خواب

خواب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خواب در قرآن - خواب در نهج البلاغه - خواب در معارف و سیره نبوی - خواب در معارف و سیره فاطمی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«خواب» عبارت است از حالتی که در آن سطح هوشیاری کاهش یابد و فرد با تعلیق نسبی ادراک، غیرفعال شدن تقریبی عضلات و حرکات ارادی و حواس به‌دلیل ضعیف‌شدن پیوند نفس و جسم روبه‌رو شود. در قرآن کریم ذیل آیاتی چند به این موضوع اشاره شده است: خدا جان‌ها را به هنگام مردنشان می‌گیرد و نیز جان کسانی را که در خواب خود نمرده‌اند. جان‌هایی را که حکم مرگ بر آنها رانده شده نگه می‌دارد و دیگران را تا زمانی که معین است بازمی‌فرستد. در این امر عبرت‌هاست برای آنها که می‌اندیشند. مطابق با آیه فوق، خواب در حقیقت حالتی است که خداوند نفوس آدمیان را می‌گیرد. بنابراین بین مرگ و خواب مشابهت وجود دارد. از این‌رو در روایتی منسوب به امام علیS و پیامبرa، از خواب تعبیر به برادر مرگ شده است. هم‌چنین خواب را همانند مرگ دانسته و مرگ را به خوابی طولانی تشبیه کرده‌اند که بیداری آن در روز قیامت میسر می‌شود. امام علیS پس از ضربت‌خوردن به گزارش خوابی می‌پردازد که در آن با رسول خداa ملاقات داشته است: نشسته بودم که به خواب رفتم. رسول الله بر من گذر کرد....

زمان خواب و استراحت

تعیین زمان مناسب برای خواب، آثار جسمی و روحی بسیاری در پی دارد. آنان که همچون پیامبر اعظمa بخشی از شب را به عبادت و شب‌زنده‌داری اهتمام می‌ورزند، تلاش دارند که زمان خواب خود را به تأخیر نیندازند تا جسمشان قوت و نشاط لازم را برای بیداری در بخشی از شب داشته باشند. این مهم در سیره پیامبر اعظمa آشکارا دیده می‌شود. بنا بر روایات نقل شده از برخی همسران پیامبر، آن حضرت اول شب را برای خواب و استراحت خود برمی‌گزید و پس از مقداری استراحت برمی‌خاست و به تهجد مشغول می‌شد.

مکان خواب و استراحت

رسول خداa نه بر تخت‌ها و بالش‌های نرم و زربفت، بلکه بر ساده‌ترین ابزاری که در آن زمان مورد استفاده مردم بود، استراحت می‌کرد. بنا بر برخی روایات، پیامبر اکرمa بر روی حصیر می‌خوابید و چیز دیگری به جز آن در زیر خود پهن نمی‌کرد؛ تا جایی که گاه برآمدگی‌های حصیر بر جسم حضرت اثر می‌گذاشت. حضرت در برابر درخواست برخی یارانش مبنی بر تهیه زیراندازی نرم‌تر می‌فرمود: مرا با دنیا چه کار؟! مَثَل من و دنیا مَثَل سواره مسافری است که در روزی گرم به زیر یک درخت، ساعتی استراحت کرده و راه خود را در پیش گیرد و آنجا را ترک گوید.

آداب قبل از خواب و استراحت

پیامبر اکرمa پیش از خواب و استراحت، آدابی را رعایت می‌کرد: مسواک، وضو، تهیه مقدمات عبادت شبانه و در آخر نیز دعا و اذکار قبل از خواب. حال بدین‌ها می‌پردازیم.

1. مسواک: بنا به نقل طبرسی، پیامبر اکرمa هر شب سه بار مسواک می‌کرد: یک بار قبل از خواب، یک بار پس از خواب (قبل از وضو برای تهجّد) و یک بار نیز هنگام بیرون رفتن برای نماز صبح. چوب مسواک حضرت نیز بنا به توصیه جبرئیل، چوب «اَراک» بود.
2. وضو: در روایت حسن بن علی علوی آمده است که امام هادیS درباره آداب خواب اهل بیت(ع) به ده مورد اشاره فرمود که از جمله آنها وضوی قبل از خواب است.
3. دعا و اذکار قبل از خواب: بنا بر روایت امام هادیS اهل بیت(ع) قبل از خواب مقیّد بودند که فاتحة الکتاب، آیة الکرسی، آیه شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ... و ۳۳ مرتبه سبحان الله، ۳۳ مرتبه الحمدلله و ۳۴ مرتبه الله اکبر را قرائت کنند. پیامبر اکرمa پس از قرائتآیة الکرسی می‌فرمود: به نام خدا، به خدا ایمان آوردم و به طاغوت کافر شدم. خدایا! در خواب و بیداری مرا حفظ فرما. رسول خداa پیش از خواب سه سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ را نیز قرائت می‌کرد و بر کف هر دو دست می‌دمید و به اعضای مختلف بدن خود می‌مالید؛ بدین‌گونه که از سر مبارک شروع می‌کرد و سپس به صورت و دیگر قسمت‌های بدن می‌کشید و این کار را سه بار تکرار می‌نمود.

چگونگی خواب و استراحت

1. رو به قبله و بر پهلوی راست: حیات توحیدی انسان‌های الهی به گونه‌ای است که در همه لحظات رو به خدایند. آنان افزون بر آنکه قلب و جانشان همواره رو به خداست، سعی دارند که با رو به قبله کردن جسم خود در حالات مختلف نیز کمال توحید را در حرکات خود جلوه‌گر سازند. در روایات سیره چنین نقل شده که پیامبر اکرمa هماره رو به قبله می‌نشست و اهل بیت(ع) نیز به هنگام خواب رو به قبله می‌خوابیدند.
2. پرهیز از خواب مداوم و پیوسته: از برخی روایات چنین برمی‌آید که پیامبر اکرمa از خواب مداوم و پیوسته در شب اجتناب داشت. در روایتی نقل شده که امام صادقS درباره حالات پیامبر اکرمa به وقت خواب و پس از بیداری چنین فرمود: آب وضو نزد سرش و مسواکش زیر جای خوابش نهاده می‌شد. سپس به قدری که خدا می‌خواست، می‌خوابید و چون برمی‌خاست، ابتدا می‌نشست و سپس نگاه به آسمان کرده و آیاتی از سوره آل عمران [۱۹۰ به بعد] را تلاوت می‌کرد. سپس مسواک کرده و وضو ساخته و به مسجد [= سجده‌گاه] می‌رفت و چهار رکعت نماز می‌گزارد که رکوع آنها به مقدار قرائتشان و سجود آنها نیز به قدر رکوعشان بود و آن‌قدر رکوع و سجود را طول می‌داد که بیننده می‌پرسید چه وقت برمی‌خیزد؟ سپس برمی‌خاست و به جای خواب خویش رفته و به مقداری که خدا می‌خواست، می‌خوابید. سپس برمی‌خاست و با نگاه به آسمان آیات سوره آل عمران را تلاوت می‌کرد و مسواک کرده و وضو ساخته و به مسجد [= سجده‌گاه] می‌رفت و همچون نوبت قبل چهار رکعت نماز می‌گزارد و سپس به محل خواب خویش رفته و به قدری که خدا می‌خواست، می‌خوابید و سپس برمی‌خاست و می‌نشست و آیات سوره آل عمران را با نظر به آسمان تلاوت می‌کرد و پس از مسواک کردن و وضو ساختن به مسجد رفته و نماز وتر و دو رکعت [شفع] را به جای آورده و برای اقامه نماز [صبح به سوی مسجد] خارج می‌شد.

آداب بعد از خواب و استراحت

پیامبر اکرمa پس از بیداری از خواب شبانه آدابی را انجام می‌داد.

1. سجده: طبرسی از امام باقرS چنین نقل می‌کند که پیامبر اکرمa از هیچ خوابی برنمی‌خاست، جز آنکه در برابر خدای عزوجل به سجده می‌افتاد.
2. حمد و سپاس الهی: آن حضرت پس از برخاستن از خواب نیز همچون قبل از خواب، زبان به حمد و سپاس الهی می‌گشود و خدای را به خاطر بازگرداندن روح به بدن بدین‌گونه سپاس می‌گفت: حمد خدایی را که مرا پس از مرگ زنده کرد. همانا پروردگارم بسیار بخشاینده و قدردان است. خداوندا! از تو خیر این روز و نور و هدایت و برکت و پاکی و بخشودگی‌اش را خواستارم. خدایا! از تو خیر این روز را و خیر آنچه در آن است، می‌طلبم و از شر این روز و شر آنچه در آن است، به تو پناه می‌برم.
3. تلاوت آیاتی از سوره آل عمران: شیخ طوسی از امام صادقS چنین نقل می‌کند که پیامبر اکرمa پس از بیدار شدن از خواب شبانه، به آسمان نظر می‌کرد و ده آیه آخر سوره آل عمران (۱۹۰ - ۲۰۰) را تلاوت می‌فرمود. در بخشی از این آیه می‌خوانیم: إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ * الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ.
4. مسواک کردن: پیش‌تر گفته شد که رسول خداa در طول یک شب چندین بار مسواک می‌کرد: قبل از خواب و پس از برخاستن از خواب. در هر نوبت از شب نیز که برمی‌خاست، مسواک می‌نمود و سپس وضو می‌ساخت. بنا بر برخی روایات، ایشان بین هر دو رکعت نماز و نیز قبل از خروج برای نماز صبح نیز به این کار اقدام می‌کرد.
5. وضو و نماز: در آداب پیش از خوابِ رسول خداa گفته شد که آبِ وضو بالای سرِ آن حضرت نهاده می‌شد تا پس از برخاستن، وضو گرفتن آسان باشد؛ به ویژه آنکه حضرت به کرّات از خواب برمی‌خاست و برای نماز به وضو نیاز پیدا می‌کرد. بنا بر روایتی آن حضرت می‌فرمود: آن‌گاه که یکی از شما به هنگام شب از خواب برخاست، نمازش را با دو رکعت نماز سبک آغاز کند. خود پیامبرa نیز چنین می‌کرد و سپس سه نماز دو رکعتی طولانی به جای می‌آورد و رکعات بعدی را خفیف‌تر می‌خواند.

جستارهای وابسته

• رؤیا
• بیداری

منابع

1. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه ج۱
2. جباری، محمد رضا، سیره اخلاقی پیامبر اعظم