مالک بن عبد بن سریع جابری

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
مالک بن عبد بن سریع جابری
آرامگاه شهدای کربلا
نام کاملمالک بن عبد بن سریع جابری
جنسیتمرد
پدرعبد بن سریع
برادرسیف بن حارث بن سریع
خویشاوندانحارث بن سریع (عمو)
تاریخ شهادت۶۱ هجری
محل شهادتکربلا
محل آرامگاهکربلا
از اصحابامام حسین
حضور در جنگواقعه عاشورا

مقدمه

مالک بن عبدالله[۱] بن سریع جابری[۲] از شهدای کربلاست، وی و برادرش سیف بن حارث بن سریع، در کربلا به حسین بن علی (ع) پیوستند و عصر عاشورا، در لحظاتی که سپاه کوفه به خیمه گاه امام حسین (ع) نزدیک شده بودند، اجازۀ میدان گرفته، جنگیدند و شهید شدند[۳][۴].

شهادت دو جوان از بنی جابر

دو جوان جابری به نام‌های سیف بن حارث بن سریع و مالک بن عبد بن سریع که پسرعموی یکدیگر و در عین حال برادران مادری بودند، در حالی که می‌گریستند نزد حسین (ع) آمدند. امام (ع) فرمود: برادرزاده‌هایم، چه چیز شما را به گریه انداخته است؟ امیدوارم به زودی چشمتان روشن شود. یعنی با شهادت چشمتان به نعمت‌های سرای جاویدان روشن گردد.

گفتند: خدا ما را فدایت کند! نه والله برای خودمان گریه نمی‌کنیم، برای شما می‌گرییم؛ زیرا می‌بینیم در محاصره قرار گرفته‌ای و ما نمی‌توانیم از شما دفاع کنیم! امام (ع) فرمود: خدا به شما به خاطر ناراحتی‌تان از محاصره شدن من و جانبازی‌تان در یاری رساندنم، بهترین پاداش متقین را عنایت فرماید. بعد دو جوان جابری رو به میدان مبارزه به پیش رفتند و همچنان رویشان را به طرف امام حسین (ع) برمی‌گردانیدند. و می‌گفتند: «السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ». حضرت فرمود: «وَ عَلَيْكُمَا السَّلاَمُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ»، سپس رفتند و جنگیدند تا کشته شدند[۵]. رحمت خدا بر آن دو باد.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. مالک بن عبد (تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۲) و مالک بن سریع (رجال شیخ طوسی، ص۸۰) نیز گفتهاند.
  2. نسب وی به مالک بن یزید بن کهلان میرسد؛ و از آن روی به وی جابری گفتند چون سریع فرزند جابر و بنوجابر تیرهای از قبیله همدان میباشند. همدان در اصل یمنی بودند و در کوفه میزیستند (الانساب سمعانی؛ ج۵، ص۶۴۷)
  3. عنصر شجاعت، ج۲، ص۱۳۰.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۱۰.
  5. تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۴۲-۴۴۳، ادامه خبر محمد بن قیس.
  6. یوسفی غروی، محمد هادی، مقاله «سوگ‌نامه کربلا»، فرهنگ عاشورایی ج۴ ص۷۹.