رقیه دختر امام حسین
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام حسین است. رقیه دختر امام حسین از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رقیه دختر امام حسین در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط ندارد
رقیه دختر سه چهار سالۀ ابا عبدالله الحسین (ع) که در سفر کربلا همراه اسرای اهل بیت بوده است.
مقدمه
در شام، شبی پدر را به خواب دید و پس از بیدار شدن بسیار گریست و بی‌تابی کرد و پدر را خواست. خبر به یزید رسید. به دستور او سر مطهّر امام حسین (ع) را نزد او بردند و او از این منظره بیشتر ناراحت و رنجور شد و همان روزها در خرابۀ شام (که محل اقامت موقت اهل بیت بود) جان داد[۱]. البته دربارۀ این دختر و شهادتش، میان مورخین نظر واحدی وجود ندارد.
خردسالی این دختر و عواطفی که نام و یادش و کیفیّت جان باختنش و مدفن او بر میانگیزد شگفت است و شیعیان به او علاقۀ خاصّی دارند. محلّ دفن او کنار یک بازارچۀ قدیمی و با فاصله از مسجد اموی در دمشق قرار دارد و چندین بار تعمیر شده است. آخرین تعمیر و توسعه در سال ۱۳۶۴ شمسی از سوی ایران آغاز شد و پس از چند سال به پایان رسید[۲]. اینک حرمی بزرگ و با شکوه برای آن دختر خردسال بزرگوار وجود دارد که زیارتگاه دوستداران اهل بیت است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ کامل بهایی، ص۱۷۹؛ منتهی الآمال، ص۴۳۷.
- ↑ شام سرزمین خاطره‌ها، ص۱۱۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۰۱.