نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۳۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی دیدگاه‌های مطرح نسبت به تفسیر محدث و به ویژه تمایز محدث با نبی و رسول از نگاه شیعه می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۵ صفحه‌ای به قلم محمد تقی شاکر و رضا برنجکار نگاشته شده و در فصلنامه آینه معرفت (شماره ۳۷، زمستان ۱۳۹۲) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسندگان در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسند: «با ختم رسالت، انگاره ختم ارتباط انسان توسط فرشتگان با عالم غیب، گونه‌ای از تبیین حقیقت خاتمیت به شمار آمد، اما دلایلی استوار از وجود ارتباط میان انسان‌ها و خدا با واسطه فرشتگان گزارش می‌دهد. زیر بنای چرایی لزوم این پیوند به درک مسئله هدایت و جایگاه امام باز می‌گردد».
نویسندگان در ادامه چکیده مقاله می‌نویسند:«وجود آموزه‌هایی در شیعه كه به موضوع گفتگوی فرشتگان با پیشوایان آن و حتی دیگران تأكید دارد، در اولین مواجهه، این پرسش را مطرح می‌كند كه باور به ارتباط ملائكه با انسان پس از ختم نبوت باوری اختصاصی به شیعه است یا در درون‌مایه‌های معارف اهل سنت می‌توان چنین باوری را پیگیری نمود؟ پرسش از چگونگی دلالت آموزه‌های اهل سنت در این مسئله و گونه‌های تقارب و تباعد مفهومی آن، در دو فرهنگ شیعی و سنی. این پرسش‌ها هم دقیق از اصل این مسئله را آشكار می‌نماید. شیوه‌های تحدیث و تفاوت آن با نبوت و رسالت از موضوعات دیگری است كه جستار در آموزه تحدیث را ضرورت می‌بخشد. از این رو، در این نوشتار پس از مروری كوتاه بر مسئله تحدیث نزد اهل سنت و امكان ارتباط ملائكه با انسان پس از ختم نبوت؛ دیدگاه‌های مطرح نسبت به تفسیر محدَّث و به ویژه تمایز محدَّث با نبی و رسول از نگاه شیعه مورد بررسی قرار گرفته است».[۱]
