شباهت امام مهدی با حضرت فاطمه
شباهت مادر و فرزند
حضرت فاطمه زهرا (س) محدثه و حضرت مهدی (ع) محدث است. حضرت فاطمه زهرا (س) محدثه است و روایاتی داریم که فرشتگان بر حضرت زهرا (س) فرود آمده و با ایشان سخن میگفتند و از این روی به او محدَّثه گفتند. اما در خصوص حضرت مهدی (ع) نیز دو دسته روایت داریم؛ برخی از روایات عام که کل ائمه را محدَّث میداند و دسته دیگر که دلالت میکند، حضرت مهدی (ع) محدِّث است.
در روایات عام از قول رسول رحمت آمده: «مِنْ وُلْدِي أَحَدَ عَشَرَ نَقِيباً نُجَبَاءُ مُحَدَّثُونَ مُفَهَّمُونَ، آخِرُهُمُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ»[۱]؛ «دوازده نقیب از اولاد من هستند که همهشان نجیب، محدث، آموزش یافته و صاحب فهم هستند که آخرین آنها قائم به حق است».
امام جواد (ع) از حضرت علی (ع) نقل میکند که به ابن عباس فرمودند: «إِنَّ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي كُلِّ سَنَةٍ وَ إِنَّهُ يَنْزِلُ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ أَمْرُ السَّنَةِ وَ إِنَّ لِذَلِكَ الْأَمْرِ وُلَاةً بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ مَنْ هُمْ قَالَ أَنَا وَ أَحَدَ عَشَرَ مِنْ صُلْبِي أَئِمَّةٌ مُحَدَّثُونَ»[۲]؛ «شب قدر در هر سال هست (منحصر به زمان حیات پیامبر نبوده) و در آن شب امور سال نازل میشود و برای این برنامه والیانی بعد از رسول الله وجود دارد. ابن عباس عرض کرد: آنها چه کسانی هستند؟ حضرت علی (ع) فرمودند: من و یازده فرزند من که همه پیشوا و محدث هستند». از امام باقر (ع) سؤال شد: آیا شما شب قدر را میشناسید؟
«فَقَالَ وَ كَيْفَ لَا نَعْرِفُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ الْمَلَائِكَةُ يَطُوفُونَ بِنَا فِيهَا»؛ چگونه شب قدر را نشناسیم در حالی که فرشتگان در آن شب در اطراف ما طواف میکنند»[۳].
اما در روایات خاص از امام رضا (ع) رسیده که ضمن برشمردن صفات امام زمان (ع) میفرماید: «يَكُونُ أَعْلَمَ النَّاسِ وَ أَحْكَمَ النَّاسِ وَ أَتْقَى النَّاسِ وَ أَحْلَمَ النَّاسِ وَ أَشْجَعَ النَّاسِ وَ أَسْخَى النَّاسِ وَ أَعْبَدَ النَّاسِ... وَ يَرَى مِنْ خَلْفِهِ كَمَا يَرَى مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لَا يَكُونُ لَهُ ظِلٌّ وَ إِذَا وَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ وَقَعَ عَلَى رَاحَتَيْهِ رَافِعاً صَوْتَهُ بِالشَّهَادَتَيْنِ وَ لَا يَحْتَلِمُ وَ تَنَامُ عَيْنُهُ وَ لَا يَنَامُ قَلْبُهُ وَ يَكُونُ مُحَدَّثاً»[۴]؛ «او داناترین مردمان، حکیمترین، پرهیزکارترین، بردبارترین بخشندهترین و عابدترین مردم است که پشت سر را میبیند، همانگونه که پیش رو را میبیند؛ سایه ندارد؛ دیدگانش در خواب فرو میرود، ولی دلش همیشه بیدار است و فرشتگان با او سخن میگویند».[۵]
شباهتهای کُمّلَین
حضرت فاطمه زهرا (س) منصوره و امام زمان (ع) هم منصور است. حضرت زهرا (س) یاری شده است، چنانچه در وصف او آمده است که او میمونه، منصوره، محتشمه، جمیله، جلیله، معظمه است[۶]. یکی از آیاتی که به حضرت زهرا (س) و حضرت مهدی (ع) تأویل شده است، آیه چهارم و پنجم سوره روم است: ﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾[۷].
امام صادق (ع) در سؤال ابوبصیر پیرامون تفسیر ﴿الم * غُلِبَتِ الرُّومُ﴾[۸] فرمود: «هُمْ بَنُو أُمَيَّةَ»؛ «ایشان بنیامیه هستند» و درباره ﴿يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ﴾ فرمود: «فِي قُبُورِهِمْ بِقِيَامِ الْقَائِمِ (ع)»؛ در قبرهایشان با قیام حضرت قائم خوشحال میشوند»[۹].
خداوند حضرت مهدی (ع) را منصور نامیدهاند: ﴿وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا﴾[۱۰].
در روایات، آیه شریفه به حضرت امام حسین و حضرت مهدی (ع) تأویل شده است. امام باقر (ع) فرمودند: «کسی که مظلومانه کشته شده است، حسین (ع) است. حضرت میفرماید: خداوند مهدی (ع) را منصور نامید، همان طور که (پیامبر را) احمد و محمد و محمود نامید و چنانچه عیسی (ع) را مسیح نامید»[۱۱].
در دعای ندبه میخوانیم: «أَيْنَ الْمَنْصُورُ عَلَى مَنِ اعْتَدَى عَلَيْهِ وَ افْتَرَى»[۱۲]؛ «کجاست آن کسی که یاری شده است برضد کسی که نسبت به او تعدی کرده و افترا بسته است».[۱۳]
منابع
پانویس
- ↑ روزگار رهایی (یوم الخلاص)، کامل سلیمان، ج۱، ص۷۴؛ اصول کافی، محمد بن اسحاق الکلینی الرازی، ج۱، ص۵۳۴.
- ↑ اصول کافی، باب ما جاء فی الاثنی عشر و النص علیهم، ح۱۱.
- ↑ تفسیر القمی، علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، ج۲، ص۴۳۲.
- ↑ روزگار رهایی (یوم الخلاص)، ج۱، ص۱۳۲؛ الزام الناصب فی اثبات الحجة الغایب، علی بن زی العابدین یزدی حائری، ص۹.
- ↑ اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی، ج۱، ص ۲۰۴.
- ↑ جنة العاصمة، سید محمد حسین میرجهانی طباطبایی، ص۶۷.
- ↑ «و در آن روز مؤمنان شاد میشوند * به یاری خداوند که هر کس را بخواهد یاری میرساند و او پیروزمند بخشاینده است» سوره روم، آیه ۴-۵.
- ↑ «الم * رومیان شکست خوردند» سوره روم، آیه ۲.
- ↑ تفسیر برهان، السید هاشم بن سلیمان البحرانی، ج۳، ص۲۵۸.
- ↑ «و آن کس را که خداوند (کشتن وی را) حرام کرده است جز به حقّ مکشید و آنکه به ستم کشته شود برای وارث او حقّی نهادهایم پس نباید در کشتن (به قصاص) گزافکاری کند زیرا (از سوی شرع) یاری شده است» سوره اسراء، آیه ۳۳.
- ↑ «مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً الْحُسَيْنُ وَ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُوراً سَمَّى اللَّهُ الْمَهْدِيَّ الْمَنْصُورَ كَمَا سُمِيَّ أَحْمَدُ وَ مُحَمَّدٌ و محمود مَحْمُوداً وَ كَمَا سُمِّيَ عِيسَى الْمَسِيحَ (ع)»؛ بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج۵۱، ص۳۰.
- ↑ مفاتیح الجنان، دعای ندبه.
- ↑ اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی، ج۱، ص ۲۰۵.