حباب بن حارث سلمانی ازدی

(تغییرمسیر از جنادة بن حارث انصاری)
حباب بن حارث سلمانی ازدی
آرامگاه شهدای کربلا
نام کاملحباب بن حارث سلمانی ازدی
جنسیتمرد
از قبیلهازد
پدرحارث سلمانی ازدی
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۶۱ هجری
محل شهادتکربلا
محل آرامگاهکربلا
از اصحاب
حضور در جنگ

مقدمه

جابر بن حارث سلمانی از شهدای کربلاست. نام او را «جناده»، «حباب»، «حیان» و «حسان» هم گفته‌اند. وی از شخصیت‌های شیعه در کوفه بود که در نهضت مسلم بن عقیل هم مشارکت داشت و پس از شکست آن، همراه گروهی به سوی حسین حرکت کردند و پیش از رسیدن آن حضرت به کربلا، به او پیوستند. هر چند لشکر حرّ می‌‌خواستند مانع پیوستن او به حسین (ع) شوند، ولی نتوانستند. وی روز عاشورا به شهادت رسید [۱].[۲]

آشنایی اجمالی

جابر بن حجاج کوفی سلمانی، از اصحاب حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) و از برجستگان رجال شیعه کوفه و از شهدای روز عاشورای ۶۱ه‍.ق است. وی ایرانی تبار و از هم پیمانان قبیله تیم و غلام عامر بن نهشل تیمی بود[۳].

در کتب مقاتل، نام او را حباب بن حرث سلمانی، حیان بن حارث، حسان بن حارث و... نقل کرده‌اند. همگی این اسامی بر شخص واحدی دلالت می‌کنند که همین جابر بن حجاج کوفی است.

جابر، هنگام ورود مسلم بن عقیل به کوفه، از جمله شخصیت‌های شیعی کوفه بود که در حرکت مسلم بن عقیل شرکت کرد و با او بیعت نمود. ولی پس از خیانت و سستی کوفیان برای پیوستن امام حسین(ع) از کوفه خارج شد و به امام پیوست.

جابر با حضور در کربلا، در رکاب امام حسین(ع) جنگید و در حمله نخست به شهادت رسید.[۴]

شهادت جناده بن حارث انصاری

جناده بن حارث انصاری از مخلصین مقام ولایت و ملازمین رکاب سیدالشهدا بود که از مکه تا کربلا امام را همراهی کرد. از مشاهیر کوفه بود که افتخار همراهی امیرالمؤمنین را در صفین داشت. بعد از شهادت عمرو، ایشان برای مبارزه خروج نمود و این رجز را می‌خواند: انا جنادة و انا بن الحارث *** لست بخوار و لا بناكث عن بيعتي حتى يرثني وارث *** اليوم شلوى في الصعيد ماكث یعنی من جناده‌ام. من پسر حارث هستم. من سست و خائف و پیمان‌شکن نیستم. من از بیعت خود دست برنمی‌دارم تا شهید شوم و وارثی از من ارث ببرد. امروز کالبد و جنازه من روی زمین خواهد بود. جناده در محاصره دشمن قرار گرفت همچنان جنگید تا شهید شد[۵].[۶].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انصار الحسین، ص ۶۳.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۳۷.
  3. ابصار العین، ص۱۱۲.
  4. قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص ۹۰.
  5. بحار، ج۴۵، ص۲۸؛ ابصار العین، ص۱۲۸.
  6. راجی، علی، مظلومیت سیدالشهداء، ج۲، ص ۷۳.