برهان نیازمندی مخلوقات در وجود و کمال چگونه نصب الهی امام را اثبات می‌کند؟ (پرسش)
| برهان نیازمندی مخلوقات در وجود و کمال چگونه نصب الهی امام را اثبات می‌کند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ امامت |
| مدخل اصلی | ؟ |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
برهان نیازمندی مخلوقات در وجود و کمال چگونه نصب الهی امام را اثبات می‌کند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقایان محمد تقی فیاض‌بخش و دکتر فرید محسنی در کتاب «ولایت و امامت از منظر عقل و نقل» در این‌باره گفته‌‌اند:
«متکلّمان با استناد به نیازهای انسان و ضرورت تأمین آن، بنا به حکمت الهی و به واسطه انبیاء و اوصیای ایشان (ع)، چنین استدلال می‌نمایند که نیازمندی مخلوقات در وجود و کمالات هستی آنان، به خداوند باز می‌گردد. به این ترتیب که: عالم حادث است و حادث دائماً و از همه جهات محتاج محلیث است. بنابراین، عالم دائماً نیازمند خالق خود است. از سوی دیگر، خداوند حکیم است و از آنجا که حکیم فعل عبث انجام نمی‌دهد، اگر درخواستی را به طور فطری در موجودی قرار دهد، قطعاً ابزارکمال را در درون و برون او برای رسیدن به نیاز خود قرار می‌دهد. انسان نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست؛ با این تفاوت که نیازهای انسان مشتمل بر ابعاد مادی و معنوی است.0 نتیجه آنکه، انسان با زبان حال و قال دائماً به درگاه الهی ابراز نیاز در تأمین استعدادهای مادی و معنوی خود می‌نماید و خداوند نیز، بنابرحکمت بالغه و رحمت واسعه‌اش، لازم است که نیازهای او را تکویناً و تشریعاً برآورده نماید. برای تحقق این امر، او انبیاء و اوصیای خود (ع) را واسطه دائمی آن قرار داده است[۱]»[۲]
منبع‌شناسی جامع امامت
پانویس
- ↑ برای مطالعه تفصیلی در مورد قاعده لطف و منابع کلامی آن، ر.ک: برهان لطف (برهان اول از این مجموعه).
- ↑ فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۳ ص ۳۱.