عمرو بن مرجوم عبدی

مقدمه

عمرو بن مرجوم عبدی از بزرگان اصحاب و اشراف در اسلام و از اصحاب امیرمؤمنان (ع) در بصره بود^[۱] و در جنگ جمل با چهار هزار نیرو به آن حضرت ملحق شد و امام (ع) را یاری کرد و حضرت او را به فرماندهی قبیلۀ عبد القیس بصره منصوب کرد^[۲].^[۳]

هنگامی که امیرالمؤمنین (ع) قصد عزیمت به صفین داشت، نامه‌ای برای عبدالله بن عباس کارگزار خود در بصره نوشت که مردم بصره را برای حرکت به سوی کوفه و در جنگ با معاویه فراخواند. ابن عباس نامه امام (ع) را برای مردم خواند و در همان جا بزرگان بصره چون احنف بن قیس و خالد بن معمر سدوسی و نیز عمرو بن مرجوم عبدی برخاستند و هر کدام به نحوی اعلام وفاداری کردند. و عمرو بن مرجوم عبدی در حمایت از پیام امام (ع) گفت: خداوند امیرالمؤمنین (ع) را موفق بدارد و امور مسلمانان را در دست او قرار دهد، و خداوند ستمکاران (قاسطین) را که قرآن نمی‌خوانند و خون مردم را حلال می‌شمرند لعنت کند، ما به خدا قسم، از آنها فاصله می‌گیریم و با آنها دشمنیم. بنابراین هر زمانی که ما را فراخوانید با تمام نیرو پیاده و سواره در خدمت شما هستیم.

پس از اعلان وفاداری بزرگان بصره، مردم با تمام توان از حرکت به سوی کوفه برای جنگ با معاویه در صفین اظهار وفاداری کردند و به فرماندهی عبدالله بن عباس به جانب کوفه حرکت کردند. اما قبل از خارج شدن از بصره، ابوالأسود دوئلی را به استانداری بصره نصب کرد و لشکر را به پنج طایفه تقسیم نمود و خالد بن معمر را بر قبیله بکر بن وائل و عمرو بن مرجوم عبدی را بر عبدالقیس و... قرار داد، و بدین ترتیب عازم کوفه شدند و موقعی به کوفه رسیدند که امام (ع) در نخیله اردو زده بود و آماده حرکت به صفین بود. عمرو بن مرجوم عبدی به همراه سپاه امام (ع) در جنگ صفین حضور یافت و آن حضرت را با نیروهای تحت فرمانش یاری کرد^[۴].^[۵]