چگونه می‌شود به امام مهدی توسل کرد؟ (پرسش)
(تغییرمسیر از چگونه باید به امام مهدی استغاثه کرد؟ (پرسش))
| چگونه می‌شود به امام مهدی توسل کرد؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / دعا برای امام مهدی |
| مدخل اصلی | توسل به امام مهدی |
| تعداد پاسخ | ۲ پاسخ |
چگونه می‌شود به امام مهدی توسل کرد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
«برای توسل به حضرت مهدی (ع) روایات بسیاری آمده است. در روایتی آمده است: هرگاه شمشیر به محل ذبح تو رسید، چنین استغاثه کن که او فریادرس است و تو را درمی‌یابد: «"يَا مَوْلَايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ أَنَا مُسْتَغِيثٌ بِكَ"». و به روایت دیگری آمده است که بگو: «"يا صاحب الزمان أغثني! يا صاحب الزمان أدركني!"». در روایتی، دعای توسل به امام زمان (ع) چنین آمده است: «"اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ وَلِيِّكَ وَ حُجَّتِكَ صَاحِبِ الزَّمَانِ إِلَّا أَعَنْتَنِي بِهِ عَلَى جَمِيعِ أُمُورِي وَ كَفَيْتَنِي بِهِ مَئُونَةَ كُلِّ مُوذٍ وَ طَاغٍ وَ بَاغٍ وَ أَعَنْتَنِي بِهِ فَقَدْ بَلَغَ مَجْهُودِي وَ كَفَيْتَنِي كُلَّ عَدُوٍّ وَ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ دَيْنٍ وَ وُلْدِي وَ جَمِيعَ أَهْلِي وَ إِخْوَانِي وَ مَنْ يَعْنِينِي أَمْرُهُ وَ خَاصَّتِي آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ"»[۱]. امام صادق (ع) در توسل به امام زمان (ع) فرمود: هرگاه در راه گم شدی، چنین ندا کن، «"يا أبا صالح! أرشدنا الى الطّريق، يرحمكم اللَّه"»[۲]»[۳].
«استغاثه به‌معنای فریادخواهی و فریادرسی خواستن است. استغاثه به حضرت صاحب الزمان (ع) این است که انسان، دو رکعت نماز با حمد و هر سوره که می‌خواهد بگذارد، پس از آن رو به قبله زیر آسمان بایستد و بگوید: "سَلَامُ الله الْكَامِلُ التَّامُّ الشَّامِلُ الْعَامُّ وَ صَلَوَاتُهُ الدَّائِمَةُ وَ بَرَكَاتُهُ... " سپس بخواهد، هرچه را که می‌خواهد برآورده شود. بهتر آن است که در رکعت اوّل نماز استغاثه، بعد از حمد سوره ﴿إِنَّا فَتَحْنَا﴾ بخواند و در رکعت دوم ﴿إِذَا جَاءَ نَصْرُ الله﴾[۴]. در استغاثه، استغاثه‌کننده، ولی خدا را به درگاه خداوند وسیله قرار می‌دهد و می‌گوید: خدایا به جاه و منزلت ولیت، گره از کار من بگشا. این نوع استغاثه در حقیقت استغاثه به خداوند است نه به شخص دیگری. صورت دیگری از استغاثه آن است که استغاثه به خداوند است و به همراه آن، استغاثه به ولی خدا است که او را در برآمدن حاجت موردنظر، دعا کند. هر دو نوع استغاثه، بدون اشکال و مورد تأیید همگان است[۵]»[۶].
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| 1. آقای دکتر طالعی؛ |
|---|
|
آقای دکتر عبدالحسین طالعی، در کتاب «ره‌توشه منتظران» در این‌باره گفته است:
«یکی از وظایف مهم، استمداد و استعانت و استغاثه به آن جناب، در هنگام شدائد و اهوال و بلایا و امراض، و رو آوردن شبهات و فتنه از اطراف و جوانب است که هر وقت انسان، راه چاره را نبیند، از حضرتش، حلّ شبهه و رفع مشکل و دفع بلا را بخواهد، زیرا آن جناب، بر حسب قدرت الهی و علوم لدنّی ربّانی، بر حال هر کس در هر جا دانا، و بر اجابتِ درخواست توانا است، فیضش عام است، و از نظر در امور رعایای خود غفلت نکرده و نمی‌کند. در این زمینه، چند حدیث نقل می‌شود:
|
پرسش‌های وابسته
- وظیفه مسلمانان درباره دعا برای امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- چرا باید برای امام مهدی دعا کرد؟ (پرسش)
- فلسفه توسل به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- هنگام دعا کردن و امداد خواستن از امام مهدی با توجه به پهناور بودن جهان چطور الساعه به ایشان الهام می‌شود؟ (پرسش)
- چه اعمال و ادعیه‌های باعث خشنودی و خرسندی حضرت می‌شود؟ (پرسش)
- در چه مکانهایی سفارش دعا برای امام مهدی شده است؟ (پرسش)
- در چه زمان‌هایی به دعا برای امام مهدی توصیه شده است؟ (پرسش)
- دعا برای نجات از فتنه‌های آخر الزمان چیست؟ (پرسش)
- آیا دعا کردن برای سلامت امام مهدی صحیح است؟ (پرسش)
- دلیل دعا کردن برای سلامتی امام مهدی چیست در حالی که خدای منان اراده دارد آن امام مهدی زنده و سلامت بماند؟ (پرسش)
- آیا دعای سلامت امام مهدی وجود دارد؟ مگر حضرت دچار بلایای طبیعی میشوند؟ (پرسش)
- دعای غریق چیست؟ (پرسش)
- چگونه باید به امام مهدی استغاثه کرد؟ (پرسش)
- استخاره‌ای که به امام مهدی نسبت داده می‌شود چیست؟ (پرسش)
- صلوات بر امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
- چه دعاهای از امام مهدی به دست ما رسیده است؟ (پرسش)
- چه احادیثی از امام مهدی نقل شده است؟ (پرسش)
- چه زمان‌هایی به امام مهدی اختصاص دارد؟ (پرسش)
- چرا در روایات دعا برای امام مهدی در شب جمعه تأکید شده است؟ (پرسش)
- آیا دعای ندبه سند دارد؟ (پرسش)
- دعاهای امام مهدی که در ساعت دوزادهم باید خوانده شود چیست؟ (پرسش)
- ساعت مخصوص دعا برای امام مهدی چه وقت است؟ (پرسش)
- اوقات مناسب دعا کردن برای امام مهدی چه زمان‌هایی است؟ (پرسش)
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۳۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۶.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۲۳۲.
- ↑ مفاتیح الجنان، باب اول، فصل هفتم
- ↑ معارف و معاریف، ج ۲، ص ۱۵۱
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۹۷.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۳، باب ۳۰، حدیث ۷، ص۱۷۴. احتجاج طبرسی، ج۲، ص۳۲۲.
- ↑ غیبت شیخ طوسی، ص۲۳۸. مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۱۶۴. «اخْتَلَفَ أَصْحَابُنَا فِي التَّفْوِيضِ وَ غَيْرِهِ فَمَضَيْتُ إِلَى أَبِي طَاهِرِ بْنِ بِلَالٍ فِي أَيَّامِ اسْتِقَامَتِهِ فَعَرَّفْتُهُ الْخِلَافَ فَقَالَ أَخِّرْنِي فَأَخَّرْتُهُ أَيَّاماً فَعُدْتُ إِلَيْهِ فَأَخْرَجَ إِلَيَّ حَدِيثاً بِإِسْنَادِهِ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ إِذَا أَرَادَ أَمْراً عَرَضَهُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) ثُمَّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (ع) وَاحِداً بَعْدَ وَاحِدٍ إِلَى أَنْ يَنْتَهِيَ إِلَى صَاحِبِ الزَّمَانِ (ع) ثُمَّ يَخْرُجُ إِلَى الدُّنْيَا وَ إِذَا أَرَادَ الْمَلَائِكَةُ أَنْ يَرْفَعُوا إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَمَلًا عُرِضَ عَلَى صَاحِبِ الزَّمَانِ (ع) ثُمَّ يَخْرُجُ عَلَى وَاحِدٍ وَاحِدٍ إِلَى أَنْ يُعْرَضَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) ثُمَّ يُعْرَضُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَا نَزَلَ مِنَ اللَّهِ فَعَلَى أَيْدِيهِمْ وَ مَا عُرِجَ إِلَى اللَّهِ فَعَلَى أَيْدِيهِمْ وَ مَا اسْتَغْنَوْا عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ طَرْفَةَ عَيْنٍ».
- ↑ اصول کافی، ج۲، باب ان الأئمة تدخل الملائکه بیوتهم، حدیث ۴، صما ۲۴۲. بحارالانوار، ج۲۶، ص۳۵۷. «مَا مِنْ مَلَكٍ يُهْبِطُهُ اللَّهُ فِي أَمْرٍ مَا يُهْبِطُهُ إِلَّا بَدَأَ بِالْإِمَامِ فَعَرَضَ ذَلِكَ عَلَيْهِ وَ إِنَّ مُخْتَلَفَ الْمَلَائِكَةِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِلَى صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ».
- ↑ نجم ثاقب، باب ۱۰، ذیل تکلیف هشتم، ص۴۵۲. دعوات راوندی، ص۱۹۲. بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۲۵۰.
- ↑ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ كَتَبْتُ يَا مَوْلَايَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ مُسْتَغِيثاً وَ شَكَوْتُ مَا نَزَلَ بِي مُسْتَجِيراً بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ بِكَ مِنْ أَمْرٍ قَدْ دَهَمَنِي وَ أَشْغَلَ قَلْبِي وَ أَطَالَ فِكْرِي وَ سَلَبَنِي بَعْضَ لُبِّيَ وَ غَيْرُ خَطِيرٍ نِعْمَةُ اللَّهِ عِنْدِي أَسْلَمَنِي عِنْدَ تَخَيُّلِ وُرُودِهِ الْخَلِيلُ وَ تَبَرَّأَ مِنِّي عِنْدَ تَرَائِي إِقْبَالِهِ إِلَيَّ الْحَمِيمُ وَ عَجَزْتُ عَنْ دِفَاعِهِ حِيلَتِي وَ خَانَنِي فِي تَحَمُّلِهِ صَبْرِي وَ قُوَّتِي فَلَجَأْتُ فِيهِ إِلَيْكَ وَ تَوَكَّلْتُ فِي الْمَسْأَلَةِ لِلَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْكَ فِي دِفَاعِهِ عَنِّي عِلْماً بِمَكَانِكَ مِنَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَلِيِّ التَّدْبِيرِ وَ مَالِكِ الْأُمُورِ وَاثِقاً بِكَ فِي الْمُسَارَعَةِ فِي الشَّفَاعَةِ إِلَيْهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ فِي أَمْرِي مُتَيَقِّناً لِإِجَابَتِهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِيَّاكَ بِإِعْطَائِي سُؤْلِي وَ أَنْتَ يَا مَوْلَايَ جَدِيرٌ بِتَحْقِيقِ ظَنِّي وَ تَصْدِيقِ أَمَلِي فِيكَ فِي أَمْرِ كَذَا وَ كَذَا» (بجای کذا و کذا، نام حاجت خود را ببرد) «فِيمَا لَا طَاقَةَ لِي بِحَمْلِهِ وَ لَا صَبْرَ لِي عَلَيْهِ وَ إِنْ كُنْتُ مُسْتَحِقّاً لَهُ وَ لِأَضْعَافِهِ بِقَبِيحِ أَفْعَالِي وَ تَفْرِيطِي فِي الْوَاجِبَاتِ الَّتِي لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَغِثْنِي يَا مَوْلَايَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ عِنْدَ اللَّهْفِ وَ قَدِّمِ الْمَسْأَلَةِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَمْرِي قَبْلَ حُلُولِ التَّلَفِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ فَبِكَ بُسِطَتِ النِّعْمَةُ عَلَيَّ وَ اسْأَلِ اللَّهَ جَلَّ جَلَالُهُ لِي نَصْراً عَزِيزاً وَ فَتْحاً قَرِيباً فِيهِ بُلُوغُ الْآمَالِ وَ خَيْرُ الْمَبَادِئِ وَ خَوَاتِيمُ الْأَعْمَالِ وَ الْأَمْنُ مِنَ الْمَخَاوِفِ كُلِّهَا فِي كُلِّ حَالٍ إِنَّهُ جَلَّ ثَنَاؤُهُ لِمَا يَشَاءُ فَعَّالٌ وَ هُوَ حَسْبِي وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فِي الْمَبْدَأِ وَ الْمَآَلِ»
- ↑ «يَا فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ سَلَامٌ عَلَيْكَ أَشْهَدُ أَنَ وَفَاتَكَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ أَنَّكَ حَيٌّ عِنْدَ اللَّهِ مَرْزُوقٌ وَ قَدْ خَاطَبْتُكَ فِي حَيَاتِكَ الَّتِي لَكَ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هَذِهِ رُقْعَتِي وَ حَاجَتِي إِلَى مَوْلَانَا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَسَلِّمْهَا إِلَيْهِ فَأَنْتَ الثِّقَةُ الْأَمِينُ»
- ↑ بحارالانوار، ج۱۰۲، باب ۵۹، حدیث ۲، ص۳۳۴ و ۳۳۵. البلد الأمین، ص۱۵۷. مصباح کفعمی، ص۴۰۵، تحفة الزائر، ص۴۸۰ - ۴۸۲.
- ↑ طالعی، عبدالحسین، ره‌توشه منتظران، ص ۳۹-۴۵.