نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۷ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۷ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۳۸ توسط Msadeq(بحث | مشارکت‌ها)
منجی در آیین هندو کیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
۱. کتاب اوپانیشاد: این کتاب از کتاب‌های معتبر هندوهاست که نوید ظهور را چنین بیان نموده است: این مظهر ویشنو (مظهر دهم) در انقضای کلی، یا عصر آهن، سوار بر اسبی سفید، در حالی که شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله‌دار در دست دارد، ظاهر می‌شود و شریران را تماما هلاک می‌سازد و خلقت را از نو تجدید می‌کند و پاکی را رجعت خواهد داد. به گفته هندو، مظهر دهم در انقضای عالم ظهور خواهد کرد[۱].
۲. کتاب باسک: دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخرالزمان، که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد و حق و راست با او باشد و آنچه در دریا و زمین‌ها و کوه‌ها پنهان باشد، همه را به دست‌آورد و از آسمان‌ها و زمین و آنچه باشد، خبر دهد. از او بزرگتر، کسی به دنیا نیاید[۲].
۳. کتاب ریگ‌ودا: ویشنو، در میان مردم ظاهر می‌گردد. او از همه‌کس قوی‌تر و نیرومندتر است. در یک‌دست ویشنو، نجات‌دهنده شمشیری به مانند ستاره دنباله‌دار و دست دیگر انگشتری درخشنده دارد. هنگام ظهور وی خورشید و ماه تاریک می‌شوند و زمین خواهد لرزید[۳].
۴. کتاب شاکمونی: پادشاهی و دولت دنیا به فرزند سید خلایق دو جهان "کشن"[۴] بزرگوار تمام شود و او کسی باشد که بر کوه‌های مشرق و مغرب دنیا حکم براند و فرمان کند و برابر ها سوار شود و فرشتگان کنارکنان او باشند و جن و انس در خدمت و شوند و او "سودان" که زیر خط استوا است تا سرزمین "تسعین" که زیر قطب شمالی است و ماوراء بحار را صاحب شود و دین خدا، یک دین شود و دین خدا زنده گردد و نام او "ایستاده" باشد و خداشناس باشد[۵]»[۶].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
حجت الاسلام و المسلمین دکتر رسول رضوی، در کتاب «امام مهدی» در این‌باره گفته است:
«بیش‌تر ادیان معتقدند که در پایان هردوره‌ای از تاریخ، بشر از لحاظ معنوی و اخلاقی رو به انحطاط می‌رود و چون طبعا و فطرتا در حال هبوط و دوری از مبدأ است و همانند احجار به سوی پایین حرکت می‌کند، نمی‌تواند به خودی خود به این سیر نزولی و انحطاط معنوی و اخلاقی خاتمه دهد؛ پس به ناچار روزی یک شخصیت معنوی بلندپایه که از مبدأ وحی و الهام سرچشمه می‌گیرد، ظهور خواهد کرد و جهان را از تاریکی جهل و غفلت و ظلم و ستم نجات خواهد داد. در این مورد در تعالیم هر دینی به صورت رمز به حقایقی اشاره شده است که با معتقدات آیین‌های دیگر، توافق و هماهنگی کامل دارد[۷].
آیین‌ها و ادیان هندی نیز همانند سایر ادیان، درباره ظهور مصلح موعود مطالب متنوع و متعددی دارند که در کلیات، با وعده‌ها و بشارت‌های سایر ادیان مطابقت دارد؛ البته نباید انتظار داشت که همه این آیین‌ها در جزئیات مسئله نیز باهم توافق داشته باشند. چون منظور آگاهی از بشارت ظهور مصلح آخر الزمان در این آیین‌هاست. که به چند مورد اشاره می‌شود:
در کتاب "وشن‌جوک" آمده است: سرانجام دنیا به کسی برمی‌گردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او" فرخنده" و" خجسته" باشد[۸].
در کتاب "دید" در مورد مصلح آخر الزمان آمده است: پس از خرابی دنیا، در آخر زمان پادشاهی پیدا شود که نامش منصور است و پیشوای خلایق تمام عالم را می‌گیرد و به دین خود آورد و همه‌کس را، از مؤمن و کافر، بشناسد و هرچه از خدا خواهد برآید[۹].
در کتاب "دداتک" نوشته شده است: "... دست حق درآید و جانشین آخر "ممتاطا" ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد. همه‌جا و خلایق را هدایت کند[۱۰].
در کتاب زبدة المعارف و ذخیرة الالباب "پاتیکل" - که از بزرگان هندوست - نقل شده که چون مدت روز تمام شد، دنیای کهنه، نو شود و زنده گردد و صاحب ملک تازه پیدا شود، از فرزندان دو پیشوای بزرگ جهان، یکی ناموس آخر الزمان و دیگری صدیق اکبر، یعنی وصی بزرگتر که "پشن" نام دارد و نام صاحب آن ملک تازه "راهنما" باشد به حق پادشاه شود و خلیفه "رام"[۱۱] باشد و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد. هرکه پناه به او برد و دین پدران او اختیار کند، در نزد رام، سرخ‌روی باشد ..[۱۲].
در کتاب "باسک" نیز چنین آمده است: دو دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر الزمان که پیشوای فرشتگان و پریان و آدمیان باشد و راستی حق با او باشد و آنچه در دریا و زمین و کوه‌ها پنهان باشد همه را به دست آورد و از آسمان‌ها و زمین آنچه باشد خبر می‌دهد و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید[۱۳].
در آیین بودا نیز دوره‌های متعددی وجود دارد؛ ولی "مسئله انتظار در این آیین مطرح است و شخص مورد انتظار آنها، بودای پنجم است."[۱۴]
پس آیین‌های مختلف هندی به ظهور مصلح و منجی در آخر الزمان اعتقاد دارند و هواداران خود را به آن بشارت داده‌اند که می‌توان اوصاف ذکر شده برای این مصلح را در موارد زیر خلاصه کرد:
در کتاب‌های آیین‌های هندی، مصلح موعود بعد از آن‌که عالم پر از ظلم و فساد شد، آن‌را پر از عدل و داد خواهد کرد.
خداوند از او پشتیبانی و خواسته‌هایش را اجابت می‌کند.
حکومت او عالم‌گیر است و همه مردم را هدایت خواهد کرد.
تمام نعمت‌های زمین و آسمان را به دست خواهد آورد و در دوران او، همه از نعمت‌های فراوان الهی برخوردار خواهند بود.
از فرزندان دو پیشوای بزرگ جهان است که اولی ناموس آخر الزمان و دومی صدیق اکبر و وصی بزرگتر ناموس آخر الزمان است.
معجزه‌های بسیار می‌آورد.
نام او "فرخنده"، "خجسته"، "منصور" و ... است.
بنابراین، با دقت در اوصاف مصلح موعود در آیین‌های هندی و بررسی احادیث شیعه و اهل سنت درباره امام مهدی (ع) متوجه خواهیم شد که موعود این دو، شباهت‌های بسیاری به همدیگر دارند و حتی می‌توان ادعا کرد که مصلح موردنظر آیین‌های هندی، همان مصلح موعود اسلام است؛ زیرا از دیدگاه اسلام نیز امام مهدی (ع) عالم را پر از عدل و داد خواهد کرد بعد از آن‌که از ظلم و جور پر شده باشد. آن حضرت (ع) به قدرت خداوند، همه مردم را هدایت می‌نماید و حکومت عدل خویش را بر عالم می‌گستراند. وی از فرزندان پیامبر(ص) و امام علی(ع) است که به هنگام ظهورش زمین و آسمان، خوان نعمت خود را خواهند گسترانید و هرچه از خداوند بخواهد به او داده خواهد شد ....»[۱۵].
«در کتاب "دید" که نزد هندویان از کتب آسمانی به حساب می‌آید، چنین آمده است: "پس از خرابی دنیا پادشاهی در آخرالزمان پیدا شود که پیشوای خلایق باشد و نام او "منصور" باشد و تمام عالم را بگیرد و به دین خود درآورد و همه کس را از مومن و کافر بشناسد و هر چه از خدا خواهد برآید[۱۶].[۱۷]
در کتاب "شاکمونی" که از اعاظم هند بنا به عقیده پیروانش پیامبر و صاحب کتاب آسمانی است، اشاره به وحدت دیانت در زمان آن پرچم‌دار روحانی جهان شده است. وی می‌گوید: "پادشاهی و دولت نیاز به فرزند سید خلایق دو جهان (کشن)[۱۸] بزرگوار تمام شود، ولی کسی باشد که بر کوه‌های مشرق و مغرب دنیا حکم براند و فرمان کند و بر ابرها سوار شود و فرشتگان کارکنان او باشند و جن و انس در خدمت او شوند و از سودان که زیر خط استواست تا ارض تسعین که زیر قطب شمال است و ماوراء بحار را صاحب شود و دین خدا یک دین شود و دین خداوند گردد و نام او ایستاده باشد و خداشناس باشد[۱۹]".
در کتاب "باسک" که از کتب هندویان به شمار می‌رود، آمده است: دور دنیا تمام شود به پادشاهی عادلی در آخرالزمان که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد و حق و راستی با او باشد و آنچه در دریا و زمین‌ها و کوه‌ها پنهان باشد، همه را به دست آورد و از آسمان‌ها و زمین آنچه باشد خبر دهد و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید..."[۲۰].
در کتاب "وشن جوک" از کتب هندوها چنین آمده است: "سرانجام دنیا به کسی برگردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او فرخنده و خجسته باشد"[۲۱].
در کتاب "پاتیکل" که از اعاظم هندوان و به زعم آنان صاحب کتاب آسمانی است در مورد دولت حضرت مهدی چنین آمده است: "که چون مدت روز تمام شود، دنیای کهنه، نو شود و زنده گردد و صاحب ملک تازه پیدا شود از فرزندان دو پیشوای جهان یکی ناموس آخرالزمان (حضرت محمد (ص)) و دیگر صدیق اکبر، یعنی وصی بزرگتر وی که "پشن" (علی(ع)) نام دارد و نام آن صاحب ملک تازه راهنما است، به حق پادشاه شود و خلیفه رام (خدا) باشد و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد و هرکه پناه به او برد و دین پدران او را اختیار کند، سرخ‌رو باشد در نزد رام..."[۲۲]»[۲۳].
«بشارت به ظهور منجی در کتاب‌های مقدس هندوها نیز به چشم می‌خورد. در کتاب "ماللهند" از کتاب های مقدس هندوها آمده است: "در اواخر دوره چهارم اهل زمین به فساد کشیده شده و اکثر آنها کافر می‌شوند آنان معصیت‌های بزرگ را انجام داده و حاکم آنها افراد پست خواهد بود. مردم در آن روز به گرگ‌ها شبیه‌اند که همدیگر را می‌درند و غارت می‌کنند. کاهنان و مردان دین فاسد می‌شوند و حق با دزدان می‌شود و افراد باتقوا و زاهد را تحقیر می‌کنند. در آن زمان "برهمن کلا" یعنی مردی شجاع و دین دار ظهور می‌کند و زمین را با شمشیر برنده‌اش از مفسدین و پلیدی‌ها پاک کرده و افراد پاک و طاهر را حفظ خواهد نمود"[۲۴]. در کتاب "شاکمونی" آمده است: "حکومت و دولت جهانی به دست مردی از ذریه سید خلایق عالمیان کشن بزرگ ختم خواهد شد، او کسی است که بر کوه‌های شرق و غرب عالم حکومت خواهد کرد. و تمام ادیان الهی، یک دین خواهد شد، او که اسمش قائم و عارف باللَّه است، دین خدا را احیا خواهد نمود"[۲۵]. و در کتاب "وشن جوک" از کتاب‌های هندوها آمده است: "و در آخر الزمان زمین به دست مردی خواهد افتاد که خداوند متعال را دوست دارد و او از خواص بندگان خداست. نام او فرخنده و خجسته است"[۲۶]. و در کتاب "باسک" از کتاب های هندوها آمده است: "دوره آخر الزمان به حکومت حاکم عادلی ختم خواهد شد که رهبر ملائکه و جن و انس است. حق با اوست . او بر دریا و خشکی و کوه‌ها سیطره پیدا می‌کند واز آنچه در آسمان‌ها و زمین است خبر می‌دهد و کسی بزرگ تر از او متولد نشده است"[۲۷].
در کتاب "أوپانیشاد" آمده است: این مظهر (ویشنو) در آخرالزمان ظهور می‌کند در حالی که بر اسبی سفید سوار و به دست او شمشیری برهنه است، و به ماننده ستاره دنباله دار می‌درخشد و همه افراد پست را به هلاکت می‌رساند و زندگی نوینی را برپا کرده و طهارت و پاکی را بر می‌گرداند»[۲۸][۲۹].
↑ظهور حضرت مهدی(ع) از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص ۲۹۸.
↑"کشن" در زبان هندی، نام حضرت رسول اکرم (ص) است که در این‌جا بشارت فرزند برومندش را به نام "ایستاده" و "خداشناس" داده است که در نزد شیعیان به نام قائم و مهدی (ع) معروف است.
↑مرحوم محدث نوری در کتاب نجم الثاقب می‌نویسد: در ذخیره و تذکره مذکور است که اسم امام زمان (ع) در کتاب دید براهمه "منصور" است و این کتاب به عقیده آنها از کتب آسمانی است.
↑ کشن در لغت هندی نام پیامبر اسلام است که در بشارت فوق فرزند برومندش را به نام ایستاده و خداشناس نامیده، چنانکه شیعیان او را قائم می‌خوانند.
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
