آیات نازل شده در شأن اهل بیت از نگاه اهل سنت کدام است؟ (پرسش)

آیات نازل شده در شأن اهل بیت از نگاه اهل سنت کدام است؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ امامت
مدخل اصلی	؟

آیات نازل شده در شأن اهل بیت از نگاه اهل سنت کدام است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.

پاسخ نخست

حسن علی‌پور وحید

آقای حسن علی‌پور وحید در کتاب «مکتب در فرآیند نواندیشی» در این‌باره گفته‌ است:

• «آیه تبلیغ: ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ﴾.این آیه در حجة‌الوداع و درباره انتصاب علی بن ابی طالب(ع) به امامت و اعلان سرپرستی وی بر امت نازل شده؛ یعنی همان نصب و نص الهی و نبوی که مورد تردید و تکذیب برخی شبهه افکنان واقع شده. بسیارند محدثان و متکلمان و مفسران اهل سنت که نزول این آیه درباره علی(ع) را باور دارند و در آثارشان نگاشته‌اند؛ مانند: جلال‌الدین سیوطی، واحدی نیشابوری، فخر رازی، حاکم حسکانی، ابن ابی حاتم، رشیدالدین میبدی، ثعلبی نیشابوری،...
• آیه ولایت: ﴿إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُو﴾. این آیه علی بن ابی طالب را ولی و رهبر امت اسلامی پس از رسول خدا می‌داند. برخی از عالمان اهل سنت که شأن نزول آن را امام علی(ع) می‌دانند عبارتند از: ابن‌کثیر، طبری، قرطبی، سیوطی، حاکم حسکانی، ابن‌جزی، ابن عطیه اندلسی، مظهری،....
• آیه اولی الامر: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ﴾ این آیه، هم بر انتصاب علی بن ابی طالب(ع) به امامت و ولایت دلالت دارد و هم بر عصمت وی؛ زیرا اطاعت وی را مطلق و هم‌شأن با اطاعت خدا و رسول واجب می‌داند. برخی از عالمان اهل سنت، شأن نزول آیه را درباره علی بن ابی طالب و ائمه(ع) از نسل او می‌دانند؛ مانند: حاکم حسکانی، قندوزی حنفی که بابی را در این باره سامان داده،...
• آیه تطهیر: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا﴾. این آیه دلالت قطعی بر عصمت دارد و بسیاری از علمای عامه مصداق آن را علی و فاطمه و حسنین(ع) می‌دانند؛ همانند: ابن العربی، واحدی نیشابوری، ابن‌کثیر، ابن ابی حاتم، مراغی، زحیلی، ابن‌عاشور، مقریزی،... برخی چون مقریزی، به تفصیل بر عصمت اهل بیت استدلال می‌کنند.
• آیه توبه آدم(ع) و توسل به اهل بیت(ع): ﴿فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ﴾؛ افزون بر مفسرین و محدثین امامیه، بسیاری از برجسته‌ترین محدثین عامه نیز معتقدند که مقصود از کلماتی که آدم(ع) به آنها توسل جست و به سوی خدا توبه کرد، اسامی اهل بیت(ع) بود. در حالی که اصل توسل به اهل بیت در منابع معتبر عامه مقبول است، برخی شبهه افکنان آن را بدعت غلات و آموزه مفوضه می‌شمارند. برخی از عالمان عامه که مقصود از «کلمات» در آیه را اسامی اهل بیت می‌دانند: سیوطی، حاکم حسکانی، ابن‌مغازلی شافعی، ابن ابی الحدید، قلقشندی شافعی، متقی هندی، شرف‌الدین موصلی، قندوزی حنفی،...

آیات مرتبط با اهل بیت(ع) که بیانگر فضایل آنان است، فراتر از حوصله این نوشتار است. از این‌رو، به چند نمونه یادشده اکتفا می‌شود؛ لیک همین مقدار دلالت می‌کند که آموزه نصب و نص و عصمت و توسل و امثال آن، که در منابع عامه نیز به کثرت یافت می‌شود، اتهام غلو و احتمال تحریف را منتفی می‌کند»

منبع‌شناسی جامع امامت

• کتاب‌شناسی امامت؛
• مقاله‌شناسی امامت؛
• پایان‌نامه‌شناسی امامت.