بنی غاضرة بن حبشیه
نسب این قوم
بنی غاضره -که از مردم آن با نسبت «غاضری» یاد می‌شود-[۱]، گروهی از قحطانیان‌اند[۲] از نسل بنی مزیقیاء[۳]، از شاخه‌های قبیله خزاعه، که نسب از غاضرة بن حُبشیّة بن کعب بن عمرو بن ربیعة بن حارثة بن عمرو (مزیقیا) بن عامر بن حارثة بن إمریءالقیس بن ثَعلبة بن مازن بن ازد می‌برند[۴]. این نسب در برخی منابع با اندکی اختلاف، غاضرة بن عمرو بن حبشیة بن سلول بن کعب بن ربیعة بن خزاعه عنوان شده است[۵]. مادر غاضرة بن حبشیّه را زنی از قبیله بنی جهنه[۶] به نام عاتکه بنت مرّة بن عبد مناة بن کنانه گفته‌اند[۷]. غاضره از همسرش أم منقذ بنت نصر بن عمرو بن عوف بن ربیعة بن حارثه، صاحب پنج پسر به اسامی سالم، بدّا، جهمه و محصر و منقذ شد[۸] که تداوم‌دهنده نسل بنی غاضرة بن حبشیه در زمین شدند. این طایفه نیز چونان دیگر فرزندان رَبیعه و أَفصی پسران حارثة بن عمرو بن عامر[۹] از همراهی با سایر تیره‌های ازد که به قصد سکونت در شام، به سوی آن سرزمین حرکت کردند، سر باز زدند و ضمن جدایی از ایشان، در تهامه مسکن گزیدند[۱۰]. بدین جهت، همراه با دیگر قبایل منتسب به ایشان یعنی: کعب، فتح، سعد، عوف و عدی فرزندان عمرو بن ربیعة بن حارثة بن عمرو بن عامر در کنار أسلم و ملکان دو فرزند افصی بن حارثة بن عمرو بن عامر جملگی «خزاعی» خوانده شده‌اند[۱۱].[۱۲]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۳۷۲؛ بامطرف، الجامع (جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)؛ ج۳؛ ص۱۶۲.
- ↑ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ص۳۸۶؛ عمر رضا کحّاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۸۷۴.
- ↑ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ص۳۸۶؛ عمر رضا کحّاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۸۷۴.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۴۴۷؛ نویری، نهایه الارب فی فنون الادب، ج۲، ص۳۱۸؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۳۷۲؛ عوتبی صحاری، الأنساب، ج۲، ص۵۸۸. برخی علما، آنان را در شمار طوایف مضری (از قبایل عدنانی) و از فرزندان حبشیّة بن کعب بن عمرو بن عامر بن قُمعَة بن الیاس بن مضر بن نِزِار بن مَعدِ بن عَدنان گفته‌اند. (ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۲۳۷)
- ↑ خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۱۷۹؛ ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج۳، ص۳۳۲؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۳، ص۲۱۲.
- ↑ ابن حزم از آنها با نام «جهینه» یاد کرده است. (ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۱۵.)
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۴۴۷.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۴۴۷.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۴۳۹؛ قلقشندی، نهایه الارب فی معرفة الانساب العرب، ص۲۴۴.
- ↑ ابن‌هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۳-۱۴؛ مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۱۷۳.
- ↑ فاسی، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، ج۲، ص۷۶. نیز ر.ک: ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۴۵۶؛ ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۲۴۰؛ ابن عبد البر، الانباه علی قبائل الرواة، ص۸۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.