امام خمینی و فلسفه سیاسی انتظار (مقاله)
امام خمینی و فلسفه سیاسی انتظار عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی موضوع انتظار از دیدگاه امام خمینی می‌پردازد. این مقالهٔ 20 صفحه‌ای به قلم داود مهدوی‌زادگان نگاشته شده و در فصلنامه سیاست متعالیه (شماره 11، زمستان 1394 ) منتشر گشته است.[۱]
| امام خمینی و فلسفه سیاسی انتظار | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسندگان | داود مهدوی‌زادگان |
| موضوع | انتظار |
| منتشر شده در | فصلنامه سیاست متعالیه |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | زمستان 1394 |
| شماره | 11 |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده در مقاله خود می‌نویسد: «غیبت و انتظار فرج از آموزه‌های رییسه مذهب امامیه است که به انضمام طولانی شدن غیبت امام زمان(ع) برانگیزاننده ی پاره‌ای از شبهات در اندیشه سیاسی امامیه شده است. این سوال مهم همواره در این دوران مطرح بوده که آیا امامیه در دوره غیبت از فلسفه سیاسی خاصی دفاع می‌‌کند، یا منکر هرگونه فلسفه سیاسی است التفات و پاسخ امام خمینی به این پرسش اساسی را نه تنها با تأسیس نظام جمهوری اسلامی، بلکه پیش از شروع نهضت ۱۵ خرداد و با نگارش کشف اسرار در سال ۱۳۲۳ ه.ش باید ملاحظه کرد. فلسفه بنابر عقیده ایشان، امامیه اساساً با هرگونه تفکر آنارشیستی مخالف است و از دفاع می‌‌کند؛ فلسفه‌ای که منحصر به دوره ی حضور معصوم(ع) نیست و در سیاسی امامت دوره غیبت نیز قابل اجراست. مشروعیت ولایت فقیه در دوره غیبت نیز از فلسفه سیاسی امامت ناشی می‌‌شود. بنابراین، بر مبنای اصل امامت، ولایت فقیه را باید معادل فلسفه سیاسی انتظار و دولت انتظار عصر غیبت کبری دانست».
فهرست مقاله
- چکیده
- مقدمه
- التفات علما به مسأله
- پاسخ امام خمینی
- شرایط عقیدتی بعد انقلاب
- دسته‌بندی برداشت‌های معارض
- جمع‌بندی
- منابع
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین داود مهدوی‌زادگان (متولد ۱۳۴۳ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: رضا استادی، عبدالکریم حق‌شناس، میرزا جواد تبریزی، سید احمد خاتمی، مهدی شب‌زنده‌دار، حسین وحید خراسانی، سید موسی شبیری زنجانی به اتمام رساند. مدیر گروه تحقیقات و برنامه‌ریزی مجمع جهانی اهل البیت، معاون تربیتی طلاب خارجی مجتمع شهید صدوق، مدیر گروه مطالعات سیاسی و اجتماعی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی و عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه علمیه قم، مقالات و کتب فراوانی با موضوعات دینی و اعتقادی نگاشته است. «از قبض معنا تا بسط دنیا،»، «عادی‌سازی جنبش‌های مردمی در ایران معاصر»، «نقد قرائت ایدئولوژیک از اسلام»، «امام خمینی و فلسفه سیاسی انتظار»، «پراگماتیسم ایرانی» و «تعامل ابزاری با دین در ایران معاصر» و «الزام حکومتی حجاب» برخی از این آثار است.[۲]