یزید بن ولید: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = بنی امیه| عنوان مدخل = یزید بن ولید| مداخل مرتبط = [[یزید بن ولید در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[یزید بن ولید در حدیث]] - [[یزید بن ولید در تاریخ اسلامی]]</div>


==مقدمه==
== آشنایی اجمالی ==
او [[یزید بن ولید بن عبدالملک بن مروان بن حکم]]، ابوخالد است<ref>مترجم: یزید اولین خلیفه‌ای بود از أمّ ولد (کنیز) متولد می‌شد. امویان به منظور تعظیم خلافت از ازدواج با کنیز پرهیز می‌کردند. افزون بر آن، شنیده بودند حکومت‌شان به دست خلیفه‌ای ام ولد زاده ساقط خواهد شد؛ قمی،شیخ عباس، تتمة المنتهی، ص۱۳۷.</ref>. در آغاز کار در مِزّه از روستاهای دِمَشق، با او برای [[خلافت]] [[بیعت]] کردند. سپس پیروزمندانه وارد [[شهر]] شد و بر آن [[غلبه]] کرد. سپاهی را فرستاد که با پسر عمویش، [[ولید]] دوم، درگیر شد و او را کشت. در اواخر جمادی‌الآخر ۱۲۶ / آذار۷۴۳ خلافت را به دست گرفت و بر [[منبر]]، [[خطبه]] خواند و با توجیه [[قتل]] [[خلیفه]] روش [[حکمرانی]] خود را تشریح کرد<ref>برای مطالعه متن خطبه ر.ک: طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۷، ص۲۶۸ - ۲۶۹.</ref>.
او [[یزید بن ولید بن عبدالملک بن مروان بن حکم]]، ابوخالد است<ref>مترجم: یزید اولین خلیفه‌ای بود از أمّ ولد (کنیز) متولد می‌شد. امویان به منظور تعظیم خلافت از ازدواج با کنیز پرهیز می‌کردند. افزون بر آن، شنیده بودند حکومت‌شان به دست خلیفه‌ای ام ولد زاده ساقط خواهد شد؛ قمی، شیخ عباس، تتمة المنتهی، ص۱۳۷.</ref>. در آغاز کار در مِزّه از روستاهای دِمَشق، با او برای [[خلافت]] [[بیعت]] کردند. سپس پیروزمندانه وارد [[شهر]] شد و بر آن [[غلبه]] کرد. سپاهی را فرستاد که با پسر عمویش، [[ولید]] دوم، درگیر شد و او را کشت. در اواخر جمادی‌الآخر ۱۲۶ / آذار۷۴۳ خلافت را به دست گرفت و بر [[منبر]]، [[خطبه]] خواند و با توجیه [[قتل]] [[خلیفه]] روش [[حکمرانی]] خود را تشریح کرد<ref>برای مطالعه متن خطبه ر. ک: طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۷، ص۲۶۸ - ۲۶۹.</ref>.


[[یزید]] سوم در خلال حکومتش، از خود [[پرهیزگاری]] نشان داد و از [[عمر بن عبدالعزیز]] [[تقلید]] کرد<ref>مترجم: یزید معتزلی بود، از این‌رو معتزله وی را بر عمر بن عبدالعزیز ترجیح می‌دادند.</ref> و به ناقص [[لقب]] یافت؛ زیرا دریافت‌های [[سپاهیان]] و [[مردم]] را - که ولید دوم افزایش داده بود- کاهش داد. [[باور]] داشت که آن پرداخت‌ها بسیار است و [[بیت‌المال]] [[تحمل]] پرداخت آن را ندارد. به این ترتیب اوضاع را به همان حال اول - که در دوران [[هشام]] بود - برگرداند<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۷، ص۲۶۱ - ۲۶۲.</ref>.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۹۴.</ref>.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۲۱۱.</ref>.
[[یزید]] سوم در خلال حکومتش، از خود [[پرهیزگاری]] نشان داد و از [[عمر بن عبدالعزیز]] [[تقلید]] کرد<ref>مترجم: یزید معتزلی بود، از این‌رو معتزله وی را بر عمر بن عبدالعزیز ترجیح می‌دادند.</ref> و به ناقص [[لقب]] یافت؛ زیرا دریافت‌های [[سپاهیان]] و [[مردم]] را - که ولید دوم افزایش داده بود- کاهش داد. [[باور]] داشت که آن پرداخت‌ها بسیار است و [[بیت‌المال]] [[تحمل]] پرداخت آن را ندارد. به این ترتیب اوضاع را به همان حال اول - که در دوران [[هشام]] بود - برگرداند<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۷، ص۲۶۱ - ۲۶۲.</ref>.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۹۴.</ref>.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۲۱۱.</ref>.


==اوضاع عمومی در دوران یزید سوم==
== اوضاع عمومی در دوران یزید سوم ==
این دوران یزید سوم [[شاهد]] استمرار ناآرامی‌هایی بود که در پی کشته شدن ولید دوم آغاز شد و به [[دودستگی]] [[بنی‌امیه]] و نابودی حکومت‌شان منجر گردید.
این دوران یزید سوم [[شاهد]] استمرار ناآرامی‌هایی بود که در پی کشته شدن ولید دوم آغاز شد و به [[دودستگی]] [[بنی‌امیه]] و نابودی حکومت‌شان منجر گردید.
حوادث دوران او در دو مرحله رخ داد: مرحله نخست - دربرگیرنده رخدادهایی ناشی از کشته شدن ولید دوم و واکنش‌هایی است که در داخل [[خاندان اموی]] به وجود آمد. مرحله دوم - بازتاب حوادث ناشی از [[تغییر]] در مقام‌های [[اداری]] است که از یک سو تأثیر منفی در [[سرنوشت]] [[حکومت]] و از سوی دیگر، انعکاس‌های [[بدی]] در اوضاع داخلی داشت<ref>عیسی، النزاع بین افراد البیت الاموی...، ص۱۵۶.</ref>.
حوادث دوران او در دو مرحله رخ داد: مرحله نخست - دربرگیرنده رخدادهایی ناشی از کشته شدن ولید دوم و واکنش‌هایی است که در داخل [[خاندان اموی]] به وجود آمد. مرحله دوم - بازتاب حوادث ناشی از [[تغییر]] در مقام‌های [[اداری]] است که از یک سو تأثیر منفی در [[سرنوشت]] [[حکومت]] و از سوی دیگر، انعکاس‌های [[بدی]] در اوضاع داخلی داشت<ref>عیسی، النزاع بین افراد البیت الاموی... ، ص۱۵۶.</ref>.


[[حقیقت]] این است که [[یزید]] سوم شخصیتی نبود که همه افراد [[خاندان اموی]] دور او جمع شوند. آشکار است که نبود چنین شخصیتی علاوه بر گسترش [[روحیه]] فرد‌گرایی، از عوامل آشکار ادامه [[درگیری‌ها]] بود. همین که یزید سوم [[خلافت]] را عهده‌دار شد، [[مخالفت]] [[سختی]] در برابر او ایجاد شد که عموزاده‌هایش آن را [[رهبری]] می‌کردند.
[[حقیقت]] این است که [[یزید]] سوم شخصیتی نبود که همه افراد [[خاندان اموی]] دور او جمع شوند. آشکار است که نبود چنین شخصیتی علاوه بر گسترش [[روحیه]] فرد‌گرایی، از عوامل آشکار ادامه [[درگیری‌ها]] بود. همین که یزید سوم [[خلافت]] را عهده‌دار شد، [[مخالفت]] [[سختی]] در برابر او ایجاد شد که عموزاده‌هایش آن را [[رهبری]] می‌کردند.
خط ۳۱: خط ۲۹:
[[مروان]] با سرعت و ثباتی که از او سراغ داریم، در رأس نیروهایش از حَّران به دِمَشق [[حمله]] کرد و به هنگام حمله، بر قِنَّسْرین و [[حمص]] [[استیلا]] یافت و با سپاهی که [[خلیفه]] برای مقابله با او فرستاده بود، در عنجر - میان بعلبک و دِمَشق - درگیر شد و بر آن چیره شد. ابراهیم هنگامی که نتیجه [[جنگ]] را دریافت، از دِمَشق فرار کرد و پیش از فرار، [[حَکَم]] و [[عثمان]] - دو پسر [[ولید]] دوم - را کشت تا مروان آنان را دستاویزی برای [[حاکمیت]] خود قرار ندهد و به نام آنان [[قدرت]] را به دست نگیرد؛ اما او در سال ۱۲۷ / ۷۴۵ پیروزمندانه وارد دِمَشق شد و [[مردم]] با او برای [[خلافت]] [[بیعت]] کردند<ref>خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفة بن خیاط، ج۲، ص۳۹۱ - ۳۹۳؛ طبری، تاریخ الرسل والملوک، ص۳۰۱ - ۳۰۲ و ۳۱۱.</ref>.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۲۱۲.</ref>.
[[مروان]] با سرعت و ثباتی که از او سراغ داریم، در رأس نیروهایش از حَّران به دِمَشق [[حمله]] کرد و به هنگام حمله، بر قِنَّسْرین و [[حمص]] [[استیلا]] یافت و با سپاهی که [[خلیفه]] برای مقابله با او فرستاده بود، در عنجر - میان بعلبک و دِمَشق - درگیر شد و بر آن چیره شد. ابراهیم هنگامی که نتیجه [[جنگ]] را دریافت، از دِمَشق فرار کرد و پیش از فرار، [[حَکَم]] و [[عثمان]] - دو پسر [[ولید]] دوم - را کشت تا مروان آنان را دستاویزی برای [[حاکمیت]] خود قرار ندهد و به نام آنان [[قدرت]] را به دست نگیرد؛ اما او در سال ۱۲۷ / ۷۴۵ پیروزمندانه وارد دِمَشق شد و [[مردم]] با او برای [[خلافت]] [[بیعت]] کردند<ref>خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفة بن خیاط، ج۲، ص۳۹۱ - ۳۹۳؛ طبری، تاریخ الرسل والملوک، ص۳۰۱ - ۳۰۲ و ۳۱۱.</ref>.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت امویان (کتاب)|دولت امویان]] ص ۲۱۲.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100848.jpg|22px]] [[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت امویان (کتاب)|'''دولت امویان''']]
# [[پرونده:1100848.jpg|22px]] [[محمد سهیل طقوش|طقوش]] و [[رسول جعفریان|جعفریان]]، [[دولت امویان (کتاب)|'''دولت امویان''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:یزید بن ولید]]
[[رده:یزید بن ولید]]
[[رده:مدخل]]
۲۱۸٬۸۵۱

ویرایش