الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۰

چرا مدعیان دروغین مهدویت و نیابت خاصه و عامه را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟

پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود:
جعفری
صالح‌نیا
میرتبار
محسنی
کریمی

مسئلۀ مهدی موعود و قیام و انقلاب جهانی او، از امور قطعی و انکارناپذیر است. از ابتدای قرن اول هجری، سوءاستفاده از این نام آغاز شد و در هر عصری عده‌ای به دروغ، ادعای مهدویت کردند یا دیگران چنین نسبتی به آنان داده و بدین وسیله فرقه‌هایی ایجاد کرده‌اند.

ادعاهای افرادِ مدعی مهدویت به صورت‌های متفاوتی ارائه شده است:

مهدویت: بعضی از این دروغگویان مدعی مهدویت شده‌ و خود را «مهدی» می‌دانستند و به‌دنبال آن، فرقه‌ای انحرافی را بنیان نهاده‌‌اند که بسیاری از آنها با پشتیبانی استعمار به وجود آمده است. این‌گونه ادعاها، اندیشه‌ و اعتقاد مردم را به مهدی و مهدی‌باوری متزلزل نموده، وسیلۀ تفرقه و پراکندگی می‌گردند. بعضی به انگیزه ریاست‌طلبی و مقام شکل گرفته و بعضی دیگر به طمع منافع مالی شیعه به وجود آمده و گروهی دیگر به تحریک استعمارگران و دسیسه‌های سیاسی امکان وجود یافته‌اند. وضعیت سخت اقتصادی و سیاسی زمینۀ پذیرش هرگونه ادعای نجات که با کمترین آینده‌نگری و عقلانیت ارائه شود را به وجود می‌آورد. کوته فکری و عدم بصیرت کافی به دین و آموزه‌های مأثور از معصومان(ع) عامل مهمی در به ثمر رسیدن این تحرکات محسوب می‌شود که اگر با سکوت اندیشه‌ورزان و علمای آگاه به زمان توأم گردد، آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به اندیشه انتظار وارد می‌سازد.
نیابت خاصه، وکالت، بابیت: افرادی به دروغ ادعا کرده‌اند که با آن حضرت ارتباط خاص دارند یا از سوی آن بزرگوار به [مقام نیابت خاص رسیده‌اند که هر موقع بخواهند می‌توانند امام را ببینند، مشکلات به واسطۀ آنان حل می‌شود، آنها واسطه و باب میان مردم و امام هستند، پیامی را از امام آورده‌اند یا پیامی را برای امام می‌برند. این ادعا در حالی است که امام مهدی(ع) در آخرین نامۀ خود به نایب چهارم، تصریح کردند: «تو تا شش روز دیگر از دنیا خواهی رفت. کارهایت را سامان ده و درباره جانشینی از خود، به هیچ کس وصیت نکن که غیبت کامل فرارسیده است... و در آینده بعضی از شیعیان من ادعای مشاهده (و ارتباط با من) می‌کنند. آگاه باشید که هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحۀ (آسمانی) ادعای مشاهده داشته باشد، دروغگو است».
نیابت عامه: در این نوع از نیابت، عده‌ای خود را به جای علمای ربانی، مراجع عظام تقلید و فقها و... معرفی می‌کنند.

برخی پیامدهای چنین ادعاهایی عبارت‌اند از: گمراهی مردم؛ دوری از مسیر اهل بیت(ع)؛ به بازی گرفته شدن دین؛ اختلافات دینی، در اثر متابعت از فرقه‌های انحرافی؛ پراکندگی افراد و عدم وحدت در سایه رهبری واحد؛ شکست‌پذیر بودن در مقابل دشمن.

خاستگاهِ ادعاهای اینچنینی موارد متفاوتی است که هر کدام سزاوار بررسی و تدقیق‌های بیشتری است، اما به‌طور اجمال موارد زیر را می‌توان به‌عنوان خاستگاه و منشأ پیدایش چنین ادعاهایی دانست: مشکلات روحی و روانی؛ عقده خودکم‌بینی؛ هوی و هوس و خواسته‌های دنیوی و جاه و مقام؛ جهل و ناآگاهی؛ سکوت اندیشمندان و عالمان یا به موقع و مناسب تصمیم نگرفتن.

ادامه

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 ادعاهای افرادِ مدعی [[مهدویت]] به صورت‌های متفاوتی ارائه شده است:
-# [[مهدویت]]: بعضی از این [[دروغگویان]] مدعی [[مهدویت]] شده‌ و خود را «[[مهدی]]» می‌دانستند و به‌دنبال آن، فرقه‌ای [[انحرافی]] را بنیان نهاده‌‌اند که بسیاری از آنها با پشتیبانی [[استعمار]] به وجود آمده است. این‌گونه ادعاها، اندیشه‌ و [[اعتقاد]] [[مردم]] را به [[مهدی]] و مهدی‌باوری متزلزل نموده، وسیلۀ [[تفرقه]] و پراکندگی می‌گردند. بعضی به انگیزه [[ریاست‌طلبی]] و مقام شکل گرفته و بعضی دیگر به [[طمع]] منافع [[مالی]] [[شیعه]] به وجود آمده و گروهی دیگر به تحریک استعمارگران و دسیسه‌های [[سیاسی]] امکان وجود یافته‌اند. وضعیت سخت [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] زمینۀ پذیرش هرگونه ادعای [[نجات]] که با کمترین [[آینده‌نگری]] و [[عقلانیت]] ارائه شود را به وجود می‌آورد. کوته [[فکری]] و عدم [[بصیرت]] کافی به [[دین]] و آموزه‌های مأثور از [[معصومان]]{{ع}} عامل مهمی در به ثمر رسیدن این تحرکات محسوب می‌شود که اگر با [[سکوت]] اندیشه‌ورزان و علمای آگاه به زمان توأم گردد، آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به [[اندیشه]] [[انتظار]] وارد می‌سازد.
+# '''[[مهدویت]]:''' بعضی از این [[دروغگویان]] مدعی [[مهدویت]] شده‌ و خود را «[[مهدی]]» می‌دانستند و به‌دنبال آن، فرقه‌ای [[انحرافی]] را بنیان نهاده‌‌اند که بسیاری از آنها با پشتیبانی [[استعمار]] به وجود آمده است. این‌گونه ادعاها، اندیشه‌ و [[اعتقاد]] [[مردم]] را به [[مهدی]] و مهدی‌باوری متزلزل نموده، وسیلۀ [[تفرقه]] و پراکندگی می‌گردند. بعضی به انگیزه [[ریاست‌طلبی]] و مقام شکل گرفته و بعضی دیگر به [[طمع]] منافع [[مالی]] [[شیعه]] به وجود آمده و گروهی دیگر به تحریک استعمارگران و دسیسه‌های [[سیاسی]] امکان وجود یافته‌اند. وضعیت سخت [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] زمینۀ پذیرش هرگونه ادعای [[نجات]] که با کمترین [[آینده‌نگری]] و [[عقلانیت]] ارائه شود را به وجود می‌آورد. کوته [[فکری]] و عدم [[بصیرت]] کافی به [[دین]] و آموزه‌های مأثور از [[معصومان]]{{ع}} عامل مهمی در به ثمر رسیدن این تحرکات محسوب می‌شود که اگر با [[سکوت]] اندیشه‌ورزان و علمای آگاه به زمان توأم گردد، آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به [[اندیشه]] [[انتظار]] وارد می‌سازد.
-# [[نیابت خاصه]]، [[وکالت]]، [[بابیت]]: افرادی به [[دروغ]] ادعا کرده‌اند که با آن حضرت ارتباط خاص دارند یا از سوی آن بزرگوار به [مقام [[نیابت خاص]] رسیده‌اند که هر موقع بخواهند می‌توانند [[امام]] را ببینند، [[مشکلات]] به واسطۀ آنان حل می‌شود، آنها واسطه و باب میان [[مردم]] و [[امام]] هستند، پیامی را از [[امام]] آورده‌اند یا پیامی را برای [[امام]] می‌برند. این ادعا در حالی است که [[امام مهدی]]{{ع}} در آخرین نامۀ خود به [[نایب چهارم]]، تصریح کردند: «تو تا شش روز دیگر از [[دنیا خواهی]] رفت. کارهایت را سامان ده و درباره [[جانشینی]] از خود، به هیچ کس [[وصیت]] نکن که [[غیبت]] کامل فرارسیده است... و در [[آینده]] بعضی از [[شیعیان]] من [[ادعای مشاهده]] (و ارتباط با من) می‌کنند. [[آگاه]] باشید که هر کس قبل از [[خروج سفیانی]] و صیحۀ (آسمانی) [[ادعای مشاهده]] داشته باشد، [[دروغگو]] است».
+# '''[[نیابت خاصه]]، [[وکالت]]، [[بابیت]]:''' افرادی به [[دروغ]] ادعا کرده‌اند که با آن حضرت ارتباط خاص دارند یا از سوی آن بزرگوار به [مقام [[نیابت خاص]] رسیده‌اند که هر موقع بخواهند می‌توانند [[امام]] را ببینند، [[مشکلات]] به واسطۀ آنان حل می‌شود، آنها واسطه و باب میان [[مردم]] و [[امام]] هستند، پیامی را از [[امام]] آورده‌اند یا پیامی را برای [[امام]] می‌برند. این ادعا در حالی است که [[امام مهدی]]{{ع}} در آخرین نامۀ خود به [[نایب چهارم]]، تصریح کردند: «تو تا شش روز دیگر از [[دنیا خواهی]] رفت. کارهایت را سامان ده و درباره [[جانشینی]] از خود، به هیچ کس [[وصیت]] نکن که [[غیبت]] کامل فرارسیده است... و در [[آینده]] بعضی از [[شیعیان]] من [[ادعای مشاهده]] (و ارتباط با من) می‌کنند. [[آگاه]] باشید که هر کس قبل از [[خروج سفیانی]] و صیحۀ (آسمانی) [[ادعای مشاهده]] داشته باشد، [[دروغگو]] است».
-# [[نیابت عامه]]: در این نوع از [[نیابت]]، عده‌ای خود را به جای علمای ربانی، مراجع عظام تقلید و [[فقها]] و... معرفی می‌کنند.
+# '''[[نیابت عامه]]:''' در این نوع از [[نیابت]]، عده‌ای خود را به جای علمای ربانی، مراجع عظام تقلید و [[فقها]] و... معرفی می‌کنند.
 برخی پیامدهای چنین ادعاهایی عبارت‌اند از: [[گمراهی]] [[مردم]]؛ دوری از مسیر [[اهل بیت]]{{ع}}؛ به [[بازی]] گرفته شدن [[دین]]؛ [[اختلافات]] [[دینی]]، در اثر متابعت از فرقه‌های انحرافی؛ پراکندگی افراد و عدم [[وحدت]] در سایه [[رهبری]] واحد؛ شکست‌پذیر بودن در مقابل [[دشمن]].