جابر بن زید ازدی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

جابر بن یزید، ابو شعثاء در سال ۲۱ هجری متولد شد. وی از فقیهان و محدثان تابعی و از ائمه حدیث، اهل بصره و مصاحب ابن عباس بود. اصل او از عمان بوده[۱] و او را به بحرالعلم ستوده‌اند. او را اعلم مردم به کتاب‌الله گفته‌اند[۲] و راوی روایات افرادی چون ابن عباس و عبدالله بن عمر خطابش کرده اند[۳].

حجاج بن یوسف او را به عمان تبعید کرد. وی به بصره رفت و در میان ازدیان این شهر را اقامت افکند[۴] تا اینکه در سال ۹۳[۵] یا ۱۰۳ هجری[۶] از دنیا رفت. هنگامی که جابر درگذشت قتاده گفت امروز داناترین مردمان عراق مُرد[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۵۲.
  2. ابن حبان، ثقات، ج۴، ص۱۰۱.
  3. ابن حبان، ثقات، ج۴، ص۱۰۰؛ ابن ابوحاتم رازی، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۹۴.
  4. ابن ابوحاتم رازی، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۹۴؛ ابن حبان، ثقات، ج۴، ص۱۰۰.
  5. ابن حبان، ثقات، ج۴، ص۱۰۰.
  6. ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۵۲.
  7. زرکلی، خیرالدین، اعلام، ج۲، ص۱۰۴.
  8. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱، ص۷۷۸؛ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، گفتگوی اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.