايفة الاولي؛
  • الطايفة الثانية؛
  • ما ورد عن اميرالمومنين (ع)؛
  • ما ورد عن ائمة اهل‌البيت (ع)؛
  • الطايفة الثالثة؛
  • الفصل السادس سلطة الفقهاء العدول في عصر الغيبة:
  • تمهيد:
  • النقطة الاولي؛
  • النقطة الثانية؛
  • النقطة الثالثة؛
  • النقطة الرابعة؛
  • البحث الاول ولاية الفقيه في کلام الفقهاء:
  • اولا: مرحلة المتقدمين؛
  • ثانيا: مرحلة المتأخرين؛
  • ثالثا: مرحلة المعاصرين؛
  • البحث الثاني ولاية الفقيه في الکتاب‌الکريم:
  • الاية الاولي؛
  • الاية الثانية؛
  • الاية الثالثة؛
  • الاية الرابعة؛
  • الاية الخامسة؛
  • البحث الثالث ولاية الفقيه في السنة الشريفة:
  • الحديث الاول؛
  • الحديث الثاني؛
  • الحديث الثالث؛
  • الحديث الرابع؛
  • الحديث الخامس؛
  • الحديث السادس؛
  • الحديث السابع؛
  • الحديث الثامن؛
  • الحديث التاسع؛
  • الحديث العاشر؛
  • الحديث الحادي‌العاشر؛
  • الحديث الثاني‌العاشر؛
  • الحديث الثالث‌العاشر؛
  • الحديث الرابع‌العاشر؛
  • البحث الرابع ولاية الفقيه في ضوء دليل العقل:
  • التقريب الاول؛
  • التقريب الثاني؛
  • التقريب الثالث؛
  • التقريب الرابع؛
  • التقريب الخامس؛
  • التقريب السادس؛
  • التقريب السابع؛
  • البحث الخامس في شرايط الفقيه الولي العام:
  • اما الشرط الاول: و هو (العقل)؛
  • اما الشرط الثاني: و هو (القدرة)؛
  • اما الشرط الثالث: و هو (البلوغ)؛
  • الشرط الرابع: (الرشد)؛
  • الشرط الخامس: (الفقاهة)؛
  • الشرط السادس: (العدالة)؛
  • الشرط السابع: (الايمان)؛
  • الشرط الثامن: (الکفایة)؛
  • الشرط التاسع: (الذکورة)؛
  • البحث السادس في تزاحم الصفات:
  • الموضوع الاول: التزاحم الوجودي؛
  • الموضوع الثاني:التزاحم المرتبي او التفاضلي؛
  • البحث السابع اليه التعيين في نظرية ولاية الفقيه:
  • الامر الاول: تقسيم القضايا الشرعية؛
  • الامر الثاني: تنويع النص الشرعي في قضية الحکم؛
  • الامر الثالث: تنويع القضايا الشرعية الحقيقية حسب موضوعاتها؛
  • الامر الرابع: الأخذ بأکثر الآراء في تشخيص القيادة؛
  • الامر الخامس:اليه التعرف علی خبراء تشخيص القيادة؛
  • الطرق المقترحة للتعرف علی خبراء تشخيص القيادة؛
  • الامر السادس: فيما يتعلق بأمر البيعة؛
  • منابع.[۲]

دربارهٔ پدیدآورنده

آیت‌ الله محسن اراکی
 
لقبآیت‌الله
محل زندگیقم
ملیتایرانی
زبانفارسی، عربی و انگلیسی
پیشهاستاد و نویسنده
نمایندهمجلس خبرگان رهبری از استان مرکزی
نقش‌های برجستهنظریه‌پرداز «فقه نظام»، نظریه‌پرداز «منطق دلالت»، نمایندهٔ ولی فقیه، امام جمعه، حاکم شرع
منصبعضو هیئت رئیسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
دیناسلام
مذهبشیعه اثناعشری
اطلاعات علمی
تحصیلاتاجتهاد و دکترای فلسفهٔ تطبیقی
حوزه علمیهنجف و قم
استادان
آثار«فقه نظام سیاسی اسلام»
«نظریة الحکم فی الإسلام»
«نگاهی به رسالت و امامت»
«حوار فی الإمامة»
«الولایة الإلهیة و ولایة الفقیه»
وبگاهmohsenaraki.ir

محسن محمدی عراقی معروف به آیت‌ الله محسن اراکی (متولد ۱۳۳۴ ش، نجف)، مجتهد در علوم اسلامی، استاد خارج فقه و اصول حوزهٔ علمیهٔ قم، عضو مجلس خبرگان رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو هیئت رئیسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه و دبیر کل پیشین مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. وی علاوه بر تدریس کرسی درس خارج فقه و اصول، به نظریه‌پردازی و تألیف آثار علمی و دینی مبادرت ورزیده که «اصول فقه نوین»، «کتاب الخمس»، «نظریة الحکم فی الإسلام»، «فقه نظام سیاسی اسلام» و «فقه نظام اقتصادی اسلام» از بارزترین آنها هستند. نظریهٔ «فقه نظام» و دانش جدید «منطق دلالت» از جمله حوزه‌های نظریه‌پردازی وی به شمار می‌روند. مبارزه علیه رژیم پهلوی در ایران و رژیم بعث در عراق، حاکم شرع خوزستان، نمایندگی امام خمینی و امامت جمعه در دزفول، نمایندگی ولی فقیه در انگلیس، عضویت در شورای‌عالی مجمع جهانی اهل‌‌بیت، عضویت در هیئت امناى جامعة المصطفی العالمیة، ریاست هیئت امناى مجمع الفکر الإسلامی، ریاست دانشکده اصول الدین و تأسیس چندین نهاد و بنیاد علمی، آموزشی، فرهنگی و خیریه در داخل و خارج از کشور، از جمله فعالیت‌های او است.[۳] او مؤسس و رئیس مرکز پژوهشی و آموزشی امامت و ولایت است و دانشنامهٔ مجازی امامت و ولایت زیر نظر وی تدوین و انتشار می‌یابد.

ولادت و خانواده

وی در سال ۱۳۳۴ شمسی در نجف متولد شد. پدرش آیت‌الله حبیب‌الله اراکی، اهل کرهرود اراک و از فقها و اساتید حوزهٔ علمیهٔ نجف بود. نسب مادری وی به آیت‌الله صفرعلی اراکی از علمای فیجان اراک می‎رسد.[۱]

تحصیلات

تحصیلات ابتدایی را نزد خانواده آموخت، سپس به مدرسهٔ «منتدی النّشر» که تحت نظارت آيت الله محمد رضا مظفر اداره می‌شد، وارد شد و تا پایهٔ اول متوسطه، به تحصیل ادامه داد. با ورود به حوزهٔ علمیهٔ نجف از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۳ به تحصیل دروس مقدمات و سطح پرداخت. پس از آن به مدت یک سال در نجف، مشغول به تحصیل دروس خارج شد. از سال ۱۳۵۴ وارد قم شد و تا سال ۱۳۷۳ به فراگیری دروس حوزوی در مقطع درس خارج اهتمام داشت. او در سال ۲۰۱۲ میلادی (١٣٩١ ش) با نگارش و ارائهٔ پایان‌نامه‌ای در موضوع علیت و آزادی با رویکردی تطبیقی (فلسفهٔ اسلامی و فلسفهٔ غرب)، مدرک دکترای فلسفه را از دانشگاه پورتسموث انگلستان دریافت کرد.[۴]

استادان و اجازهٔ اجتهاد

 
اجازه اجتهاد از آیت‌الله فاضل لنکرانی

او تحصیلات مقدمات و سطح را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: حبیب‌الله اراکی، عباس قوچانی، محمد تقی جواهری، سید محمود هاشمی شاهرودی و سید عباس خاتم‏ یزدی فرا گرفت. در مقطع درس خارج نیز از اساتیدی همچون حضرات آیات: سید ابوالقاسم خویی، سید محمد باقر صدر، کاظم تبریزی، سید کاظم حائری و حسین وحید خراسانی بهره جست. از اساتید علوم عقلی وی می‌توان به حضرات آیات: مرتضی مطهری، سید محمد حسینی بهشتی، عبدالله جوادی آملی و محمد تقی مصباح یزدی اشاره کرد.

وی در سال ۱۳۷۴ اجازهٔ اجتهاد خود را از حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی و محمد مؤمن قمی دریافت کرد.[۵]

تدریس در حوزه و دانشگاه

آغاز تدریس وی از دروس مقدمات (اعم از ادبیات و فقه و اصول و غیره) در حوزهٔ علمیهٔ نجف بوده است. او از ابتدای ورود به قم به تدریس علومی نظیر: فلسفه، کلام، فقه (شرح لمعه) و اصول (رسائل) در مدرسهٔ شهید حقانی و مدرسهٔ شهیدین پرداخت. در مدت حضور وی در استان خوزستان در حوزه‌های علمیه اهواز و دزفول و در دانشگاه شهید چمران اهواز نیز به تدریس پرداخت. در ابتدای حضور در انگلستان، حوزهٔ علمیهٔ امام حسین در لندن را تأسیس کرد و به تدریس درس خارج فقه و اصول و همچنین فلسفه و تفسیر به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی اهتمام ورزید.

وی از سال ١٣٨٤ش تا کنون مشغول تدریس دروس خارج اصول فقه و خارج فقه اجتهاد و تقلید، فقه صلاة، فقه خمس، فقه نظام سیاسی، فقه نظام اقتصادی، فقه نظام فرهنگی، فقه نظام شهرسازی و فقه العقود در حوزهٔ علمیهٔ قم بوده است.[۲]

کتاب‌های منتشرشده

به زبان فارسی

  1. اصول فقه نوین (چهار جلد تا کنون)؛
  2. فقه نظام اقتصادی اسلام (سه جلد تا کنون)؛
  3. فقه نظام سیاسی اسلام (شش جلد تا کنون)؛
  4. کاوش‌هایی در مبانی نظری حکومت دینی؛
  5. نگاهی به رسالت و امامت؛
  6. امامت در قرآن (ترجمهٔ فارسی: نظریة النص علی الإمامة
  7. گفتگوی دو مذهب (ترجمهٔ فارسی: حوار فی الإمامة
  8. اصول عرفان ناب اسلامی در معارف سجادی؛
  9. درآمدی بر عرفان اسلامی؛
  10. آزادی و علیت (متن فارسی برگرفته از پایان‌نامهٔ دکتری)؛
  11. نظریهٔ شناخت (عنوان سابق: مبانی جهان‌بینی اسلامی)؛
  12. دوره‌ها و پیشگامان بیداری اسلامی (ترجمهٔ فارسی: الصحوة الإسلامیة المعاصرة)؛
  13. گفتمان بیداری اسلامی؛
  14. نقد ایدئولوژی سازمان مجاهدین خلق؛
  15. داستان انسان نخستین.

به زبان عربی

  1. معالم الفکر الأصولی الجدید؛
  2. حجیّة سنة الصحابی؛
  3. کتاب الخمس (دو جلد)؛
  4. کتاب القضاء؛
  5. صلاة الجمعة؛
  6. ملکیة المعادن فی الفقه الإسلامی؛
  7. ثبوت الهلال فی الأماکن المتباعدة؛
  8. نظریة الحکم فی الإسلام؛
  9. الأسس النظریة للدولة الإسلامیة؛
  10. أساس الحکم فی الإسلام؛
  11. الولایة الإلهیة و ولایة الفقیه؛
  12. حوار فی الإمامة؛
  13. نظریة النص علی الإمامة فی القرآن الکریم؛
  14. سنن القیادة الإلهیة فی القرآن الکریم (عنوان سابق: صلح الحسن و ثورة الحسین
  15. صلح الامام الحسن (ع) و ثورة الامام الحسین (ع)؛
  16. ثورة الامام الحسین (ع) من منظور السنن التاریخیة فی القرآن (کتاب)؛
  17. سنن التطور الاجتماعی فی القرآن الکریم؛
  18. مدخل إلی منهج المعرفة الإسلامیة؛
  19. المعرفة الإسلامیة، منهجاً و تصوراً؛
  20. مدخل إلی العرفان الإسلامی؛
  21. الصحوة الإسلامیة المعاصرة، أدوار وروّاد.

به زبان انگلیسی

  1. Contemporary Islamic Awakening (ترجمه انگلیسی کتاب: الصحوة الإسلامیة المعاصرة؛ أدوار وروّاد)؛
  2. Freedom and Causality in Contemporary Islamic & Western Philosophy (متن فارسی برگرفته از پایان‌نامهٔ دکتری). [۱]

مقاله‌ها و مصاحبه‌های منتشرشده

به زبان فارسی

  1. مودت اهل‌بیت، ملاک وحدت حقیقی جامعه اسلامی[۶]؛
  2. هویت جمعی و نقش امام[۷]؛
  3. وحدت اجتماعی و جایگاه امام[۸]؛
  4. اسلام و علم الاجتماع: رابطه امام و جامعه[۹]؛
  5. مهدویت و سنت‌های رهبری الهی در قرآن[۱۰]؛
  6. جایگاه شورا در انتخاب حاکم اسلامی[۱۱]؛
  7. فرصت‌های موج سوم، کارکردهای عام رهبری معنوی در جهان امروز[۱۲]؛
  8. خاستگاه مشروعیت قدرت[۱۳]؛
  9. اثبات ولایت فقیه در پرتو عقل و قرآن[۱۴]؛
  10. ولایت مطلقه فقیه مورد اجماع[۱۵]؛
  11. اندیشه سیاسی انقلاب اسلامی[۱۶]؛
  12. رهبری معنوی در جهان امروز[۱۷]؛
  13. الزامات فقه سیاسی (با همکاری محمد جواد ارسطا)[۱۸]؛
  14. جایگاه مردم در نظام حکومتی اسلام از دیدگاه امام خمینی[۱۹]؛
  15. جایگاه مردم در نظام حکومتی اسلام[۲۰]؛
  16. تدوین هنجارهای حکومت اسلامی[۲۱]؛
  17. عقل در اغما، فریب‌های علمی و مفروضات مخفی علوم انسانی غرب[۲۲]؛
  18. آهنگ شتابان بازسازی حوزه، پیوند دو نسل گذشته و آینده، حوزه علمیه را احیا می کند[۲۳]؛
  19. جدیت، پژوهش مستمر، تدبر[۲۴]؛
  20. نظری کوتاه بر جنبش نواندیشی دینی در حوزه‌های علمی ایران در نیمه دوم قرن بیستم[۲۵]؛
  21. جامعیت شخصیت امام خمینی[۲۶]؛
  22. زندگی مشترک زن و مرد بدون عقد ازدواج[۲۷]؛
  23. شهید صدر و احیاگری در حوزه نجف[۲۸]؛
  24. حقیقت ادراک و مراحل آن در فلسفه ملاصدرا[۲۹]؛
  25. آیا اختیار با قانون علیت ناسازگار است؟[۳۰]
  26. هویت‌ سازی عشق و نفرت[۳۱]؛
  27. محتاج نگاه دوباره‌ایم[۳۲]؛
  28. روش استنباط قواعد تنظیمی در اندیشه شهید صدر (با همکاری امین عابدی‌نژاد داورانی)[۳۳]؛
  29. ماهیت پیشرفت اسلامی و لوازم تحلیلی آن (با همکاری امین عابدی‌نژاد داورانی)[۳۴]؛
  30. نقش تحولات اجتماعی در نظریات فقهی[۳۵]؛
  31. سازماندهى حوزه و مرجعیت[۳۶]؛
  32. شمس در اشعار مولانا[۳۷]؛
  33. شمس به روایت شمس[۳۸]؛
  34. گفت و گوی تمدن ها، چیست؟ چرا؟ چگونه؟[۳۹]
  35. اسلام و علم الاجتماع: وحدت و تراکم اراده‌ها[۴۰]؛
  36. بنیاد علم الاجتماع اسلامی چیست؟[۴۱]

به زبان عربی

  1. العرفان الإسلامی الأصیل علی ضوء المعارف السجادیة[۴۲]
  2. آلیات التبلیغ فی عاشوراء الحسین(ع)؛
  3. العدالة، مفهومها وحقیقتها وطرق إثباتها[۴۳]؛
  4. الفرق بین علوم القرآن و التفسیر[۴۴]؛
  5. القرآن الکریم: نظرة فی تاریخ علومه و اسمائه[۴۵]؛
  6. القرآن الکریم: أهمیة دوره و کیفیة التعامل معه[۴۶]؛
  7. کیف نزل القرآن؟[۴۷]؛
  8. فقه الحجّ فی دراسة استدلالیّة مقارنة حجّ الصبیان؛
  9. الإمام الصدر ومشاریع النهضة فی الفکر الإسلامی؛
  10. حکم المعاطاة فی النکاح[۴۸]؛
  11. التعایش بین الجنسین[۴۹]؛
  12. التراث الثقافی فی الفقه الإسلامی[۵۰]؛
  13. الجرائم الصهیونیة علی ضوء بیان القائد[۵۱]
  14. الشهید الصدر و المنجز الفکری و الحضاری[۵۲]

تحقیق آثار

  1. تصحیح کتاب مقالات الأصول ضیاء الدین عراقی (با همکاری سید منذر حکیم
  2. تصحیح اللوامع الإلهیة فی المباحث الکلامیة از مقداد سیوری (با همکاری سید عمار أبورغیف).[۲]

تأسیس نهادهای علمی

او با همکاری عده‌ای از اندیشمندان حوزه در سال ۱۳۶۶ مجمع الفکر الإسلامی را تأسیس کرد؛ مجمعی که به انجام اموری چون انتشار دورهٔ کامل آثار شیخ انصاری، احیای برخی کتب علمای شیعه، انتشار مجلهٔ علمی الفکر الإسلامی پرداخت.

به همت او در انگلستان، فعالیت‌های علمی دیگری چون امور ذیل صورت گرفت:

  • تأسیس کالج علوم‏ اسلامی لندن؛
  • تأسیس دانشکدهٔ آکسفورد آکادمی (در شهر آکسفورد انگلستان)؛
  • تأسیس کرسی شیعه‌شناسی در دانشگاه کمبریج؛
  • تأسیس کرسی شیعه‏‌شناسی در دانشگاه بریستول؛
  • تأسیس دفتر همکاری‏‌های علمی اسلامی در دانشگاه SOAS لندن؛
  • تأسیس جمعیت علمای مسلمان انگلیس (جماعة علماء المسلمین فی بریطانیا).

فعالیت‌های فرهنگی

پس از پیروزی انقلاب از سوی دفتر امام خمینی به اهواز، خرمشهر و آبادان اعزام شد. درسال ۱۳۵۸ اولین حوزهٔ علمیهٔ خرمشهر و همچنین مرکز فرهنگی التوعیة الإسلامیة را تأسیس کرد.

وی در مدت ده‌سالهٔ مأموریتش در انگلستان فعالیت‌های متفاوتی داشت. موارد ذیل برخی از فعالیت‌های فرهنگی او است:

  • تأسیس مرکز اسلامی انگلیس در لندن؛
  • تأسیس مرکز اسلامی سکینه تراست (در شرق لندن)؛
  • تأسیس مسجد اسلامی کرولی لندن؛
  • تأسیس مرکز اسلامی منچستر؛
  • تأسیس مرکز اسلامی بیرمنگهام؛
  • تأسیس مرکز اسلامی نیوکاسل؛
  • تأسیس مرکز اسلامی کاردیف؛
  • تأسیس مرکز اسلامی اهل‌البیت گلاسکو؛
  • تأسیس مجتمع آموزشی و فرهنگی ایرانیان در لندن؛
  • تأسیس مؤسسهٔ بهار (ویژهٔ تازه‏‌مسلمانان)؛
  • تأسیس بنیاد جوانان فجر؛
  • تأسیس مؤسسهٔ بانوان مسلمان.

وی در حوزهٔ بین‌الملل نیز فعالیت‌های فرهنگی متعددی در کارنامهٔ خود دارد؛ از جمله: برگزاری کنگره‌های بین‌المللی علمی و دینی در انگلستان؛ مانند:

  • کنگرهٔ گفتگوی تمدن‏‌ها (در مرکز اسلامی انگلیس)؛
  • کنگرهٔ تحلیل و بررسی تروریسم (در مرکز اسلامی انگلیس)؛
  • کنگرهٔ فرهنگ و تمدن اسلامی ایران (در مرکز اسلامی انگلیس)؛
  • کنگرهٔ نوآوری‌‏ها در اندیشهٔ امام‏ خمینی (در دانشگاه لندن)؛
  • کنگرهٔ مصلح جهانی در ادیان آسمانی (در مرکز اسلامی انگلیس)؛
  • کنگرهٔ بررسی اندیشه و افکار مولانا جلال‏‌الدین رومی (در مرکز اسلامی انگلیس).

از موارد دیگر می‌توان به انتشار چند عنوان مجله و نشریه به زبان‌های مختلف انگلیسی، فارسی، عربی و اردو (وابسته به مرکز اسلامی انگلیس) اشاره کرد.[۱]

فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی

وی پیش از انقلاب با بیت امام خمینی مرتبط بود و در نشر اعلامیه‌‏ها و آثار امام از جمله کتاب حکومت اسلامی، در عراق فعالیت می‌کرد. از سوی دیگر، در جلسات درس شهید صدر حضور فعال داشت و در نتیجهٔ آگاهی‌بخشی به جوانان دانشگاهی در عراق پیرامون نظام سلطه و بصیرت‌افزایی به آنان در ارتباط با تأسیس حکومت اسلامی بر اساس مکتب انقلابی امام خمینی و شهید صدر، تحت تعقیب دستگاه امنیتی رژیم بعث قرار گرفت و حدود یک سال، زندگی مخفیانه داشت. از سال ۱۳۵۴ که به قم مهاجرت کرد چندین بار به سازمان امنیت احضار و بازجویی شد. وی با اوج‏‌گیری انقلاب در سال ۱۳۵۷ فعالیت‌‏های سیاسی خود را علیه رژیم طاغوت تشدید کرد، تظاهرات عاشورای ۵۷ را در شهر اراک رهبری کرد و به ایراد سخنرانی و دیگر فعّالیت‏‌های انقلابی پرداخت.

از جمله فعالیت‌های وی پس از انقلاب، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • حاکم شرع آبادان و خرمشهر؛
  • ریاست دادگاه‌های انقلاب اسلامی استان خوزستان؛
  • ریاست کل دادگستری استان خوزستان؛
  • نمایندگی امام خمینی در شهرستان دزفول و امامت جمعهٔ این شهر؛
  • سه دوره نمایندگی مجلس خبرگان.

پس از مراجعت از مأموریت نمایندگی ولی فقیه در خارج و آغاز فعالیت مجدد وی در ایران، با حکم رهبر انقلاب اسلامی، به عضویت شورای‌عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و سپس به سمت دبیر کلی این مجمع برگزیده شد. وی همچنین به عضویت شورای‌عالی مجمع جهانی اهل بیت (ع) و نایب رئیسی، دبیری شورا و همچنین سرپرستی این مجموعه منصوب گردید. از دیگر مسئولیت‌های وی می‌توان به عضویت در هیئت امنای جامعة المصطفی العالمیة اشاره کرد.

جستارهای وابسته

آثار معرفی‌شدهٔ نظریة الحکم فی الإسلام (کتاب)

پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ وبگاه مجمع الفکر الإسلامی خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «p1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ وبگاه کتابخانه ديجيتال نور خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «p2» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است
  3. وبگاه جامعه مدرسین
  4. وبگاه تبیان
  5. پایگاه اندیشوران حوزه
  6. بانک اطلاعات نشریات کشور
  7. پایگاه مجلات تخصصی نور
  8. پایگاه مجلات تخصصی نور
  9. پایگاه مجلات تخصصی نور
  10. پایگاه مجلات تخصصی نور
  11. پایگاه مجلات تخصصی نور
  12. بانک اطلاعات نشریات کشور
  13. پایگاه مجلات تخصصی نور
  14. پایگاه مجلات تخصصی نور
  15. پایگاه مجلات تخصصی نور
  16. پایگاه مجلات تخصصی نور
  17. بانک اطلاعات نشریات کشور
  18. پایگاه مجلات تخصصی نور
  19. پرتال جامع علوم انسانی
  20. پایگاه مجلات تخصصی نور
  21. پایگاه مجلات تخصصی نور
  22. بانک اطلاعات نشریات کشور
  23. بانک اطلاعات نشریات کشور
  24. پایگاه مجلات تخصصی نور
  25. پایگاه مجلات تخصصی نور
  26. پایگاه مجلات تخصصی نور
  27. پایگاه مجلات تخصصی نور
  28. پایگاه مجلات تخصصی نور
  29. پایگاه مجلات تخصصی نور
  30. پایگاه مجلات تخصصی نور
  31. پایگاه مجلات تخصصی نور
  32. بانک اطلاعات نشریات کشور
  33. پایگاه مجلات تخصصی نور
  34. پایگاه مجلات تخصصی نور
  35. پایگاه مجلات تخصصی نور
  36. پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه
  37. پایگاه مجلات تخصصی نور
  38. پایگاه مجلات تخصصی نور
  39. پایگاه مجلات تخصصی نور
  40. پایگاه مجلات تخصصی نور
  41. پایگاه مجلات تخصصی نور
  42. بانک اطلاعات نشریات کشور
  43. وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
  44. پایگاه مجلات تخصصی نور
  45. پایگاه مجلات تخصصی نور
  46. پایگاه مجلات تخصصی نور و وبگاه الصراط
  47. پایگاه مجلات تخصصی نور
  48. وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
  49. وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
  50. وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
  51. بانک اطلاعات نشریات کشور
  52. بانک اطلاعات نشریات کشور

پیوند به بیرون

جستارهای وابسته

پانویس

پیوند به بیرون