بنی ربیعة بن مالک

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

بنی ربیعه از شاخه‌های قبیله سعدالعشیره مذحج هستند که نسب از ربیعة بن مالک بن کعب بن أود بن صعب بن سعد العشیره می‌برند[۱]. از تاریخ جاهلی و اخبار آن دوران بنی ربیعة بن ألوذ خبری در دست نیست؛ اما از معدود اخبار اسلامی این طایفه می‌توان به حضور خرشة بن مرّ بن مالک بن جزء بن حارث بن مالک بن ثعلبة بن ربیعة بن ألوذ در جمع هیأت اعزامی مذحج و سعدالعشیره به مدینه و دیدار با نبی خاتم(ص)[۲] و نیز همراهی وی با امیرالمؤمنین(ع) و مشارکت در جنگ‌های ایشان[۳] اشاره کرد.[۴]

منابع

پانویس

  1. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۲۳.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۳۵. ابن حجر نسب او را «خرشة بن مالک بن جری بن حارث بن مالک بن ثعلبة بن ربیعة بن مالک بن أود أودی» عنوان کرده است.
  3. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۲۴؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۳۵.
  4. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.