بحث:دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
پاسخ اجمالی
انتظار از نگاه آثار دینی یهود
- آیین یهود، یکی از ادیان بزرگ الهی است که چندین قرن قبل از اسلام، در جزیرة العرب ظاهر و رایج شده است. در آیین یهود کتابهای فراوانی به عنوان کتاب مقدس و مصادر آیین مذکور شناخته میشوند؛ در رأس آنها کتاب تورات است و علمای یهود تفسیری بر تورات نوشتهاند که "تلمود[۱]" نام دارد[۲]. یهودیان در آثار دینی خود، همواره به موعود اشاره کرده و از ظهور پیامبر اکرم(ص) و حوادث مربوط به مبعث، علائم آخرالزمان، رجعت و نیز اشاراتی در مورد شخصیت آخرالزمان بیان نمودهاند. به هر حال چون یهودیان به حضرت مسیح(ع) ایمان نیاوردند، به طبع، موعود آنان هنوز ظهور نکرده است[۳].
اعتقاد یهود نسبت به موعود سه گانه
- نکتۀ قابل توجه اینکه طبق آثار مقدس یهود، چهرۀ سه موعود در آن ترسیم شده است: حضرت مسیح، حضرت محمد(ص) و حضرت مهدی(ع). با وجود این اشارات، قوم یهود به حضرت مسیح و حضرت محمد(ص) نگرویدند، گر چه بشارتهای مذکور، همگی درست است اما آنها حق را نپذیرفتند، نه از زبان پیامبر اکرم(ص) و نه از زبان حضرت مسیح، ولی نسبت به مسألۀ انتظار موعود حساس و نگران هستند[۴].
موضع یهودیان معاصر نسبت به مقوله انتظار
- یهودیان کنونی نیز، به مقولۀ انتظار معتقدند چون هر ساله در مراسم سالگرد بنیانگذاری اسرائیل مراسم باشکوهی بر پا میکنند و در آن مراسم این دعا خوانده میشود[۵]: «ارادۀ خدای ما چنین باد که به لطف او شاهد سپیده دم آزادی باشیم و نفخ صور مسیحا گوش ما را نوازش دهد». در این فراز از دعا چشم به راهی و امید به آمدن مسیحا و به ارمغان آوردن آزادی و رهایی برای ملت یهود، که مصداق بارز انتظار است به وضوح بیان گردیده است. همچنین، در نمازنامههای خود به مسأله انتظار اشاره میکنند؛ آنجا که میگویند[۶]: «این اسیران بیچاره در سرزمینهای بیگانه همچون غلامان و کنیزان از روزی که آنان را ترک کردهای منتظر تو هستند».[۷]
ادله اعتقاد یهود به مقوله انتظار
- در اینکه یهود به مقولۀ انتظار معتقد است، شواهد و دلایل فراوانی[۸] از کتاب مقدس بخش عهد عتیق آن وجود دارد مانند:
- در کتاب مقدس حیقوق نبی نیز به مسأله انتظار اشاره شده است و خداوند میفرماید[۹]: «اگر چه تأخیر نماید برایش منتظر باش، زیرا که خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود، بلکه جمیع امتها را نزد خود جمع مینماید و تمام قومها را برای خویش فراهم میآورد».[۱۰]
- در کتاب مقدس صفینای نبی میفرماید[۱۱]: «منتظر باشید زیرا هدف من این است که امتها را جمع نمایم و ممالک را گِرد هم آورم، در آن زمان زبان پاک به امتها باز خواهم داد تا همگی آنان اسم خدا را بخوانند و یک دل او را عبادت نمایند».[۱۲]
نتیجه گیری
بنابراین مقولۀ انتظار یکی از مسائل مورد ابتلای یهود بوده، هست و خواهد بود و در عصر کنونی نیز، جامعه یهودیّت همانند گذشتگان به انتظار نشسته و به ظهور منجی موعود معتقدند و کاملترین و اصیلترین بیان در انتظار مسیحایی در منابع یهود موج میزند[۱۳].
پاسخ تفصیلی
انتظار از نگاه آثار دینی یهود
- آیین یهود، یکی از ادیان بزرگ الهی است که چندین قرن قبل از اسلام، در جزیرة العرب رایج و ظاهر شده است. در آیین یهود کتابهای فراوانی به عنوان کتاب مقدس و مصادر آیین مذکور شناخته میشوند؛ در رأس آنها کتاب تورات است و علمای یهود تفسیری بر تورات نوشتهاند که "تلمود[۱۴]" نام دارد[۱۵]. یهودیان در آثار دینی خود، همواره به موعود اشاره کرده و از ظهور پیامبر اکرم(ص) و حوادث مربوط به مبعث، علائم آخرالزمان، رجعت و نیز اشاراتی در مورد شخصیت آخرالزمان بیان نمودهاند. به هر حال چون یهودیان به حضرت مسیح(ع) ایمان نیاوردند، به طبع، موعود آنان هنوز ظهور نکرده است[۱۶]. یهودیان که خود را پیرو حضرت موسای کلیم(ع) میدانند، منتظر مصلح موعودند و کتاب تورات کتابی است که بر موسی کلیم الله، وحی شده است؛ این کتاب دارای بخشهای مختلفی است که در آن شور و التهاب انتظار موعود آخرالزمان مقولهای است که در تاریخ پرفراز و نشیب یهودیّت موج میزند و چشم به راهی و آمدن یک منجی، از جمله اعتقادات ضروری یهودیّت میباشد[۱۷].
اعتقاد یهود نسبت به موعود سه گانه
- نکتۀ قابل توجه اینکه طبق آثار مقدس یهود، چهرۀ سه موعود در آنها ترسیم شده: حضرت مسیح، حضرت محمد(ص) و حضرت مهدی(ع)؛ با وجود این اشارات، قوم یهود به حضرت مسیح و حضرت محمد(ص) نگرویدند، از این رو باید نسبت به مسأله انتظار موعود حساس و نگران باشند و به دور از سادگی و غفلت، به انتظار و آمادگی بیشتر از همگان اهمیت دهند. گر چه بشارتهای مذکور، همگی درست است اما آنها حق را نپذیرفتند: نه از زبان حضرت محمد(ص) و نه از زبان حضرت مسیح. بنابراین، یهود چه بپذیرد و چه نپذیرد؛ پس از حضرت موسی، حضرت عیسی آمد و به نسخ دین موسی که سرشار از تحریفها شده بود پرداخت و پس از حضرت عیسی، حضرت محمد(ص) ظهور کرد، هر چند که بشارت آن را حضرت عیسی داده بود[۱۸].
موضع یهودیان معاصر نسبت به مقوله انتظار
- یهودیان کنونی نیز، به مقولۀ انتظار معتقدند چون هر ساله در مراسم سالگرد بنیانگذاری اسرائیل مراسم باشکوهی بر پا میکنند و در آن مراسم این دعا خوانده میشود[۱۹]: «ارادۀ خدای ما چنین باد که به لطف او شاهد سپیده دم آزادی باشیم و نفخ صور مسیحا گوش ما را نوازش دهد». در این فراز از دعا چشم به راهی و امید به آمدن مسیحا و به ارمغان آوردن آزادی و رهایی برای ملت یهود، که مصداق بارز انتظار است به وضوح بیان گردیده است. همچنین، در نمازنامههای خود به مسأله انتظار اشاره میکنند؛ آنجا که میگویند[۲۰]: «این اسیران بیچاره در سرزمینهای بیگانه همچون غلامان و کنیزان از روزی که آنان را ترک کردهای منتظر تو هستند».[۲۱]
ادله اعتقاد یهود به مقوله انتظار
- در مزمور ۳۷ از مزامیر داود نبی آمده است[۲۲]: «خداوند داود نبی را به وسیلۀ انتظار تسلّی میدهد و او را به انتظار دعوت مینماید و به او وعده داده میشود که از کثرت شروران واهمه نداشته باشد؛ با این بیان که: «ای داودا ذهنت را مشوش نساز که البته منتظران را خداوند وارث زمین قرار خواهد داد و آنان که لعنت شدهاند پراکنده خواهند شد و صالحان از مردم همان کسانی هستند که زمین را به میراث برند و تا فرجام حیات جهان در آن زیست کنند».[۲۳]
- در کتاب مقدس حیقوق نبی نیز به مسأله انتظار اشاره شده است و خداوند میفرماید[۲۴]: «اگر چه تأخیر نماید برایش منتظر باش، زیرا که خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود، بلکه جمیع امتها را نزد خود جمع مینماید و تمام قومها را برای خویش فراهم میآورد».[۲۵]
- در کتاب مقدس صفینای نبی میفرماید[۲۶]: «منتظر باشید زیرا هدف من این است که امتها را جمع نمایم و ممالک را گِرد هم آورم، در آن زمان زبان پاک به امتها باز خواهم داد تا همگی آنان اسم خدا را بخوانند و یک دل او را عبادت نمایند».[۲۷]
- در کتاب مقدس دانیال نبی آمده است[۲۸]: «زمان به سرعت در حال گذر است و علم در حال پیشرفت، در این رهگذر خوشا به حال کسی که جزء منتظران باشد».[۲۹]
- در کلمات قدوشا[۳۰] از انتظار سخن به میان آمده است[۳۱]: «ای پادشاه ما! از مقامت ظاهر شو و بر ما حکم فرمائی کن چون مادر انتظار تو هستیم».[۳۲]
- در زبور داود در ترجمه فارسی زبور ۳، از مزامیر داود ـ که چهل آیه است و در آخر تورات آمده ـ مطالبی درباره انتظار به چشم میخورد مانند:
- آیه ۹: زیرا که شریران منقطع میشوند، اما متوکلان به خداوند، وارث زمین خواهند شد.
- آیه ۱۱: اما متواضعان، وارث زمین شده، از کثرت سلامتی لذت میبرند.
- آیه ۱۸: خداوند روزهای صالحان را میداند و میراث ایشان، ابدی خواهد شد.
- آیه ۱۹: زیرا متبرکان وارث زمین خواهند شد اما ملعونان وی (خداوند) منقطع خواهند شد.
- آیه ۲۹: صالحان وارد زمین شده ابداً در آن ساکن خواهند بود[۳۳].
- در کتاب حیقوق نبی فصل ۷ آمده است[۳۴]: «و اگر چه تاخیر نماید برایش، منتظر باش زیرا که البته خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود بلکه جمیع امتها را نزد خویش جمع میکند».[۳۵]
- در کتاب اشعیای نبی، فصل ۱۱، آمده است[۳۶]: «و نهالی از تنه یسی (پدر داود) بر آمده؛ شاخهای از ریشههایش خواهد شکفت و روح خدا بر او قرار خواهد گرفت... برای ذلیلان به عدالت حکم میکند و برای مسکینان زمین ـ به راستی ـ مایه بیداری خواهد بود... کمربند کمرش عدالت است و کمربند میانش امانت (دنیا به صورتی در میآید) که گرگ و بره در کنار هم سکونت کنند و پلنگ با بزغاله با هم خواهند خوابید و گوساله و شیر و پرواری با هم و طفل کوچک آنها را خواهد راند و گاو با خرس خواهد چرید و بچههای آنها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو کاه خواهد خورد و طفل شیرخواره با سوراخ مار بازی خواهد کرد و طفل از شیر مادر گرفته شده دست خود را بر خانه افعی خواهد گذاشت و در تمامی کوه مقدس من، هیچ ضرر و فسادی نخواهد بود؛ زیرا که زمین از دانش خداوند، مثل آبهایی که دریا را فرا میگیرد، پر خواهد شد».[۳۷]
- یحیای تعمید دهنده ندا داد: توبه کنید، زیرا ملکوت آسمان نزدیک است پس، تودههای مردم پیام او را با جان و دل شنیدند، کلمات هیجانآور او دلهای شنوندگان را تکان میداد و الهام بخش گروههای ستمدیده و بینوایی بود که همواره آتش شوق انتظار برای قیام "مسح شده خدا" در قلوبشان زبانه میکشید.[۳۸]»[۳۹]
نتیجه گیری
- بنابراین مقولۀ انتظار یکی از مسائل مورد ابتلای یهود بوده، هست و خواهد بود و در عصر کنونی نیز، جامعه یهودیّت همانند گذشتگان به انتظار نشسته و به ظهور منجی موعود معتقدند و کاملترین و اصیلترین بیان در انتظار مسیحایی در منابع یهود موج میزند[۴۰].
پانویس
- ↑ خلاصه ادیان، جواد مشکور، ص ۱۴۲: « تلمود به زبان (آرامی) به معنای تعلیم و آموزش است و آن مجموعه کاملی از اصول و فروع و احکام و فتاوی علمای یهود است که در ۳۶ مجلّد تدوین شده است».
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.
- ↑ ر.ک. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.
- ↑ ر.ک. گرینستون، جولیوس، (ترجمه حسین توفیقی)، انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۱۳.
- ↑ ر.ک. گرینستون، جولیوس، (ترجمه حسین توفیقی)، انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۱۳.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵؛ شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۴؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۳۰، ۳۱.
- ↑ ر.ک. کتاب مقدس، حیقوق نبی، عهد قدیم، باب دوم، ر.ک: موعودی که جهان در انتظار اوست، علی دوانی، ص ۱۲.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. کتاب مقدس، صفینای نبی، باب سوم، سطر ۸ و ۹، ر.ک: مهدی موعود، علی دوانی، ص ۱۱.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ خلاصه ادیان، جواد مشکور، ص ۱۴۲: « تلمود به زبان (آرامی) به معنای تعلیم و آموزش است و آن مجموعه کاملی از اصول و فروع و احکام و فتاوی علمای یهود است که در ۳۶ مجلّد تدوین شده است».
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵؛ طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.
- ↑ ر.ک. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.
- ↑ ر.ک. گرینستون، جولیوس، (ترجمه حسین توفیقی)، انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۱۳.
- ↑ ر.ک. گرینستون، جولیوس، (ترجمه حسین توفیقی)، انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۱۳.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. کتاب مقدس، سفر مزامیر داود، مزمور ۳۷ ر.ک: موعودی که جهان در انتظار اوست، علی دوانی، ص ۹.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. کتاب مقدس، حیقوق نبی، عهد قدیم، باب دوم، ر.ک: موعودی که جهان در انتظار اوست، علی دوانی، ص ۱۲.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. کتاب مقدس، صفینای نبی، باب سوم، سطر ۸ و ۹، ر.ک: مهدی موعود، علی دوانی، ص ۱۱.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. کتاب مقدس دانیال نبی، باب ۱۲، بند ۱ و ۲.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ قدوشا: نیایش و ادعیه هفتگی و اعیاد یهود میباشد که از کلمات مقدس تشکیل یافته است.
- ↑ ر.ک. گرینستون، جولیوس، (ترجمه حسین توفیقی)، انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۷۷.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۴.
- ↑ ر.ک. تقوی، سید حسین، حضرت مهدی(ع) از ظهور تا پیروزی، ص ۹۱.
- ↑ ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۴.
- ↑ آدرس؟؟؟
- ↑ ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۴.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۳۰، ۳۱.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۳۰، ۳۱.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.