خیرخواهی در حدیث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

روایات مربوطه

  1. امام صادق (ع) فرمودند: "برای هر مؤمنی بر مؤمن دیگر واجب است، که در حضور و غیبت او خیرخواهش باشد"[۱]؛
  2. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "در میان مردم، آن کس در قیامت بالاترین مرتبه را نزد خداوند خواهد داشت، که در زمین او خیرخواه‌تر برای مخلوقاتش باشد" [۲]؛
  3. سفیان بن عیینه گوید: شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمود: "بر تو باد که برای خدا نسبت به مخلوقاتش خیرخواه باشی، چرا که هرگز خداوند را با عملی بهتر از این ملاقات نخواهی کرد" [۳]؛
  4. "هرکس که هر روزه به امور مسلمین اهتمام نورزد، خود مسلمان نیست" [۴]؛
  5. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "عابدترین مردمان، کسی که نسبت به همه مسلمین خیرخواه‌تر و پاک‌دل‌تر باشد" [۵]؛
  6. امام باقر (ع) درباره آیه شریفه وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا[۶] فرمودند: "بهترین چیزی که دوست دارید درباره شما گفته شود را، به مردم بگوئید" [۷]؛
  7. امام صادق (ع) درباره آیه شریفه وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ[۸]‌ فرمودند: "یعنی پرنفع‌تر باشم" [۹]؛
  8. امام صادق (ع) فرمودند: "مؤمن برادر مؤمن است، چشم او و راهنمای اوست، نه به او خیانت می‌کند و نه به او ظلم می‌کند و نه در معامله ناراستی می‌کند و نه به او و عده‌ای می‌دهد که از آن تخلُّف ورزد" [۱۰]؛
  9. جمیل گوید: شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمودند: "مؤمنان هر یک خادم دیگری هستند. گفتم: چگونه هریک از آنان خدمتکار دیگری است؟ فرمودند: هریک به آن دیگری فائده می‌رساند"[۱۱][۱۲].

منابع

پانویس

  1. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: يَجِبُ لِلْمُؤْمِنِ عَلَى الْمُؤْمِنِ النَّصِيحَةُ لَهُ فِي الْمَشْهَدِ وَ الْمَغِيبِ‌»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.
  2. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‌ إِنَّ أَعْظَمَ النَّاسِ مَنْزِلَةً عِنْدَ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَمْشَاهُمْ فِي أَرْضِهِ‌ بِالنَّصِيحَةِ لِخَلْقِهِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.
  3. «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ‌ عَلَيْكُمْ بِالنُّصْحِ لِلَّهِ فِي خَلْقِهِ فَلَنْ تَلْقَاهُ بِعَمَلٍ أَفْضَلَ مِنْهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۰۸.
  4. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَنْ أَصْبَحَ لَا يَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۳.
  5. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): أَنْسَكُ النَّاسِ نُسُكاً أَنْصَحُهُمْ جَيْباً وَ أَسْلَمُهُمْ قَلْباً لِجَمِيعِ الْمُسْلِمِينَ‌»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۳.
  6. «و با مردم سخن خوب بگویید» سوره بقره، آیه ۸۳.
  7. «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا قَالَ قُولُوا لِلنَّاسِ أَحْسَنَ مَا تُحِبُّونَ أَنْ يُقَالَ فِيكُمْ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۴.
  8. «و هر جا باشم مرا خجسته گردانیده است» سوره مریم، آیه ۳۱.
  9. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع)‌ ‌فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ قَالَ نَفَّاعاً»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۴.
  10. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ عَيْنُهُ وَ دَلِيلُهُ لَا يَخُونُهُ وَ لَا يَظْلِمُهُ وَ لَا يَغُشُّهُ وَ لَا يَعِدُهُ عِدَةً فَيُخْلِفَهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۶.
  11. «عَنْ جَمِيلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‌ الْمُؤْمِنُونَ خَدَمٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ قُلْتُ وَ كَيْفَ يَكُونُونَ خَدَماً بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ قَالَ يُفِيدُ بَعْضُهُمْ‌ بَعْضاً الْحَدِيثَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۶.
  12. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۳۹۷-۳۹۹.