امام خمینی و فلسفه سیاسی انتظار (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
امام خمینی و فلسفه سیاسی انتظار
رتبه علمیعلمی-پژوهشی (حوزه علمیه)
زبانفارسی
نویسندگانداود مهدوی‌زادگان
موضوعانتظار
منتشر شده درفصلنامه سیاست متعالیه
وابسته بهانجمن مطالعات سیاسی حوزه
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرزمستان 1394
شماره11
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

امام خمینی و فلسفه سیاسی انتظار عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی موضوع انتظار از دیدگاه امام خمینی می‌پردازد. این مقالهٔ 20 صفحه‌ای به قلم داود مهدوی‌زادگان نگاشته شده و در فصلنامه سیاست متعالیه (شماره 11، زمستان 1394 ) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

نویسنده در مقاله خود می‌نویسد: «غیبت و انتظار فرج از آموزه‌های رییسه مذهب امامیه است که به انضمام طولانی شدن غیبت امام زمانالگو:عج برانگیزاننده ی پاره‌ای از شبهات در اندیشه سیاسی امامیه شده است. این سوال مهم همواره در این دوران مطرح بوده که آیا امامیه در دوره غیبت از فلسفه سیاسی خاصی دفاع می‌‌کند، یا منکر هرگونه فلسفه سیاسی است التفات و پاسخ امام خمینی به این پرسش اساسی را نه تنها با تأسیس نظام جمهوری اسلامی، بلکه پیش از شروع نهضت ۱۵ خرداد و با نگارش کشف اسرار در سال ۱۳۲۳ ه.ش باید ملاحظه کرد. فلسفه بنابر عقیده ایشان، امامیه اساساً با هرگونه تفکر آنارشیستی مخالف است و از دفاع می‌‌کند؛ فلسفه‌ای که منحصر به دوره ی حضور معصوم(ع) نیست و در سیاسی امامت دوره غیبت نیز قابل اجراست. مشروعیت ولایت فقیه در دوره غیبت نیز از فلسفه سیاسی امامت ناشی می‌‌شود. بنابراین، بر مبنای اصل امامت، ولایت فقیه را باید معادل فلسفه سیاسی انتظار و دولت انتظار عصر غیبت کبری دانست».

فهرست مقاله

درباره پدیدآورنده

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله

پیوند به بیرون