آیا امکان ملاقات با امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی        = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی        = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی        =  آیا امکان ملاقات با [[امام مهدی]]{{ع}} وجود دارد؟
| موضوع فرعی        =  آیا [[امکان ملاقات]] با [[امام مهدی]]{{ع}} وجود دارد؟
| تصویر            = 7626626268.jpg
| تصویر            = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر      = 200px
| اندازه تصویر      = 200px
| مدخل بالاتر      = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]]  
| مدخل بالاتر      = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]]
| مدخل اصلی    = [[ارتباط و ملاقات با امام مهدی]]
| مدخل اصلی    = [[آداب ملاقات با امام مهدی]]
| مدخل وابسته    = ؟
| مدخل وابسته    =
| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهندگان      = [[محمد تقی بهجت]]؛ [[مجتبی تونه‌ای]]؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی]]؛ [[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]
| پاسخ‌دهندگان      = ۴ پاسخ
}}
}}
'''آیا امکان ملاقات با [[امام مهدی]]{{ع}} وجود دارد؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''آیا [[امکان ملاقات]] با [[امام مهدی]]{{ع}} وجود دارد؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.


==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
خط ۱۷: خط ۱۷:
== پاسخ نخست==
== پاسخ نخست==
[[پرونده:13681116.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[محمد تقی بهجت]]]]
[[پرونده:13681116.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[محمد تقی بهجت]]]]
::::::آیت الله  '''[[محمد تقی بهجت]]'''، به نقل از کتاب ''«[[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[آیت الله]] '''[[محمد تقی بهجت]]'''، به [[نقل]] از کتاب ''«[[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«در زمان [[غیبت]] هم عنایات و الطاف [[امام زمان]] نسبت به شیعیانش زیاد دیده شده، باب لقا و حضور بالکل مسدود نیست، بلکه اصل رؤیت جسمانی را هم نمی‌شود انکار کرد<ref>۶۰۰ نکته از آیت الله بهجت، ج۱، ص۲۴۷.</ref>»<ref>[[محمد تقی بهجت|بهجت، محمد تقی]] (به كوشش: [[حمزه شریفی‌دوست|شریفی‌دوست، حمزه]])، [[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص۲۹.</ref>.
::::::«در زمان [[غیبت]] هم [[عنایات]] و [[الطاف]] [[امام زمان]] نسبت به شیعیانش زیاد دیده شده، باب لقا و حضور بالکل مسدود نیست، بلکه اصل رؤیت جسمانی را هم نمی‌شود [[انکار]] کرد<ref>۶۰۰ نکته از آیت الله بهجت، ج۱، ص۲۴۷.</ref>»<ref>[[محمد تقی بهجت|بهجت، محمد تقی]] (به كوشش: [[حمزه شریفی‌دوست|شریفی‌دوست، حمزه]])، [[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص۲۹.</ref>.




خط ۲۶: خط ۲۶:
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«اعتقاد به وجود [[امام زمان]] {{ع}} از ضروریات مذهب [[شیعه]] است و برابر روایات و ادلّه، وجود [[امام]] در هرزمانی لازم است و زمین، بدون [[حجت]] باقی نمی‌ماند. اما درباره امکان ارتباط‍‌ و مشاهده حضرت دو دیدگاه وجود دارد:
::::::«[[اعتقاد]] به وجود [[امام زمان]] {{ع}} از ضروریات [[مذهب]] [[شیعه]] است و برابر [[روایات]] و ادلّه، وجود [[امام]] در هرزمانی لازم است و [[زمین]]، بدون [[حجت]] باقی نمی‌ماند. اما درباره امکان ارتباط‍‌ و مشاهده [[حضرت]] دو دیدگاه وجود دارد:
:::::#در دوران [[غیبت کبری]]، امکان ارتباط‍‌ و مشاهده وجود ندارد.  
:::::#در دوران [[غیبت کبری]]، امکان ارتباط‍‌ و مشاهده وجود ندارد.  
:::::#برای اولیای الهی، امکان ارتباط‍‌ و بهره بردن از محضر حضرت وجود دارد.  
:::::#برای [[اولیای الهی]]، امکان ارتباط‍‌ و بهره بردن از محضر [[حضرت]] وجود دارد.  
::::::گروهی از بزرگان [[شیعه]]، بر این باورند که در زمان [[غیبت کبری]]، امکان ارتباط‍‌ با [[امام زمان]] {{ع}} برای [[شیعیان]] وجود ندارد و برابر دستور حضرت، مدعی دیدار را باید تکذیب کرد. [[محمد بن ابراهیم]] (معروف به نعمانی و صاحب کتاب الغیبة)، [[فیض کاشانی]] (در کتاب وافی)، [[کاشف الغطاء]] (در رساله حق المبین) و [[شیخ مفید]] از این گروهند. مهم‌ترین و معتبرترین دلیل اینان، بر نفی رؤیت و مشاهده حضرت در [[عصر غیبت]]، توقیعی است که شش روز پیش از مرگ [[علی بن محمد سمری]] -آخرین نائب خاص حضرت- از ناحیه آن حضرت صادر شده است<ref>کمال الدین، ص ۵۱۶</ref>. برابر این توقیع، مدعی مشاهده دروغگوست و ادّعای وی قابل پذیرش نیست. گروهی دیگر از علمای [[شیعه]] معتقدند که در [[غیبت کبری]]، امکان ارتباط‍‌ با [[امام زمان]] {{ع}} وجود دارد. این دیدگاه در بین متأخران شدت دارد. از سید مرتضی شروع می‌شود و پس از وی، شهرت می‌یابد و افرادی چون [[محدث نوری]]، [[کراجکی]]، [[شیخ طوسی]] و... آن را طرح می‌کنند.  
::::::گروهی از بزرگان [[شیعه]]، بر این باورند که در زمان [[غیبت کبری]]، امکان ارتباط‍‌ با [[امام زمان]] {{ع}} برای [[شیعیان]] وجود ندارد و برابر [[دستور]] [[حضرت]]، مدعی [[دیدار]] را باید [[تکذیب]] کرد. [[محمد بن ابراهیم]] (معروف به [[نعمانی]] و [[صاحب]] [[کتاب الغیبة]])، [[فیض کاشانی]] (در کتاب وافی)، [[کاشف الغطاء]] (در رساله [[حق]] المبین) و [[شیخ مفید]] از این گروهند. مهم‌ترین و معتبرترین [[دلیل]] اینان، بر نفی رؤیت و مشاهده [[حضرت]] در [[عصر غیبت]]، توقیعی است که شش روز پیش از [[مرگ]] [[علی بن محمد سمری]] -آخرین [[نائب خاص]] حضرت- از [[ناحیه]] آن [[حضرت]] صادر شده است<ref>کمال الدین، ص ۵۱۶</ref>. برابر این [[توقیع]]، مدعی مشاهده دروغگوست و ادّعای وی قابل پذیرش نیست. گروهی دیگر از علمای [[شیعه]] معتقدند که در [[غیبت کبری]]، امکان ارتباط‍‌ با [[امام زمان]] {{ع}} وجود دارد. این دیدگاه در بین متأخران شدت دارد. از [[سید مرتضی]] شروع می‌شود و پس از وی، شهرت می‌یابد و افرادی چون [[محدث نوری]]، [[کراجکی]]، [[شیخ طوسی]] و... آن را طرح می‌کنند.  
::::::[[سید مرتضی]] در پاسخ به این پرسش که حضور [[امام]]، در پرده [[غیب]]، چه فایده‌ای دارد؟ امکان استفاده گروهی از اولیاء الهی را از محضر آن حضرت، مطرح می‌کند. مدّعیان امکان ارتباط‍‌ با حضرت، سه دلیل اقامه کرده‌اند: [[روایات]]، [[اجماع]] و داستان‌ها. البته هر کدام، ادله طرف دیگر را نقد کرده‌اند که در این مجال، بحث آن نمی‌گنجد. به هر حال، اگر فرض را بر امکان مشاهده و ارتباط‍‌ با حضرت بدانیم، برابر صریح توقیع، دیدارکنندگان حق اظهار آن را ندارند و به تعبیر [[شیخ طوسی]]، خود می‌دانند و نفس خویش<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۷۳ و ۱۰۴</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۹۰.</ref>.
::::::[[سید مرتضی]] در پاسخ به این پرسش که حضور [[امام]]، در پرده [[غیب]]، چه فایده‌ای دارد؟ امکان استفاده گروهی از [[اولیاء]] الهی را از محضر آن [[حضرت]]، مطرح می‌کند. مدّعیان امکان ارتباط‍‌ با [[حضرت]]، سه [[دلیل]] اقامه کرده‌اند: [[روایات]]، [[اجماع]] و داستان‌ها. البته هر کدام، [[ادله]] طرف دیگر را نقد کرده‌اند که در این مجال، بحث آن نمی‌گنجد. به هر حال، اگر فرض را بر امکان مشاهده و ارتباط‍‌ با [[حضرت]] بدانیم، برابر صریح [[توقیع]]، دیدارکنندگان [[حق]] اظهار آن را ندارند و به تعبیر [[شیخ طوسی]]، خود می‌دانند و [[نفس]] خویش<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۷۳ و ۱۰۴</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۹۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


خط ۳۶: خط ۳۶:
[[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
[[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
::::::آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در کتاب ''«[[پرسش از موعود (کتاب)|پرسش از موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در کتاب ''«[[پرسش از موعود (کتاب)|پرسش از موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::« [[امام مهدی]] {{ع}} در آخرین توقیعی که خطاب به چهارمین نایب خاص خود، [[علی بن محمد سمری]]، صادر کرد، فرمود: ای [[علی بن محمد سمری]]، خداوند پاداش برادرانت را در مرگ تو بزرگ گرداند. تو تا شش روز دیگر می‌میری. پس کارت را سامان ده و به کسی به عنوان جانشین پس از خود وصیت مکن که دیگر [[غیبت]] دوم [تامه] رخ داده است. دیگر ظهوری نیست، مگر به اذن خداوند و آن، پس از مدتی دراز و بعد از آن که دلها سخت شد و زمین از ستم پر شد، رخ خواهد داد. به زودی از شیعیانم، کسانی خواهند آمد که ادعای دیدار (مشاهده) مرا می‌کنند، آگاه باشید هر کس پیش از خروج [[سفیانی]] و [[ندای آسمانی|صیحه آسمانی]] ادعای دیدار مرا کرد، دروغ‌گو و افترا زننده است<ref>کتاب الغیبة (طوسی)، صص ۲۴۲ و ۲۴۳.</ref>.
::::::« [[امام مهدی]] {{ع}} در آخرین توقیعی که خطاب به [[چهارمین نایب خاص]] خود، [[علی بن محمد سمری]]، صادر کرد، فرمود: ای [[علی بن محمد سمری]]، [[خداوند]] [[پاداش]] برادرانت را در [[مرگ]] تو بزرگ گرداند. تو تا شش روز دیگر می‌میری. پس کارت را سامان ده و به کسی به عنوان [[جانشین]] پس از خود [[وصیت]] مکن که دیگر [[غیبت]] دوم [تامه] رخ داده است. دیگر ظهوری نیست، مگر به [[اذن خداوند]] و آن، پس از مدتی دراز و بعد از آن که دلها سخت شد و [[زمین]] از [[ستم]] پر شد، رخ خواهد داد. به زودی از شیعیانم، کسانی خواهند آمد که ادعای [[دیدار]] (مشاهده) مرا می‌کنند، [[آگاه]] باشید هر کس پیش از [[خروج]] [[سفیانی]] و [[ندای آسمانی|صیحه آسمانی]] ادعای [[دیدار]] مرا کرد، [[دروغ‌گو]] و افترا زننده است<ref>کتاب الغیبة (طوسی)، صص ۲۴۲ و ۲۴۳.</ref>.
:::::*این توقیع شریف، زمینه‌ساز بحث و گفت‌و گوهای فراوانی در زمینه امکان یا عدم امکان ملاقات [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}در زمان [[غیبت]] شده و علمای [[شیعه]] را به اظهار‌نظر در این زمینه واداشته است<ref>ر.ک: هادی دانشور، مقاله "تشرفات بین نفی و اثبات"، مجله موعود، سال اول، ش ۱، ۳ و ۵ فروردین - دی ۱۳۷۶</ref>. آنچه از مجموع این بحث و گفت‌وگوها بر می‌آید، این است که در اصل امکان ملاقات با آن حضرت تردیدی نیست و این که افراد زیادی در طول دوران [[غیبت کبری]] به این شرافت رسیده‌اند، گواه روشنی بر این مدعاست. با این حال، سخن در شرایط و ویژگی‌های آن است. یکی از نکته‌هایی که همه علمای [[شیعه]] در این زمینه بر آن اتفاق نظر دارند، این است که در عصر [[غیبت کبری]]، باب نیابت و سفارت، به گونه‌ای که در مورد نایبان خاص آن حضرت و در دوران [[غیبت صغری]] وجود داشت، بسته شده است. از این‌رو، هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که با آن حضرت در ارتباط است و هر زمان اراده کند، می‌تواند با ایشان ملاقات کند یا به طور خاص از سوی ایشان نیابت یافته است که اموری را به انجام رساند یا دستورهایی را به مردم ابلاغ کند. نکته دیگری که بسیاری از علمای [[شیعه]] در کتاب‌ها و آثار خود به آن اشاره کرده‌اند، این است که ملاقات با [[امام زمان]] مستلزم شایستگی‌های ویژه‌ای است که حتی بسیاری از بزرگان به آن دست نیافتند و گروهی هم که به این توفیق دست یافتند، با تلاش‌های فراوانی بوده است.
:::::*این [[توقیع شریف]]، [[زمینه‌ساز]] بحث و گفت‌و گوهای فراوانی در زمینه امکان یا [[عدم امکان ملاقات]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}در زمان [[غیبت]] شده و علمای [[شیعه]] را به اظهار‌نظر در این زمینه واداشته است<ref>ر.ک: هادی دانشور، مقاله "تشرفات بین نفی و اثبات"، مجله موعود، سال اول، ش ۱، ۳ و ۵ فروردین - دی ۱۳۷۶</ref>. آنچه از مجموع این بحث و گفت‌وگوها بر می‌آید، این است که در اصل [[امکان ملاقات]] با آن [[حضرت]] تردیدی نیست و این که افراد زیادی در طول دوران [[غیبت کبری]] به این [[شرافت]] رسیده‌اند، [[گواه]] روشنی بر این مدعاست. با این حال، سخن در شرایط و ویژگی‌های آن است. یکی از نکته‌هایی که همه علمای [[شیعه]] در این زمینه بر آن [[اتفاق نظر]] دارند، این است که در عصر [[غیبت کبری]]، باب [[نیابت]] و [[سفارت]]، به گونه‌ای که در مورد [[نایبان خاص]] آن [[حضرت]] و در دوران [[غیبت صغری]] وجود داشت، بسته شده است. از این‌رو، هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که با آن [[حضرت]] در ارتباط است و هر زمان [[اراده]] کند، می‌تواند با ایشان [[ملاقات]] کند یا به طور خاص از سوی ایشان [[نیابت]] یافته است که اموری را به انجام رساند یا دستورهایی را به [[مردم]] [[ابلاغ]] کند. نکته دیگری که بسیاری از علمای [[شیعه]] در کتاب‌ها و آثار خود به آن اشاره کرده‌اند، این است که [[ملاقات]] با [[امام زمان]] مستلزم شایستگی‌های ویژه‌ای است که حتی بسیاری از بزرگان به آن دست نیافتند و گروهی هم که به این [[توفیق]] دست یافتند، با تلاش‌های فراوانی بوده است.
:::::*حضرت [[عبدالله جوادی آملی|آیت الله جوادی آملی]] در این زمینه می‌فرماید: [[امام]] {{ع}}، وحید دهر است. مثل شمس آسمان است. همان طور که شما با دستتان نمی‌توانید به آفتاب برسید، نمی‌توانید به راحتی به [[امام]] برسید<ref>ر.ک: جوادی آملی، "این ماییم که غایبیم" متن سخنرانی، موعود، سال نهم، ش ۴۸، آبان ۱۳۸۳.</ref>.
:::::*[[حضرت]] [[عبدالله جوادی آملی|آیت الله جوادی آملی]] در این زمینه می‌فرماید: [[امام]] {{ع}}، [[وحید]] دهر است. مثل [[شمس]] [[آسمان]] است. همان طور که شما با دستتان نمی‌توانید به [[آفتاب]] برسید، نمی‌توانید به راحتی به [[امام]] برسید<ref>ر.ک: جوادی آملی، "این ماییم که غایبیم" متن سخنرانی، موعود، سال نهم، ش ۴۸، آبان ۱۳۸۳.</ref>.
:::::*حضرت آیت الله [[ناصری]] نیز وجود "سنخیت" را شرط لازم برای حصول تشرف دانسته است و می‌فرماید: تنها کسانی می‌توانند آن حضرت را ببینند و ایشان را باز شناسند که خود از بُعد مادی عالم خارج شده باشند و با آن حضرت که سلطان عالم مجردات هستند، سنخیت برقرار کرده باشند. از این‌روست که "سنخیت" را نخستین و مهم‌ترین شرط برای حصول تشرف می‌دانیم... دو شیء تنها به این شرط می‌توانند به هم منضم شوند و پیوستگی یابند که از سنخیت نسبت به یکدیگر بهره‌مند باشند. حال اگر کسی سنخیت با عالم ماده و مادیات داشته باشند، نمی‌تواند هم سنخ عالم مجردات باشد و با فرشتگان و برتر از آنان، [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}}، ارتباط برقرار کند<ref>آب حیات: مجموعه سخنرانی‌های حضرت آیت‌الله ناصری در مورد [[امام زمان]] {{ع}}، تدوین و گردآوری: مجید هادی زاده، چاپ چهارم: [[قم]]، خُلُق، ۱۳۸۶، صص ۳۴۶ و ۳۴۷</ref>. ایشان در ادامه سخنان خود، پیراستن نفس از رذایل اخلاقی (تخلیه) و آراسته شدن به صفات پسندیده (تحلیه) را تنها راه ایجاد سنخیت می‌داند: تخلیه نفس از رذایل اخلاقی و تحلیه آن به صفات پسندیده، تنها راه ایجاد سنخیت و زان پس تشرف یافتن به محضر آن حضرت است؛ چه، مادام که نفس انسان از صفات رذیله تخلیه نشود و به صفات حمیده، آذین نبندد، حجاب‌های نفسانی مانع از دیدن خورشید وجود آن حضرت است<ref>همان، ص ۳۵۰.</ref>.
:::::*[[حضرت]] [[آیت الله]] [[ناصری]] نیز وجود "سنخیت" را شرط لازم برای حصول [[تشرف]] دانسته است و می‌فرماید: تنها کسانی می‌توانند آن [[حضرت]] را ببینند و ایشان را باز شناسند که خود از بُعد مادی عالم خارج شده باشند و با آن [[حضرت]] که [[سلطان]] عالم مجردات هستند، سنخیت برقرار کرده باشند. از این‌روست که "سنخیت" را نخستین و مهم‌ترین شرط برای حصول [[تشرف]] می‌دانیم... دو شیء تنها به این شرط می‌توانند به هم منضم شوند و [[پیوستگی]] یابند که از سنخیت نسبت به یکدیگر بهره‌مند باشند. حال اگر کسی سنخیت با عالم ماده و مادیات داشته باشند، نمی‌تواند هم سنخ عالم مجردات باشد و با [[فرشتگان]] و [[برتر]] از آنان، [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}}، ارتباط برقرار کند<ref>آب حیات: مجموعه سخنرانی‌های حضرت آیت‌الله ناصری در مورد [[امام زمان]] {{ع}}، تدوین و گردآوری: مجید هادی زاده، چاپ چهارم: [[قم]]، خُلُق، ۱۳۸۶، صص ۳۴۶ و ۳۴۷</ref>. ایشان در ادامه سخنان خود، پیراستن [[نفس]] از رذایل [[اخلاقی]] (تخلیه) و آراسته شدن به صفات [[پسندیده]] (تحلیه) را تنها راه ایجاد سنخیت می‌داند: تخلیه [[نفس]] از رذایل [[اخلاقی]] و تحلیه آن به صفات [[پسندیده]]، تنها راه ایجاد سنخیت و زان پس [[تشرف]] یافتن به محضر آن [[حضرت]] است؛ چه، مادام که [[نفس]] [[انسان]] از صفات رذیله تخلیه نشود و به صفات حمیده، آذین نبندد، حجاب‌های نفسانی مانع از دیدن [[خورشید]] وجود آن [[حضرت]] است<ref>همان، ص ۳۵۰.</ref>.
:::::*با توجه به آنچه گفته شد، در می‌یابیم که:
:::::*با توجه به آنچه گفته شد، در می‌یابیم که:
::::#هر کس نمی‌تواند ادعای رؤیت [[امام زمان]] {{ع}} و ملاقات با آن حضرت کند.
::::#هر کس نمی‌تواند [[ادعای رؤیت]] [[امام زمان]] {{ع}} و [[ملاقات]] با آن [[حضرت]] کند.
::::#در این زمینه، هر ادعایی را هم به راحتی نمی‌توان پذیرفت»<ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی؛ ابراهیم]]، [[پرسش از موعود (کتاب)|پرسش از موعود]]، ص ۶۴-۶۷.</ref>.
::::#در این زمینه، هر ادعایی را هم به راحتی نمی‌توان پذیرفت»<ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی؛ ابراهیم]]، [[پرسش از موعود (کتاب)|پرسش از موعود]]، ص ۶۴-۶۷.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
خط ۴۸: خط ۴۸:
[[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]
[[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::«اشتیاق ملاقات با حضرت بسیار نیکوست. این اشتیاق را همه علاقه‌مندان حضرت دارند. ولی عجله نکنید؛ تسلیم رضا و قضای الهی باشید. در [[زمان غیبت]] باید به وظایف‌مان عمل کنیم. اگر حضرت صلاح بداند، خودش به دیدن ما می‌آید. وظیفه ما این است که در عمل به اخلاق و احکام الهی تلاش و خود را در تمام جهات به حضرت نزدیک کنیم و موجبات رضایت ایشان را فراهم نماییم.
::::::«[[اشتیاق]] [[ملاقات]] با [[حضرت]] بسیار نیکوست. این [[اشتیاق]] را همه علاقه‌مندان [[حضرت]] دارند. ولی عجله نکنید؛ [[تسلیم]] [[رضا]] و [[قضای الهی]] باشید. در [[زمان غیبت]] باید به وظایف‌مان عمل کنیم. اگر [[حضرت]] [[صلاح]] بداند، خودش به دیدن ما می‌آید. [[وظیفه]] ما این است که در عمل به [[اخلاق]] و [[احکام الهی]] [[تلاش]] و خود را در تمام جهات به [[حضرت]] نزدیک کنیم و موجبات [[رضایت]] ایشان را فراهم نماییم.
::::::علاوه بر همه این مسائل، ملاقات حضور با [[امام]]، آن هم در اوضاع فعلی، آمادگی روحی بسیار بالایی می‌خواهد؛ مثلاً برای ملاقات خصوصی با رهبر انقلاب تسلط روحی و آمادگی کامل می‌خواهد، درحالی‌ که همیشه حداقل از طریق تلویزیون با چهره و صدای ایشان آشنایی داریم؛ پس به طریق اولی ملاقات [[امام زمان]] {{ع}}، آمادگی بسیار بالا می‌خواهد»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۴۹.</ref>.
::::::علاوه بر همه این مسائل، [[ملاقات]] حضور با [[امام]]، آن هم در اوضاع فعلی، [[آمادگی]] روحی بسیار بالایی می‌خواهد؛ مثلاً برای [[ملاقات]] خصوصی با [[رهبر]] [[انقلاب]] تسلط روحی و [[آمادگی]] کامل می‌خواهد، درحالی‌ که همیشه حداقل از طریق تلویزیون با چهره و صدای ایشان آشنایی داریم؛ پس به طریق اولی [[ملاقات]] [[امام زمان]] {{ع}}، [[آمادگی]] بسیار بالا می‌خواهد»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۴۹.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


خط ۷۳: خط ۷۳:
[[رده:(اث): پرسش‌هایی با ۴ پاسخ]]
[[رده:(اث): پرسش‌هایی با ۴ پاسخ]]
[[رده:(اث): پرسش‌های مهدویت با ۴ پاسخ]]
[[رده:(اث): پرسش‌های مهدویت با ۴ پاسخ]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۲۵

الگو:پرسش غیرنهایی

آیا امکان ملاقات با امام مهدی وجود دارد؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری
مدخل اصلیآداب ملاقات با امام مهدی

آیا امکان ملاقات با امام مهدی(ع) وجود دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد تقی بهجت
آیت الله محمد تقی بهجت، به نقل از کتاب «عصر ظهور» در این‌باره گفته است:
«در زمان غیبت هم عنایات و الطاف امام زمان نسبت به شیعیانش زیاد دیده شده، باب لقا و حضور بالکل مسدود نیست، بلکه اصل رؤیت جسمانی را هم نمی‌شود انکار کرد[۱]»[۲].


پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ۶۰۰ نکته از آیت الله بهجت، ج۱، ص۲۴۷.
  2. بهجت، محمد تقی (به كوشش: شریفی‌دوست، حمزهعصر ظهور، ص۲۹.
  3. کمال الدین، ص ۵۱۶
  4. چشم‌به‌راه مهدى، ص ۷۳ و ۱۰۴
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۹۰.
  6. کتاب الغیبة (طوسی)، صص ۲۴۲ و ۲۴۳.
  7. ر.ک: هادی دانشور، مقاله "تشرفات بین نفی و اثبات"، مجله موعود، سال اول، ش ۱، ۳ و ۵ فروردین - دی ۱۳۷۶
  8. ر.ک: جوادی آملی، "این ماییم که غایبیم" متن سخنرانی، موعود، سال نهم، ش ۴۸، آبان ۱۳۸۳.
  9. آب حیات: مجموعه سخنرانی‌های حضرت آیت‌الله ناصری در مورد امام زمان (ع)، تدوین و گردآوری: مجید هادی زاده، چاپ چهارم: قم، خُلُق، ۱۳۸۶، صص ۳۴۶ و ۳۴۷
  10. همان، ص ۳۵۰.
  11. شفیعی سروستانی؛ ابراهیم، پرسش از موعود، ص ۶۴-۶۷.
  12. مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۴۹.