چه دعاهای از امام مهدی به دست ما رسیده است؟ (پرسش)

چه دعاهای از امام مهدی به دست ما رسیده است؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاتر	مهدویت / غیبت امام مهدی / وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت / دعا برای امام مهدی
مدخل اصلی	؟
تعداد پاسخ	۱ پاسخ

چه دعاهای از امام مهدی (ع) به دست ما رسیده است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

محمد عندلیب‌زاده

حجت الاسلام و المسلمین محمد عندلیب‌زاده، در مقاله «آثار فرهنگی امام عصر» در این‌باره گفته است:

1. «تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی در کتابهای مصباح و بلد الأمین ، این دعا را از ولی عصر (ع) نقل کرده است: «" اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ، وَ بُعْدَ الْمَعْصِيَةِ، وَ صِدْقَ النِّيَّةِ، وَ عِرْفَانَ الْحُرْمَةِ، وَ أَكْرِمْنَا بِالهُدَى وَ الاسْتِقَامَةِ، وَ سَدِّدْ أَلْسِنَتَنَا بِالصَّوَابِ وَ الْحِكْمَةِ، وَ امْلَأْ قُلُوبَنَا بِالْعِلْمِ وَ الْمَعْرِفَةِ، وَ طَهِّرْ بُطُونَنَا مِنَ الْحَرَامِ وَ الشُّبْهَةِ، وَ اكْفُفْ أَيْدِيَنَا عَنِ الظُّلْمِ وَ السِّرْقَةِ، وَ اغْضُضْ أَبْصَارَنَا عَنِ الْفُجُورِ وَ الْخِيَانَةِ، وَ اسْدُدْ أَسْمَاعَنَا عَنِ اللَّغْوِ وَ الْغِيبَةِ، وَ تَفَضَّلْ عَلَى عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِيحَةِ، وَ عَلَى الْمُتَعَلِّمِينَ بِالْجُهْدِ وَ الرَّغْبَةِ، وَ عَلَى الْمُسْتَمِعِينَ بِالاتِّبَاعِ وَ الْمَوْعِظَةِ، وَ عَلَى مَرْضَى الْمُسْلِمِينَ بِالشِّفَاءِ وَ الرَّاحَةِ، وَ عَلَى مَوْتَاهُمْ بِالرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ،وَ عَلَى مَشَايِخِنَا بِالْوَقَارِ وَ السَّكِينَةِ، وَ عَلَى الشَّبَابِ بِالْإِنَابَةِ وَ التَّوْبَةِ، وَ عَلَى النِّسَاءِ بِالْحَيَاءِ وَ الْعِفَّةِ، وَ عَلَى الْأَغْنِيَاءِ بِالتَّوَاضُعِ وَ السَّعَةِ، وَ عَلَى الْفُقَرَاءِ بِالصَّبْرِ وَ الْقَنَاعَةِ، وَ عَلَى الْغُزَاةِ بِالنَّصْرِ وَ الْغَلَبَةِ، وَ عَلَى الْأُسَرَاءِ بِالْخَلاصِ وَ الرَّاحَةِ، وَ عَلَى الْأُمَرَاءِ بِالْعَدْلِ وَ الشَّفَقَةِ، وَ عَلَى الرَّعِيَّةِ بِالْإِنْصَافِ وَ حُسْنِ السِّيرَةِ، وَ بَارِكْ لِلْحُجَّاجِ وَ الزُّوَّارِ فِي الزَّادِ وَ النَّفَقَةِ، وَ اقْضِ مَا أَوْجَبْتَ عَلَيْهِمْ مِنَ الْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ، بِفَضْلِكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ"» براساس این دعای شریف، وظایف دانشمندان و دانش پژوهان چنین است:
   1. از هیچ کوششی در راه تحصیل دانش خودداری نکنند؛
   2. پارسایی را شیوه خود قرار دهند؛
   3. از خیرخواهی درباره خلق دریغ نورزند؛
   4. بدانند علم و معرفت تنها در سایه کوشش به دست نمی‌آید؛ از این رو باید از خدا بخواهند دل‌هایشان را از نور دانش و شناخت لبریز سازد.
2. علی بن طاووس در "مهج الدعوات" از امام عصر (ع) دعایی نقل می‌کند که تقریبا شبیه دعای اول است. در این دعا، امام (ع) خدا را به حق مناجات کنندگان می‌خواند تا فقیران را بی‌نیاز، بیماران را شفا و مردگان را رحمت فرماید و غریبان را به وطن بازگرداند.
3. راوندی در کتاب "الدعوات" چنین نقل کرده است: امام زمان (ع) از روز هجدهم تا پایان هر ماه این دعا و تسبیح را می‌خواند:«" سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ خَلْقِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رِضَى نَفْسِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ‏ سُبْحَانَ اللَّهِ‏ زِنَةَ عَرْشِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ مِثْلَ ذَلِك"».
4. سید بن طاووس در کتاب "مهج الدعوات" از دعاهای قنوت ولی عصر (ع) دو مورد را نقل کرده است:
   1. «" اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَكْرِمْ أَوْلِيَاءَكَ بِإِنْجَازِ وَعْدِكَ وَ بَلِّغْهُمْ دَرْكَ مَا يَأْمُلُونَ مِنْ نَصْرِكَ وَ اكْفُفْ عَنْهُمْ بَأْسَ مَنْ نَصَبَ الْخِلَافَ عَلَيْكَ وَ تَمَرَّدَ بِمَنْعِكَ عَلَى رُكُوبِ مُخَالَفَتِكَ وَ اسْتَعَانَ بِرِفْدِكَ عَلَى فَلِّ حَدِّكَ وَ قَصَدَ لِكَيْدِكَ بِأَيْدِكَ وَ وَسِعْتَهُ حِلْماً لِتَأْخُذَهُ عَلَى جَهْرَةٍ أَوْ تَسْتَأْصِلَهُ عَلَى غِرَّةٍ فَإِنَّكَ اللَّهُمَّ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُ‏ ﴿ حَتَّى إِذا أَخذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّيَّنَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَيْها أَتاها أَمْرُنا لَيْلًا أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصِيداً كَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ﴾ وَ قُلْتَ:‏ ﴿فَلَمَّا آسَفُونا انْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ أَجْمَعِين‏﴾ وَ إِنَّ الْغَايَةَ عِنْدَنَا قَدْ تَنَاهَتْ وَ إِنَّا لِغَضَبِكَ غَاضِبُونَ وَ إِنَّا عَلَى نَصْرِ الْحَقِّ مُتَعَاصِبُونَ وَ إِلَى وُرُودِ أَمْرِكَ مُشْتَاقُونَ وَ لِإِنْجَازِ وَعْدِكَ مُرْتَقِبُونَ وَ لِحَوْلِ وَعِيدِكَ بِأَعْدَائِكَ مُتَوَقِّعُونَ اللَّهُمَّ فَأْذَنْ بِذَلِكَ وَ افْتَحْ طُرُقَاتِهِ وَ سَهِّلْ خُرُوجَهُ وَ وَطِّئْ مَسَالِكَهُ وَ اشْرَعْ شَرَائِعَهُ وَ أَيِّدْ جُنُودَهُ وَ أَعْوَانَهُ وَ بَادِرْ بَأْسَكَ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ وَ ابْسُطْ سَيْفَ نَقِمَتِكَ عَلَى أَعْدَائِكَ الْمُعَانِدِينَ وَ خُذْ بِالثَّارِ إِنَّكَ جَوَادٌ مَكَّار"»
   2. این دعا نسبتاً مفصل است. امام (ع) پس از آنکه پروردگار را با نام‌های متعددش می خواند، نخست بر محمد و آلش و بندگان صالح درود می فرستد و آنگاه به درگاه الهی چنین عرضه می‌دارد: «" يَا مَنْ لا يُخْلِفُ الْمِيعادَ أَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي وَ اجْمَعْ لِي أَصْحَابِي وَ صَبِّرْهُمْ وَ انْصُرْنِي عَلَى أَعْدَائِكَ وَ أَعْدَاءِ رَسُولِكَ وَ لَا تُخَيِّبْ دَعْوَتِي فَإِنِّي عَبْدُكَ ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ أَسِيرٌ بَيْنَ يَدَيْكَ سَيِّدِي أَنْتَ الَّذِي مَنَنْتَ عَلَيَّ بِهَذَا الْمَقَامِ وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَيَّ دُونَ كَثِيرٍ مِنْ خَلْقِكَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُنْجِزَ لِي مَا وَعَدْتَنِي إِنَّكَ أَنْتَ الصَّادِقُ وَ لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ."»
5. در آداب زیارت امام زمان (ع) در سرداب غیبت چنین آمده است. پس از خواندن دوازده رکعت نماز زیارت، این دعا را که از خود آن حضرت نقل شده است، بخوان: «"اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلَاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مَنَعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ يَا رَبِّ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَيْكَ يَا رَبِّ الْمُشْتَكَى اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الَّذِينَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ وَ فَرِّجْ عَنَّا كَرْبَنَا قَرِيباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ وَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ وَ يَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ وَ يَا أَحْكَمَ الْحَاكِمِينَ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ يَا مُصْطَفَى يَا مُرْتَضَى يَا مُرْتَضَى يَا مُصْطَفَى انْصُرَانِي فَإِنَّكُمَا نَاصِرَايَ وَ اكْفِيَانِي فَإِنَّكُمَا كَافِيَايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي"».
6. در برخی از متون اصلی ادعیه، دعایی به نام "دعای علوی مصری" از آن حضرت نقل شده است. داستان آن دعا چنین است: یکی از شیعیان به نام "محمد" به علی علوی حسینی مصری می‌گوید: زمام داری مشکلی بزرگ برایم ایجاد کرده بود، به گونه‌ای که راه نجات نمی‌یافتم. تصمیم گرفتم به محل شهادت جدم حسین (ع) از بروم، تا شاید خدا به کمک او یاری‌ام کند. در بین خواب و بیداری به محضر امام زمانو ولی رحمان (ع) مشرف شدم. حضرت فرمود: فرزندم! از فلان شخص ترسیدی؟ گفتم: آری. قصد دارد آزارم دهد و من به بزرگان و امامان خود متوسل شده‌ام، تا نجاتم دهند. امام زمان (ع) فرمود: چرا پروردگارت و پروردگار پدرانت را به دعایی که پیامبران به هنگام سختی می‌خواندند، نمی‌خوانی؟ دعایی که هر گاه می‌خواندند، خدا آنان را نجات می‌بخشید. پرسیدم: آن دعا چیست؟ فرمود: شب جمعه برخیز و غسل کن و نماز بگزار و سجده شکر به جای آر. سپس در حالی که نشسته‌ای این دعا را بخوان: «" رَبِّ مَنْ ذَا الَّذی دَعاک فَلَمْ تُجِبْهُ، وَمَنْ ذَا الَّذی سَأَلَک فَلَمْ تُعْطِهِ، وَمَنْ ذَا الَّذی ناجاک فَخَیبْتَهُ، أَوْ تَقَرَّبَ إِلَیک فَأَبْعَدْتَهُ... "» ؛ «" إِلَهِي أَنْتَ اَلَّذِي تُنَادِي فِي أَنْصَافِ كُلِّ لَيْلَةٍ هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِيَهُ أَمْ هَلْ مِنْ دَاعٍ فَأُجِيبَهُ أَمْ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ أَمْ هَلْ مِنْ رَاجٍ فَأُبْلِغَهُ رَجَاءَهُ أَمْ هَلْ مِنْ مُؤَمِّلٍ فَأُبْلِغَهُ أَمَلَهُهَا أَنَا سَائِلُكَ بِفِنَائِكَ وَ مِسْكِينُكَ بِبَابِكَ وَ ضَعِيفُكَ بِبَابِكَ وَ فَقِيرُكَ بِبَابِكَ وَ مُؤَمِّلُكَ بِفِنَائِكَ "»
7. سید بن طاووس و کفعمی این "حرز" را از آن حضرت نقل کرده‌اند: «" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ يا مالِكَ الرِّقابِ وَ يا هازِمَ الْاَحْزابِ يا مُفْتِّحَ الْاَبْوابِ يا مُسَبِّبَ الْاَسْبابِ سَبِّبْ لَنا سَبَبَاً لا نَسْتَطيعُ لَهُ طَلَباً بِحَقِّ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلى آلِهِ طاهرينَ "»
8. "حجاب" دعایی است که برای پنهان ماندن از دیدن دشمنان خوانده می‌شود. سید بن طاووس و کفعمی حجاب‌هایی از پیامبر اکرم و امامان معصوم (ع) نقل کرده‌اند. حجاب امام زمان (ع) چنین است: «" اَللَّهُمَّ اُحْجُبْنِي عَنْ عُيُونِ أَعْدَائِي وَ اِجْمَعْ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي وَ أَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي وَ اِحْفَظْنِي فِي غَيْبَتِي إِلَى أَنْ تَأْذَنَ لِي فِي ظُهُورِي وَ أَحْيِ بِي مَا دَرَسَ مِنْ فُرُوضِكَ وَ سُنَنِكَ وَ عَجِّلْ فَرَجِي وَ سَهِّلْ مَخْرَجِي- وَ اِجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطٰاناً نَصِيراً وَ اِفْتَحْ لِي فَتْحاً مُبِيناً وَ اِهْدِنِي صِرَاطاً مُسْتَقِيماً وَ قِنِي جَمِيعَ مَا أُحَاذِرُهُ مِنَ اَلظَّالِمِينَ وَ اُحْجُبْنِي عَنْ أَعْيُنِ اَلْبَاغِضِينَ اَلنَّاصِبِينَ اَلْعَدَاوَةَ لِأَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ وَ لاَ يَصِلُ إِلَيَّ مِنْهُمْ أَحَدٌ بِسُوءٍ فَإِذَا أَذِنْتَ فِي ظُهُورِي فَأَيِّدْنِي بِجُنُودِكَ وَ اِجْعَلْ مَنْ يَتْبَعُنِي لِنُصْرَةِ دِينِكَ مُؤَيِّدِينَ وَ فِي سَبِيلِكَ مُجَاهِدِينَ وَ عَلَى مَنْ أَرَادَنِي وَ أَرَادَهُمْ بِسُوءٍ مَنْصُورِينَ وَ وَفِّقْنِي لِإِقَامَةِ حُدُودِكَ وَ اُنْصُرْنِي عَلَى مَنْ تَعَدَّى مَحْدُودَكَ وَ اُنْصُرِ اَلْحَقَّ وَ أَزْهِقِ اَلْبَاطِلَ إِنَّ اَلْبٰاطِلَ كٰانَ زَهُوقاً وَ أَوْرِدْ عَلَيَّ مِنْ شِيعَتِي وَ أَنْصَارِي مَنْ تَقَرُّ بِهِمُ اَلْعَيْنُ وَ يَشُدُّ بِهِمُ اَلْأَزْرُ وَ اِجْعَلْهُمْ فِي حِرْزِكَ وَ أَمْنِكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ"».
9. سید بن طاووس در کتاب شریف جمال الأسبوع از یعقوب بن یوسف غسّانی چنان نقل می‌کند که او در سال ۲۸۱ هجری قمری به حج مشرف می‌شود و در مکه مکرمه در خانه‌ای که به "بیت الرضا (ع)" شهرت داشت، به سر می‌برد، به تدریج در می‌یابد، زن کهن سال این خانه خدمتکار امام حسن عسکری (ع) است و امام عصر (ع) در این خانه آمد و شد دارد. این بانوی سالخورده سخنان وی را به امام عصر (ع) می‌رساند و پیام‌های حضرت را باز می‌آورد. امام در یکی از پیام‌هایش دستور می‌دهد، دعایی را که مشتمل بر صلوات بر پیامبر اکرم (ص)، حضرت فاطمه (س) و امامان (ع) است، بخواند. در بخشی از فرازهای پایانی دعا چنین آمده است: «" اَللَّهُمَّ نَوِّرْ بِنُورِهِ كُلَّ ظُلْمَةٍ وَ هُدَّ بِرُكْنِهِ كُلَّ بِدْعَةٍ"»
10. بر اساس روایات، حضرت مهدی (ع) به پیروانش چنان فرمان داد که هنگام دشواری دعای ذیل را بخوانند «"أنْتَ اللهُ الَّذي لٰا إلٰهَ إلّا أنْتَ، مُبْـدِئُ الْخَلْقِ وَمُعيدُهُمْ وَأنْتَ اللهُ الَّذي لٰا إلٰهَ إلّا أنْتَ، مُدَبِّـرُ الْاُمُورِ، وَ بٰاعِثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ، وَ أنْتَ اللهُ الَّذي لٰا إلٰهَ إلّا أنْتَ الْقٰابِضُ الْبٰاسِطُ، وَ أنْتَ الله الَّذي لٰا إلٰهَ إلّا أنْتَ، وٰارِثُ الْأرْضِ وَمَنْ عَلَيْهٰا. أسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي إذٰا دُعيتَ بِهِ أجَبْتَ، وَإذٰا سُئِلْتَ بِهِ أعْطَيْتَ وَ أسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ أهْلِ بَيْتِهِ، وَ بِحَقِّهِمُ الَّذي أوْجَبْتَهُ عَليٰ نَفْسِكَ أنْ تُصَلِّيَ عَليٰ مُحَمَّدٍ وَ ٰالِ مُحَمَّدٍ، وَ أنْ‌ تَقْضِيَ لي حٰاجَتي، السّاعَةَ السّاعَةَ، يٰا سَيِّدٰاهُ، يٰا مَوْلٰاهُ، يٰا غِيٰاثٰاهُ، أسْئَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ سَمَّيْتَهُ بِهِ نَفْسَكَ، وَاسْتَأْثَرْتَ بِهِ في عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ أنْ تُصَلِّيَ عَليٰ مُحَمَّدٍ وَ ٰالِ مُحَمَّدٍ، وَ أنْ تُعَجِّلَ خَلٰاصَنٰا مِنْ هٰذِهِ الشِّدَّةِ، يٰا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالْأبْصٰار، يٰا سَميعَ الدُّعٰآءِ،‌إنَّكَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ، بِرَحْمَتِكَ يٰا أرْحَمَ الرّاحِمين؛ "»
11. کفعمی این دعا را از امام عصر (ع) نقل کرده است: «"يا نُورَ النُّورِ، يا مُدَبِّرَ الْاُمُور، يا باعِثَ مَنْ فيِ الْقُبُورِ، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْ لي وَ لِشيعَتي مِنَ‏الضّيقِ فَرَجاً وَ مِنَ الْهَمِّ مَخْرَجاً، وَ اَوْسِعْ لَنَا الْمَنْهَجَ، وَاَطْلِقْ لَنا مِنْ عِنْدِکَ ما يُفَرِجُّ، وَافْعَلْ بِنا ما اَنْتَ اَهْلُهُ يا کَريمُ؛ "» .
12. شیخ طوسی و کفعمی در ذیل "دعای حریق" که صبح‌گاهان خوانده می‌شود، دعایی از امام عصر (ع) نقل کرده‌اند. پایان دعا چنین است: «"... أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُرْزُقْنِي مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لاَ أَحْتَسِبُ رِزْقاً وَاسِعاً حَلاَلاً طَيِّباً وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنِّي كُلَّ غَمٍّ وَ كُلَّ هَمٍّ وَ أَنْ تُعْطِيَنِي مَا أَرْجُوهُ وَ آمُلُهُ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ "»
13. سید بن طاووس به نقل از کتاب کنوز النجاح شیخ طبرسی با استناد به سخنی از امام عصر (ع) می‌گوید: هر کس حاجتی دارد، در شب جمعه، پس از نیمه شب، غسل کند، در نمازخانه اش قرار گیرد و دو رکعت نماز به جای آورد. در هر رکعت، نخست سوره حمد بخواند و چون به ﴿إِياكَ نَعْبُدُ وَإِياكَ نَسْتَعِينُ﴾ رسید، صدبار تکرار کند. سپس حمد و یک سوره را به پایان برد و ذکر رکوع و سجده را هفت بار بگوید. آن گاه دعای ذیل را بخواند. خدا دعایش را مستجاب گرداند، مگر این که مستلزم قطع رحم باشد: «"بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ و صَلِی الله علی مُحَمَّدٍ وَ علی اهل بیته اَلطَّاهِرِينَ اَلْأَخْيَارِ اَلْأَتْقِيَاءِ اَلْأَبْرَارِ اَلَّذِينَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ اَلرِّجْسَ وَ طَهَّرهُمْ تَطْهِيراً و أفوّض امری... اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ اَلْكَرِيمِ وَ بِنُورِ وَجْهِكَ اَلْمُشْرِقِ وَ مُلْكِكَ اَلْقَدِيمِ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ اَلَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ اَلسَّمَاوَاتُ وَ اَلْأَرَضُونَ وَ بِاسْمِكَ اَلَّذِي يَصْلُحُ عَلَيْهِ اَلْأَوَّلُونَ وَ اَلْآخِرُونَ يَا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ وَ يَا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ وَ يَا حَيّاً حِينَ لاَ حَيَّ يَا مُحْيِيَ اَلْمَوْتَى وَ يَا حَيُّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُرْزُقْنِي مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لاَ أَحْتَسِبُ رِزْقاً وَاسِعاً حَلاَلاً طَيِّباً وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنِّي كُلَّ غَمٍّ وَ هَمٍّ وَ أَنْ تُعْطِيَنِي مَا أَرْجُوهُ وَ آمُلُهُ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ "»؛ «" أَللّهُمَّ اِنْ اَطَعْتُکَ فَالْمَحْمِدَةُ لَکَ وَاِنْ عَصَيْتُکَ فَالْحُجَّةُ لَکَ، مِنْکَ الرَّوْحُ وَمِنْکَ الْفَرَجُ، سُبْحانَ مَنْ أَنْعَمَ وَشَکَرَ، سُبْحانَ مَنْ قَدَرَ وَغَفَرَ، اَللّهُمَّ اِنْ کُنْتُ عَصَيْتُکَ فَاِنّي قَدْ اَطَعْتُکَ في أَحَبِّ الْاَشْياءِ اِلَيْکَ وَهُوَ الْايمانُ بِکَ لَمْ أَتَّخِذْ لَکَ وَلَدا وَلَمْ أَدْعُ لَکَ شَريکا مَنّا مِنْکَ بِهِ عَلَيَّ لامَنّا مِنّي بِهِ عَلَيْکَ وَقَدْ عَصَيْتُکَ يا اِلهي عَلي غَيْرِ وَجْهِ الْمُکابَرَةِ، وَ الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِيَّتِکَ، وَلَا الْجُحُودِ لِرُبُوبِيَّ-تِ-کَ وَلکِنْ اَطَعْتُ هَوايَ وَاَزَلَّنِي الشَّيْطانُ فَلَکَ الْحُجَّةُ عَليَّ وَالْبَيانُ، فَاِنْ تُعَذِّبْني فَبِذُنُوبي، وَاِنْ تَغْفِرْ لي وَتَرْحَمْني فَاِنَّکَ جَوادٌ کَريمٌ) و بعد از آن تا نفس او وفا کند يا کَريمُ يا کَريمُ را مکرّر بگويد، بعد از آن بگويد: يا امِنا مِنْ کُلِّ شَي ءٍ وَکُلُّ شَيْ ءٍ مِنْکَ خائِفٌ حَذَرٌ اَسْئَلُکَ بِاَمْنِکَ مِنْ کُلِّ شَيْ ءٍ وَخَوْفِ کُلِّ شَيْ ءٍ مِنْکَ، اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُعْطِيَني اَمانا لِنَفْسي وَاَهْلي وَوَلَدي وَسايِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ حَتّي لا أَخافَ وَلا اَحْذَرَ مِنْ شَيْ ءٍ اَبَدَا اِنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ، وَحَسْبُنا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکيلُ يا کافِيَ اِبْراهيمَ نَمْرُودَ وَيا کافِيَ مُوسي فِرْعَوْنَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَکْفِيَني شَرَّ فُلانِ بْنِ فُلانٍ و به جاي فلان بن فلان "». آنگاه به سجده رود و حاجت بطلبد.
14. علامه مجلسی دعایی را از حضرت علی (ع) نقل می‌کند. حضرت می‌فرمایند: گویا می‌بینم فرزندم حضرت مهدی در ساعات اول ظهورش سوار بر مرکب، از ناحیه وادی السلام به طرف مسجد سهله، در حالی که نور از پیشانی مرکب سواری‌اش می‌درخشد، در حرکت است و این دعا را می‌خواند: «"لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ إِیمَاناً وَ صِدْقاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَعَبُّداً وَ رِقّاً اللَّهُمَّ مُعِزَّ کُلِّ مُؤْمِنٍ وَحِیدٍ وَ مُذِلَّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ أَنْتَ کَنَفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ وَ تَضِیقُ عَلَیَّ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ اللَّهُمَّ خَلَقْتَنِی وَ کُنْتَ غَنِیّاً عَنْ خَلْقِی وَ لَوْ لَا نَصْرُکَ إِیَّایَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِینَ یَا مُنْشِرَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَوَاضِعِهَا وَ مُخْرِجَ الْبَرَکَاتِ مِنْ مَعَادِنِهَا وَ یَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِشُمُوخِ الرِّفْعَةِ فَأَوْلِیَاؤُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ یَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نِیرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطْوَتِهِ‏ خَائِفُونَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی فَطَرْتَ بِهِ خَلْقَکَ فَکُلٌّ لَکَ مُذْعِنُونَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُنْجِزَ لِی أَمْرِی وَ تُعَجِّلَ لِی فِی الْفَرَجِ وَ تَکْفِیَنِی وَ تَقْضِیَ حَوَائِجِی السَّاعَةَ السَّاعَةَ اللَّیْلَةَ اللَّیْلَةَ إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیر "»

• آنچه گذشت، بخشی از دعاهای منسوب به آن بزرگوار بود. البته دعاهای دیگری، مانند "دعای افتتاح" و "ندبه" نیز وجود دارد که برای آگاهی از آنها مراجعه به کتاب‌های تخصصی ضرورت دارد.».

پرسش‌های وابسته

1. وظیفه مسلمانان درباره دعا برای امام مهدی چیست؟ (پرسش)
2. چرا باید برای امام مهدی دعا کرد؟ (پرسش)
3. فلسفه توسل به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
4. هنگام دعا کردن و امداد خواستن از امام مهدی با توجه به پهناور بودن جهان چطور الساعه به ایشان الهام می‌‏شود؟ (پرسش)
5. چه اعمال و ادعیه‌های باعث خشنودی و خرسندی حضرت می‌شود؟ (پرسش)
6. در چه مکان‌‏هایی سفارش دعا برای امام مهدی شده است؟ (پرسش)
7. در چه زمان‌هایی به دعا برای امام مهدی توصیه شده است؟ (پرسش)
8. دعا برای نجات از فتنه‌های آخر الزمان چیست؟ (پرسش)
9. آیا دعا کردن برای سلامت امام مهدی صحیح است؟ (پرسش)
10. دلیل دعا کردن برای سلامتی امام مهدی چیست در حالی که خدای منان اراده دارد آن امام مهدی زنده و سلامت بماند؟ (پرسش)
11. آیا دعای سلامت امام مهدی وجود دارد؟ مگر حضرت دچار بلایای طبیعی می‏شوند؟ (پرسش)
12. دعای غریق چیست؟ (پرسش)
13. چگونه باید به امام مهدی استغاثه کرد؟‌ (پرسش)
14. استخاره‌ای که به امام مهدی نسبت داده می‌شود چیست؟ (پرسش)
15. صلوات بر امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
16. چه دعاهای از امام مهدی به دست ما رسیده است؟ (پرسش)
17. چه احادیثی از امام مهدی نقل شده است؟ (پرسش)
18. چه زمان‌هایی به امام مهدی اختصاص دارد؟ (پرسش)
19. چرا در روایات دعا برای امام مهدی در شب جمعه تأکید شده است؟ (پرسش)
20. آیا دعای ندبه سند دارد؟ (پرسش)
21. دعاهای امام مهدی که در ساعت دوزادهم باید خوانده شود چیست؟ (پرسش)
22. ساعت مخصوص دعا برای امام مهدی چه وقت است؟ (پرسش)
23. اوقات مناسب دعا کردن برای امام مهدی چه زمان‌هایی است؟ (پرسش)