قسمت‌کننده بهشت و جهنم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
قسیم الجنه و النار از لقب‌های معروف [[امام علی|علی]] {{ع}} است، یعنی تقسیم‌کنندۀ [[بهشت و جهنم]]. در این مورد حدیث‌های بسیاری است و آن حضرت با این وصف، مشهور بوده است و معنای آن، تأثیر [[محبت]] و [[ولایت]] [[امام علی|علی]] در بهشتی شدن [[مردم]] در [[روز قیامت]] است، چون آن حضرت، [[حق]] است و معتقدان به [[ولایت]] او به [[بهشت]] خواهند رفت و مخالفان و منکرانش [[اهل]] دوزخ‌اند. [[روایات]] متعددی با این عنوان [[نقل]] شده که [[حبّ]] او [[ایمان]] است و [[بغض]] او [[کفر]]، و همین، مرز [[بهشتیان]] و [[دوزخیان]] را ترسیم می‌کند. روزی [[مأمون]] از [[امام رضا]] {{ع}} پرسید: معنای اینکه جدّت [[امام علی|امیر مؤمنان]]، قسیم [[بهشت و دوزخ]] است چیست؟ فکرم بسیار به این نکته مشغول است. حضرت فرمود: این [[روایت]] را که از [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که فرمود: {{متن حدیث|حبّ علیّ إیمان و بغضه کفر}} شنیده‌ای؟ گفت! آری. [[امام رضا|حضرت رضا]] {{ع}} فرمود: وقتی تقسیم شدن [[بهشت و جهنم]] بر مبنای [[دوستی]] و [[دشمنی با علی]] باشد، پس او تقسیم‌کنندۀ [[بهشت و جهنم]] است: {{متن حدیث|فقسمة الجنّة و النّار إذا کانت علی حبّه و بغضه فهو قسیم الجنّة و النّار}}<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۹۳ ح ۳</ref> خود آن حضرت هم فرموده است: {{عربی|أنا قسیم النّار}}. [[ابن اثیر]] در معنای آن گفته است: مقصود حضرت آن است که [[مردم]] دو قسم‌اند، گروهی با من هستند، پس آنان برحق و هدایتند، گروهی بر ضدّ منند، آنان گمراهند، پس نیمی از آنان با من در بهشتند و نیم دیگر بر ضدّ من و در [[آتش]] | قسیم الجنه و النار از لقب‌های معروف [[امام علی|علی]] {{ع}} است، یعنی تقسیم‌کنندۀ [[بهشت و جهنم]]. در این مورد حدیث‌های بسیاری است و آن حضرت با این وصف، مشهور بوده است و معنای آن، تأثیر [[محبت]] و [[ولایت]] [[امام علی|علی]] در بهشتی شدن [[مردم]] در [[روز قیامت]] است، چون آن حضرت، [[حق]] است و معتقدان به [[ولایت]] او به [[بهشت]] خواهند رفت و مخالفان و منکرانش [[اهل]] دوزخ‌اند. [[روایات]] متعددی با این عنوان [[نقل]] شده که [[حبّ]] او [[ایمان]] است و [[بغض]] او [[کفر]]، و همین، مرز [[بهشتیان]] و [[دوزخیان]] را ترسیم می‌کند. روزی [[مأمون]] از [[امام رضا]] {{ع}} پرسید: معنای اینکه جدّت [[امام علی|امیر مؤمنان]]، قسیم [[بهشت و دوزخ]] است چیست؟ فکرم بسیار به این نکته مشغول است. حضرت فرمود: این [[روایت]] را که از [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که فرمود: {{متن حدیث|حبّ علیّ إیمان و بغضه کفر}} شنیده‌ای؟ گفت! آری. [[امام رضا|حضرت رضا]] {{ع}} فرمود: وقتی تقسیم شدن [[بهشت و جهنم]] بر مبنای [[دوستی]] و [[دشمنی با علی]] باشد، پس او تقسیم‌کنندۀ [[بهشت و جهنم]] است: {{متن حدیث|فقسمة الجنّة و النّار إذا کانت علی حبّه و بغضه فهو قسیم الجنّة و النّار}}<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۹۳ ح ۳</ref> خود آن حضرت هم فرموده است: {{عربی|أنا قسیم النّار}}. [[ابن اثیر]] در معنای آن گفته است: مقصود حضرت آن است که [[مردم]] دو قسم‌اند، گروهی با من هستند، پس آنان برحق و هدایتند، گروهی بر ضدّ منند، آنان گمراهند، پس نیمی از آنان با من در بهشتند و نیم دیگر بر ضدّ من و در [[آتش]]<ref>نهایه، ج ۳ ص ۲۵۳(به نقل از بحار الأنوار). احادیث این بحث را در بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۹۳(باب انّه قسیم الجنة و النار) نگاه کنید، نیز امالی مفید، ص ۳۲۸.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۸۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۱
مقدمه
قسیم الجنه و النار از لقب‌های معروف علی (ع) است، یعنی تقسیم‌کنندۀ بهشت و جهنم. در این مورد حدیث‌های بسیاری است و آن حضرت با این وصف، مشهور بوده است و معنای آن، تأثیر محبت و ولایت علی در بهشتی شدن مردم در روز قیامت است، چون آن حضرت، حق است و معتقدان به ولایت او به بهشت خواهند رفت و مخالفان و منکرانش اهل دوزخ‌اند. روایات متعددی با این عنوان نقل شده که حبّ او ایمان است و بغض او کفر، و همین، مرز بهشتیان و دوزخیان را ترسیم می‌کند. روزی مأمون از امام رضا (ع) پرسید: معنای اینکه جدّت امیر مؤمنان، قسیم بهشت و دوزخ است چیست؟ فکرم بسیار به این نکته مشغول است. حضرت فرمود: این روایت را که از پیامبر خدا (ص) نقل کرده‌اند که فرمود: «حبّ علیّ إیمان و بغضه کفر» شنیده‌ای؟ گفت! آری. حضرت رضا (ع) فرمود: وقتی تقسیم شدن بهشت و جهنم بر مبنای دوستی و دشمنی با علی باشد، پس او تقسیم‌کنندۀ بهشت و جهنم است: «فقسمة الجنّة و النّار إذا کانت علی حبّه و بغضه فهو قسیم الجنّة و النّار»[۱] خود آن حضرت هم فرموده است: أنا قسیم النّار. ابن اثیر در معنای آن گفته است: مقصود حضرت آن است که مردم دو قسم‌اند، گروهی با من هستند، پس آنان برحق و هدایتند، گروهی بر ضدّ منند، آنان گمراهند، پس نیمی از آنان با من در بهشتند و نیم دیگر بر ضدّ من و در آتش[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۹۳ ح ۳
- ↑ نهایه، ج ۳ ص ۲۵۳(به نقل از بحار الأنوار). احادیث این بحث را در بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۹۳(باب انّه قسیم الجنة و النار) نگاه کنید، نیز امالی مفید، ص ۳۲۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۸۷.