عرفه
عرفه روز نهم ذی‌الحجه است، روزی با ارزش که دعاها و زیارت‌های مخصوص دارد که مهم‌ترین آنها دعای امام حسین(ع) در روز عرفه است. شهادت حضرت مسلم بن عقیل نماینده اعزامی امام حسین(ع) به کوفه نیز در چنین روزی اتفاق افتاد.
مقدمه
روز نهم ذی‌الحجه، عرفه نامیده میشود. روزی با ارزش که دعاها و زیارت‌های مخصوص دارد و در شب عرفه و روز عرفه خوانده میشود و روزه در آن روز مستحب است. در این روز حاجیان در صحرای عرفات که محلی در حدود بیست کیلومتری مکه است، اجتماع کرده و از ظهر روز نهم تا غروب همان روز در آنجا وقوف می‌کنند و به عبادت مشغول می‌شوند؛ به این عمل "وقوف در عرفات" می‌گویند.
یکی از مشهورترین و عمیق‌ترین و مفصل‌ترین دعاها، دعای امام حسین(ع) در روز عرفه است که آن حضرت در صحرای عرفات آن را خوانده است. شهادت حضرت مسلم بن عقیل نماینده اعزامی امام حسین(ع) به کوفه نیز در چنین روزی اتفاق افتاد[۱].
دلیل نام‌گذاری عرفه
درباره دلیل نام‌گذاری این روز و این مکان مخصوص وجوهی گفته شده است مانند:
- آدم(ع) و حوا(س) در این مکان (عرفات) یکدیگر را پیدا کردند و نسبت به هم معرفت حاصل نمودند.
- زائران خانه خدا در این مکان یکدیگر را می‌بینند و می‌شناسند.
- عرفات سرزمین شناخت خداوند است.
در همه این وجوه نظر به ریشه کلمه (عَرَفَ) یعنی معرفت و شناخت بوده است[۲].
اهمیت روز عرفه
امام سجاد(ع) درباره ارزش و اهمیت روز عرفه می‌فرماید: «اللَّهُمَّ هَذَا یَوْمُ عَرَفَةَ یَوْمٌ شَرَّفْتَهُ وَ کَرَّمْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ...»؛ "بارخدایا امروز روز عرفه است. روزی که آن را شریف و گرامی داشته‌ای و تعظیم و تجلیل کرده‌ای. در این روز رحمت خود پراکنده‌ای و بر مردمان به عفو خود منت نهاده‌ای و عطای خود در حق ایشان افزوده‌ای و بر بندگانت تفضل فرموده‌ای"[۳].
روایات درباره فضیلت این روز و گستردگی رحمت الهی در آن بسیار است. در روایت است که امام زین‌العابدین(ع) در روز عرفه صدای سائلی را شنید که از مردم تقاضای حاجت می‌کرد. حضرت به او فرمود: "وای بر تو! آیا از غیر خدا طلب حاجت می‌کنی؟ و حال آنکه در این روز برای بچه‌ها در شکم مادران امید فضل الهی می‌رود که سعادتمند شوند"[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص۳۳۲؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص۳۳۲.
- ↑ دعای چهل‌وهفتم صحیفه سجادیه.
- ↑ تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۴، چاپ اول؛ ریاض العارفین، محمد دارابی، دارالاسوة للطباعة والنشر، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ مفاتیح‌الجنان، عباس قمی.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص۳۳۲.