حضرت فاطمه در معارف و سیره امام صادق

مصیبت حضرت فاطمه

در سنگینی مصیبت مادر، مفضل به امام صادق (ع) عرض کرد: ای مولای من! اشک ریختن را چه ثوابی است؟ فرمود: در صورتی که به خاطر فردی بر حق اشک ریخته شود، ثوابی بی‌شمار دارد.

گفت: ای پسر رسول خدا! روز انتقام‌گیری شما از روز سختی و اندوهتان بزرگ‌تر است.

حضرت فرمود: ولی هیچ روزی همچون روز محنت و اندوه ما در کربلا نیست. هر چند روز سقیفه و سوزاندن در خانه امیرالمؤمنین، حسنین، فاطمه (ع)، زینب، ام کلثوم و فضه و کشتن محسن با ضرب لگد، بزرگ‌تر و وحشتناک‌تر و تلخ‌تر است؛ زیرا آن روز اصل و ریشه عذاب است^[۱].

در روایتی دیگر از امام صادق (ع) آمده است که فرمودند: در روز قیامت، حضرت خدیجه و فاطمه بنت اسد (مادر علی (ع)) محسن را حمل می‌کنند. آنها گریه و ناله می‌کنند. مادرش فاطمه (س) این آیات قرآن را می‌خواند: ﴿هَذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ﴾^[۲].

﴿يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ﴾^[۳]. آن‌گاه امام صادق (ع) آن چنان گریه کرد که محاسن شریفش از اشک تَر شد. سپس فرمود: «لَا قَرَّتْ عَيْنٌ لَا تَبْكِي عِنْدَ هَذَا الذِّكْرِ»؛ «روشن مباد آن چشمی که هنگام ذکر این مصیبت، گریه نکند»^[۴].^[۵]

منابع

اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی ج۵

پانویس

↑ فاطمه زهرا (س) شادمانی دل پیامبر، ص۶۹۸؛ نوائب الدهور، ص۱۹۴؛ الگوهای رفتاری حضرت فاطمه زهرا (س)، حلیمه صفری، ص۳۸۴.
↑ «این همان روزی است که به شما وعده می‌دادند» سوره انبیاء، آیه ۱۰۳.
↑ «روزی که هر کس هر کار نیکی انجام داده است پیش رو می‌یابد و هر کار زشتی کرده است آرزو دارد کاش میان او و آن (کار زشت) فاصله‌ای دور می‌بود و خداوند شما را از خویش پروا می‌دهد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره آل عمران، آیه ۳۰.
↑ زندگانی حضرت فاطمه (س) (ترجمه بیت الأحزان)، سید محمود موسوی زرندی، ص۱۵۹.
↑ اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی ج۵، ص ۱۷۴۷.

[1] فاطمه زهرا (س) شادمانی دل پیامبر، ص۶۹۸؛ نوائب الدهور، ص۱۹۴؛ الگوهای رفتاری حضرت فاطمه زهرا (س)، حلیمه صفری، ص۳۸۴.

[2] «این همان روزی است که به شما وعده می‌دادند» سوره انبیاء، آیه ۱۰۳.

[3] «روزی که هر کس هر کار نیکی انجام داده است پیش رو می‌یابد و هر کار زشتی کرده است آرزو دارد کاش میان او و آن (کار زشت) فاصله‌ای دور می‌بود و خداوند شما را از خویش پروا می‌دهد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره آل عمران، آیه ۳۰.

[4] زندگانی حضرت فاطمه (س) (ترجمه بیت الأحزان)، سید محمود موسوی زرندی، ص۱۵۹.

[5] اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی ج۵، ص ۱۷۴۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]