بنی حارث بن کعب
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مذحج است. بنی حارث بن کعب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بنی حارث بن کعب در تاریخ اسلامی - بنی حارث بن کعب در معارف و سیره نبوی - بنی حارث بن کعب در معارف و سیره علوی - پرسش مرتبط نداردنسب
| مذحج | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مراد | بنی‌الحارث بن کعب | نخع | صداء | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| جنب | سعدالعشیره | رهاء | عنس | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبید | جعفی | انس الله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
از شاخه‌های قدرتمند مَذحِج بنوالحارث بن کعب بود که در جنگجویی و شجاعت شهره بودند. دُرید بن صِمه جُشَمی درباره آنان گفته است: بنوالحارث گُل سرسبد شجاعتند[۱].
در منابع، بزرگان آنان را پادشاه نامیده‌اند به گونه‌ای که در پیکار «کُلاب دوم» چهار نفر از پادشاهان آنان به رهبری عبدیغوث بن وقاص حارثی علیه بنی‌تمیم شرکت کردند، ولی قبایل یمنی شکست خوردند و عبدیغوث بن وقاص حارثی کشته شد [۲]. جایگاه بنوالحارث دره نجران بود[۳] و با قبیله صداء هم‌پیمان بودند[۴][۵]
اسلام بنوالحارث بن کعب
رسول‌الله (ص) در ماه ربیع الاول سال دهم هجری خالد بن ولید را به همراه چهارصد نفر برای دعوت این قبیله فرستاد. بنوالحارث اسلام را پذیرفتند و هفت تن از بزرگان آنان همراه خالد به حضور پیامبر (ص) آمدند و رسول‌الله (ص) قَیس بن حُصین حارثی را بر این قبیله فرمانده ساخت[۶] و عمرو بن حزم انصاری را برای تعلیم فقه و سنت و تعالیم اسلام و گرفتن صدقات ایشان به نجران فرستاد[۷][۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، الجزء العاشر، ص۳۴.
- ↑ ابوعبیده معمر بن المثنی، ایام العرب قبل الاسلام، تحقیق عادل جاسم البیانی، الجزء الثانی، ص۷۲.
- ↑ حسن بن أحمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۳۷؛ ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، الجزء العاشر، ص۳۴.
- ↑ ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، الجزء الثانی، ص۴۱۳.
- ↑ منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۴.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۳۹.
- ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک، الجزء الثانی، ص۳۸۶ و ۵۳۲.
- ↑ منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۴.