سیره عملی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ (پرسش)
سیره عملی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / آشنایی با امام مهدی |
تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
سیره عملی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای محمد رضا حکیمی، در کتاب «خورشید مغرب» در اینباره گفته است:
«به هنگام رستاخیز مهدی(ع)، آنچه هست، دوستی و یگانگی است، تا آنجا که هرکس هرچه نیاز دارد، از جیب آن دیگری بردارد، بیهیچ ممانعتی[۱].
در زمان مهدی، مؤمنان در معاملات از یکدیگر سود نگیرند[۲].کینهها از دلها بیرون رود، و همهجا را آسایش و امنیت فراگیرد[۳].
مهدی، بخشنده است، و بیدریغ، مال و خواسته، به این و آن دهد. نسبت به عمال و کارگزاران و مأموران دولت خویش بسیار سختگیر باشد، و با ناتوانان و مستمندان، بسیار دلرحم و مهربان[۴].
مهدی(ع)، در رفتار چنان است که گویی با دست خود، کره و عسل، به دهان مسکینان مینهد [۵]. مهدی(ع)، چونان امیرالمؤمنین(ع) زندگی کند، نان خشک بخورد، و با پارسایی بزید[۶].
مهدی(ع)، حق هر حقداری را بگیرد و به او دهد، حتی اگر حق کسی زیر دندان دیگری باشد، از زیر دندان انسان متجاوز و غاصب بیرون کشد، و به صاحب حق بازگرداند[۷]. چون مهدی قیام کند، جزیه برداشته شود، و غیر مسلمانی نماند. او مردم را با شمشیر به دین خدا دعوت کند، هرکس نپذیرد، گردن زند، و هرکس را سرکشی کند، خرد سازد[۸]. مهدی(ع)، وارد شهر کوفه شود، و هر منافق و شکباوری را بکشد، و کاخها را ویران سازد، و ارتش مستقر در آنجا را از دم تیغ بگذراند. اینچنین، ظلمه و اعوان ظلمه را بیدریغ بکشد، تا خدا راضی شود و خشنود گردد[۹]. مهدی، مانع الزکاه را بکشد. زانی محصن را نیز بدون طلب شاهد رحم کند[۱۰].
زرارة بن اعین گوید: "از امام محمد باقر(ع) پرسیدم: آیا قائم، با مردمان، مانند پیامبر(ص) رفتار کند؟ فرمود: هیهات، هیهات! پیامبر با ملایمت با مردم رفتار میکرد، و میکوشید تا محبت مردم را، در راه دین، جلب کند و تألیف قلوب نماید. امام قائم با شمشیر و قتل با مردم روبرو شود. خدا به او اینگونه امر کرده است، که بکشد و توبهای از کسی نپذیرد. وای به حال کسی که با مهدی بر سر ستیز آید[۱۱]. مهدی، فقط و فقط شمشیر بشناسد. او از کسی توبه نپذیرد، و در راه اجرای حکم خدا و استقرار بخشیدن به دین خدا، به سخن کسی گوش ندهد، و نکوهش احدی را نشنود"[۱۲]»[۱۳].
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ مفید، الاختصاص، ص۲۴.
- ↑ وسائل الشیعة، ابواب تجارت.
- ↑ بحار الانوار، ج۱۰.
- ↑ «عَلَامَةُ الْمَهْدِيِّ أَنْ يَكُونَ شَدِيداً عَلَی الْعُمَّالِ جَوَاداً بِالْمَالِ رَحِيماً بِالْمَسَاكِينِ»؛ المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۶ و ۲۷۷.
- ↑ المهدی الموعود، ج۱، ص۲۹۷.
- ↑ نعمانی، الغیبة؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۵۹.
- ↑ المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۹، ۲۸۲-۲۸۳.
- ↑ المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۹، ۲۸۲-۲۸۳.
- ↑ مفید، الارشاد؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۸.
- ↑ کمال الدین؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۲۵.
- ↑ نعمانی، الغیبة؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۵۳.
- ↑ نعمانی، الغیبة؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۵۳.
- ↑ حکیمی، محمد رضا، خورشید مغرب، ص ۳۰-۳۱.