زباله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام حسین
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


'''زباله''' نام یکی از منزلگاه‌های مسیر [[مکّه]] به [[کوفه]] که [[امام حسین]]{{ع}} در آنجا فرود آمد.  
== مقدمه ==
{{مسیر حرکت امام حسین به کربلا}}
'''زباله''' نام یکی از منزلگاه‌های مسیر [[مکّه]] به [[کوفه]] که [[امام حسین]] {{ع}} در آنجا فرود آمد.  
“زباله” به معنای محلّی است که آب را در خود نگه می‌دارد، محلّ پرآب. روستایی آباد و مسکونی بوده که طوایفی از [[بنی اسد]] در آنجا میزیستند. در همین منزلگاه بود که [[امام]]، خبر [[شهادت]] “[[عبد اللّه بن یقطر]]” را شنید. او فرستاده [[سید الشهدا]]{{ع}} به سوی [[کوفیان]] و [[حضرت مسلم]] بود که همزمان با [[شهادت]] [[مسلم]] و هانی، [[شهید]] شد. در آن محلّ قلعه و مسجدی مربوط به [[بنی اسد]] بود. محلّ به نام زباله بنت مسعر [[شهرت]] یافته است<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳؛ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۸۷.</ref>. در همان‌جا نیز، خبر [[شهادت]] [[قیس بن مسهر]] (پیک اعزامی خود به [[کوفه]]) را شنید. آنگاه اوضاع [[کوفه]] را برای همراهان تشریح کرد و از [[بی‌وفایی]] و [[سست]] عهدی [[کوفیان]] گفت، سپس [[بیعت]] خویش را از همراهان برداشت و فرمود: هر کس می‌خواهد، بر گردد، پیروانمان ما را [[خوار]] ساختند.
 
به گفته برخی مورخان جمعی از آن لحظه به بعد از [[چپ و راست]] متفرّق شدند. صبح فردا به یارانش فرمود تا آب همراه بردارند و [[راه]] را به سوی [[کوفه]] ادامه دهند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۱۱.</ref>.
“زباله” به معنای محلّی است که آب را در خود نگه می‌دارد، محلّ پرآب. روستایی آباد و مسکونی بوده که طوایفی از [[بنی اسد]] در آنجا می‌زیستند. در همین منزلگاه بود که [[امام]]، خبر [[شهادت]] “[[عبد اللّه بن یقطر]]” را شنید. او فرستاده [[سید الشهدا]] {{ع}} به سوی [[کوفیان]] و [[حضرت مسلم]] بود که همزمان با [[شهادت]] [[مسلم]] و هانی، [[شهید]] شد. در آن محلّ قلعه و مسجدی مربوط به [[بنی اسد]] بود. محلّ به نام زباله بنت مسعر [[شهرت]] یافته است<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳؛ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۸۷.</ref>. در همان‌جا نیز، خبر [[شهادت]] [[قیس بن مسهر]] (پیک اعزامی خود به [[کوفه]]) را شنید. آنگاه اوضاع [[کوفه]] را برای همراهان تشریح کرد و از [[بی‌وفایی]] و [[سست]] عهدی [[کوفیان]] گفت، سپس [[بیعت]] خویش را از همراهان برداشت و فرمود: هر کس می‌خواهد، بر گردد، پیروانمان ما را [[خوار]] ساختند. به گفته برخی مورخان جمعی از آن لحظه به بعد از چپ و راست متفرّق شدند. صبح فردا به یارانش فرمود تا آب همراه بردارند و راه را به سوی [[کوفه]] ادامه دهند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۱۱.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۳: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:زباله]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مسیر حرکت امام حسین]]
[[رده:مسیر حرکت امام حسین]]


{{حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا}}
{{حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا}}
{{واقعه کربلا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۳

مقدمه

زباله نام یکی از منزلگاه‌های مسیر مکّه به کوفه که امام حسین (ع) در آنجا فرود آمد.

“زباله” به معنای محلّی است که آب را در خود نگه می‌دارد، محلّ پرآب. روستایی آباد و مسکونی بوده که طوایفی از بنی اسد در آنجا می‌زیستند. در همین منزلگاه بود که امام، خبر شهادتعبد اللّه بن یقطر” را شنید. او فرستاده سید الشهدا (ع) به سوی کوفیان و حضرت مسلم بود که همزمان با شهادت مسلم و هانی، شهید شد. در آن محلّ قلعه و مسجدی مربوط به بنی اسد بود. محلّ به نام زباله بنت مسعر شهرت یافته است[۱]. در همان‌جا نیز، خبر شهادت قیس بن مسهر (پیک اعزامی خود به کوفه) را شنید. آنگاه اوضاع کوفه را برای همراهان تشریح کرد و از بی‌وفایی و سست عهدی کوفیان گفت، سپس بیعت خویش را از همراهان برداشت و فرمود: هر کس می‌خواهد، بر گردد، پیروانمان ما را خوار ساختند. به گفته برخی مورخان جمعی از آن لحظه به بعد از چپ و راست متفرّق شدند. صبح فردا به یارانش فرمود تا آب همراه بردارند و راه را به سوی کوفه ادامه دهند[۲].

منابع

پانویس

  1. مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۳؛ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۸۷.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۱۱.