تقوا در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث تقوا است. تقوا از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تقوا در لغت - تقوا در قرآن - تقوا در حدیث - تقوا در نهج البلاغه - تقوا در اخلاق اسلامی - تقوا در کلام اسلامی - تقوا در معارف دعا و زیارات - تقوا در معارف و سیره علوی - تقوا در معارف و سیره سجادی - تقوا در جامعه‌شناسی اسلامی - تقوا در معارف و سیره نبوی - تقوا در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
تقوی از ماده وقایه به معنی نگهداری است و در عرف و لسان اخبار عبارت است از حفظ نفس از مخالفت اوامر و نواهی حق و متابعت رضای او و استعمال شود در حفظ بلیغ و نگهداری نفس از وقوع در محظورات به ترک مشتبهات[۱]. ایشان تقوی به معنای حفظ حدود الهی را بر همه انسان‌ها لازم و برای متصدیان امور کشور لازم‌تر می‌دانستند و معتقد بودند بی‌تقوایی در کارگزاران بر همه کشور سرایت می‌کند[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ امام خمینی، شرح چهل حادیث، ص۲۰۶.
- ↑ صحیفه امام، ج۱۷، ص۱۲۲.
- ↑ سادات کیائی، سید محسن، مقاله «نظام اخلاق اسلامی»، منظومه فکری امام خمینی، ص ۳۶۶.