حکیم بن طفیل سنبسی

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

حکیم بن طفیل سنبسی از نیروهای عمر سعد در کربلا، که در کمین عباس بن علی(ع) بود.

مقدمه

حکیم بن طفیل با شمشیر، دست چپ عباس را از کار انداخت. قبلاً دست راست آن حضرت، با ضربه زید بن ورقاء قطع شده بود^[۱].
حکیم بن طفیل، یکی از کسانی است که در روز عاشورا، به سوی امام حسین(ع) تیراندازی کردند، هر چند که به ادّعای خودش، تیرش به پیراهن امام(ع) اصابت کرد و به ایشان زیانی نرساند. پس از شهادت امام(ع) نیز، او جزو ده نفری بود که بر پیکر مطهّر ایشان اسب تاختند. همچنین گزارش شده که او در به شهادت رساندن عبّاس بن علی(ع)، شرکت داشت و لباس ایشان را پس از شهادتش به غارت برد. این گزارش، با متن زیارت نامه عبّاس(ع) - که او را در شمار قاتلان ایشان آورده - همخوان است، چنان که با سنّت عرب در مِلکیت لباس جنگجو، همخوان است؛ زیرا آن را متعلّق به کسی می‌دانستند که صاحب آن را به قتل رسانده است. از این‌رو، آن گاه که در قیام مختار دستگیر شد، مردم به او هجوم بردند و او را عریان کرده، دسته جمعی، او را هدف تیر قرار دادند و به هلاکت رساندند.^[۲]