خیرخواهی در حدیث

روایات مربوطه

امام صادق (ع) فرمودند: "برای هر مؤمنی بر مؤمن دیگر واجب است، که در حضور و غیبت او خیرخواهش باشد"^[۱]؛
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "در میان مردم، آن کس در قیامت بالاترین مرتبه را نزد خداوند خواهد داشت، که در زمین او خیرخواه‌تر برای مخلوقاتش باشد" ^[۲]؛
سفیان بن عیینه گوید: شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمود: "بر تو باد که برای خدا نسبت به مخلوقاتش خیرخواه باشی، چرا که هرگز خداوند را با عملی بهتر از این ملاقات نخواهی کرد" ^[۳]؛
"هرکس که هر روزه به امور مسلمین اهتمام نورزد، خود مسلمان نیست" ^[۴]؛
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "عابدترین مردمان، کسی که نسبت به همه مسلمین خیرخواه‌تر و پاک‌دل‌تر باشد" ^[۵]؛
امام باقر (ع) درباره آیه شریفه ﴿وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا﴾^[۶] فرمودند: "بهترین چیزی که دوست دارید درباره شما گفته شود را، به مردم بگوئید" ^[۷]؛
امام صادق (ع) درباره آیه شریفه ﴿وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ﴾^[۸]‌ فرمودند: "یعنی پرنفع‌تر باشم" ^[۹]؛
امام صادق (ع) فرمودند: "مؤمن برادر مؤمن است، چشم او و راهنمای اوست، نه به او خیانت می‌کند و نه به او ظلم می‌کند و نه در معامله ناراستی می‌کند و نه به او و عده‌ای می‌دهد که از آن تخلُّف ورزد" ^[۱۰]؛
جمیل گوید: شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمودند: "مؤمنان هر یک خادم دیگری هستند. گفتم: چگونه هریک از آنان خدمتکار دیگری است؟ فرمودند: هریک به آن دیگری فائده می‌رساند"^[۱۱]^[۱۲].

منابع

مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی ج۲

پانویس

↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: يَجِبُ لِلْمُؤْمِنِ عَلَى الْمُؤْمِنِ النَّصِيحَةُ لَهُ فِي الْمَشْهَدِ وَ الْمَغِيبِ‌»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.
↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‌ إِنَّ أَعْظَمَ النَّاسِ مَنْزِلَةً عِنْدَ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَمْشَاهُمْ فِي أَرْضِهِ‌ بِالنَّصِيحَةِ لِخَلْقِهِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.
↑ «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ‌ عَلَيْكُمْ بِالنُّصْحِ لِلَّهِ فِي خَلْقِهِ فَلَنْ تَلْقَاهُ بِعَمَلٍ أَفْضَلَ مِنْهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.
↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَنْ أَصْبَحَ لَا يَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۳.
↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): أَنْسَكُ النَّاسِ نُسُكاً أَنْصَحُهُمْ جَيْباً وَ أَسْلَمُهُمْ قَلْباً لِجَمِيعِ الْمُسْلِمِينَ‌»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۳.
↑ «و با مردم سخن خوب بگویید» سوره بقره، آیه ۸۳.
↑ «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا قَالَ قُولُوا لِلنَّاسِ أَحْسَنَ مَا تُحِبُّونَ أَنْ يُقَالَ فِيكُمْ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۴.
↑ «و هر جا باشم مرا خجسته گردانیده است» سوره مریم، آیه ۳۱.
↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع)‌ ‌فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ قَالَ نَفَّاعاً»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۴.
↑ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ عَيْنُهُ وَ دَلِيلُهُ لَا يَخُونُهُ وَ لَا يَظْلِمُهُ وَ لَا يَغُشُّهُ وَ لَا يَعِدُهُ عِدَةً فَيُخْلِفَهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۶.
↑ «عَنْ جَمِيلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‌ الْمُؤْمِنُونَ خَدَمٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ قُلْتُ وَ كَيْفَ يَكُونُونَ خَدَماً بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ قَالَ يُفِيدُ بَعْضُهُمْ‌ بَعْضاً الْحَدِيثَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۶.
↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۳۹۷-۳۹۹.

[1] «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: يَجِبُ لِلْمُؤْمِنِ عَلَى الْمُؤْمِنِ النَّصِيحَةُ لَهُ فِي الْمَشْهَدِ وَ الْمَغِيبِ‌»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.

[2] «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‌ إِنَّ أَعْظَمَ النَّاسِ مَنْزِلَةً عِنْدَ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَمْشَاهُمْ فِي أَرْضِهِ‌ بِالنَّصِيحَةِ لِخَلْقِهِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.

[3] «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ‌ عَلَيْكُمْ بِالنُّصْحِ لِلَّهِ فِي خَلْقِهِ فَلَنْ تَلْقَاهُ بِعَمَلٍ أَفْضَلَ مِنْهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.

[4] «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَنْ أَصْبَحَ لَا يَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۳.

[5] «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): أَنْسَكُ النَّاسِ نُسُكاً أَنْصَحُهُمْ جَيْباً وَ أَسْلَمُهُمْ قَلْباً لِجَمِيعِ الْمُسْلِمِينَ‌»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۳.

[6] «و با مردم سخن خوب بگویید» سوره بقره، آیه ۸۳.

[7] «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا قَالَ قُولُوا لِلنَّاسِ أَحْسَنَ مَا تُحِبُّونَ أَنْ يُقَالَ فِيكُمْ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۴.

[8] «و هر جا باشم مرا خجسته گردانیده است» سوره مریم، آیه ۳۱.

[9] «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع)‌ ‌فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ قَالَ نَفَّاعاً»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۴.

[10] «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ عَيْنُهُ وَ دَلِيلُهُ لَا يَخُونُهُ وَ لَا يَظْلِمُهُ وَ لَا يَغُشُّهُ وَ لَا يَعِدُهُ عِدَةً فَيُخْلِفَهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۶.

[11] «عَنْ جَمِيلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‌ الْمُؤْمِنُونَ خَدَمٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ قُلْتُ وَ كَيْفَ يَكُونُونَ خَدَماً بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ قَالَ يُفِيدُ بَعْضُهُمْ‌ بَعْضاً الْحَدِيثَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۶.

[12] مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۳۹۷-۳۹۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]