ابرار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| (۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{ولایت}} | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابرار در قرآن]] - [[ابرار در معارف دعا و زیارات]] - [[ابرار در معارف و سیره سجادی]] - [[ابرار در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
'''ابرار''' [[نیکان]] و [[نیکوکاران]]، اهل مرتبه عالی [[ایمان]]، دارای منزلتی برتر از [[اولوالألباب]] (خردمندان) و نازل‌تر از [[مقربان]]<ref>[[علی اسلامی|اسلامی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، | '''ابرار''' [[نیکان]] و [[نیکوکاران]]، [[اهل]] مرتبه عالی [[ایمان]]، دارای منزلتی [[برتر]] از [[اولوالألباب]] ([[خردمندان]]) و نازل‌تر از [[مقربان]]<ref>[[علی اسلامی|اسلامی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص۴۵۶ - ۴۷۷.</ref>. ابرار، مافوق متّقین هستند<ref>حماسه حسینی، جلد اول، ص۳۰۶.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۲.</ref> | ||
==واژه‌شناسی لغوی== | == واژه‌شناسی لغوی == | ||
واژه "ابرار" - به گفته [[راغب]] - جمع "[[بارّ]]" (اسم فاعل از [[بِرّ]])<ref>مفردات، ص۱۱۴، «[[برّ]]».</ref> و به گفته برخی مفسّران<ref>جامع‌البیان، مج۳، ج۴، ص۲۸۲؛ مجمع‌البیان، ج۲، ص۹۰۸؛ قرطبی، ج۱۹، ص۸۱.</ref> و بسیاری از لغویان<ref>القاموس المحیط، ج۱، ص۴۹۸، «برّ»؛ الصحاح، ج۲، ص۵۸۸، «برر»؛ لسان‌العرب، ج۱، ص۳۷۱، «برّ».</ref>، جمع "[[بَرّ]]" (بر وزن صَعْب، صفت مشبهه از [[بِرّ]]) است؛ امّا بیش‌تر مفسّران، آن را جمع "[[بَرّ]]" و "[[بارّ]]" هر دو یاد کرده‌اند<ref>الکشّاف، ج۱، ص۴۵۵؛ التبیان، ج۳، ص۹۲؛ التفسیرالکبیر، ج۹، ص۱۴۶.</ref>. واژه "[[بِرّ]]"<ref>اخلاق در قرآن، ج ۱، ص ۶۹.</ref> با مشتقّاتش، در مجموع بیست بار در [[قرآن]] (ابرار شش بار، [[بَرّ]] سه بار، [[بِرّ]] هشت بار و [[بَرَرَة]] یک بار) به کار رفته است<ref>[[علی اسلامی|اسلامی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص۴۵۶ - ۴۷۷.</ref> | |||
[[بِرّ]] به "گستردگی خیر و معروف" معنا شده است<ref>الکشّاف، ج۱، ص۱۳۳.</ref>. برخی لغویان نیز این واژه را برگرفته از بَرّ یعنی بیابان (مقابل بَحْر) می‌دانند و چون در بَرّ وسعت لحاظ شده، [[بِرّ]] را نیز به "توسّع در [[کار نیک]]" معنامی‌کنند<ref>مفردات، ص۱۱۴، «برّ».</ref>. برخی این سخن را تکلّف‌آمیز دانسته و گفته‌اند: [[بِرّ]] با [[بَرّ]] که کلمه‌ای جامد و به معنای خشکی است، هیچ پیوندی ندارد؛ بلکه در حکمِ مشترک لفظی است<ref>اخلاق در قرآن، ج۱، ص۷۰.</ref>. برخی برآنند که مفهوم محوری واژه [[بِرّ]] "[[نیکو‌بودن]] کار در برابر غیر" است و این معنا، با‌توجّه به [[اختلاف]] اشخاص، موضوعات و موارد، تفاوت دارد؛ چنان که [[بِرّ]] [[خدا]] درباره [[بندگان]]، [[لطف]] و [[احسان]] به آنان و در گذشتن از لغزش‌هایشان است و [[بِرّ]] [[بنده]] در پیش‌گاه [[خدا]]، [[پیروی]] و [[عمل به وظایف]] [[بندگی]] است. [[بِرّ]] [[پدر]] به [[فرزندان]]، [[تربیت]] و تأمین آنان و برآوردن نیازهایشان و [[بِرّ]] [[فرزند]] به [[پدر]]؛ [[خدمت]]، [[خضوع]] و [[رحمت]] است، و [[بِرّ]] در [[سخن گفتن]]، [[راست‌گویی]]، و در [[عبادت]]، منطبق بودن آن با شرایط ویژه [[عبادت]] است. وی اطلاق "[[بَرّ]]" بر قطعه‌های [[زمین]] و "بُرّ" بر گندم را نیز از همین باب می‌داند<ref>التحقیق، ج۱، ص۲۴۹، «برّ».</ref>. برخی نیز [[جامع‌ترین]] معنای [[بِرّ]] را خیر دانسته‌اند<ref>لسان‌العرب، ج۱، ص۳۷۰، «برّ».</ref>؛ با این که این دو واژه مترادف نیستند؛ زیرا [[بِرّ]]، خیری است که با "قصد" و "توجّه" توأم باشد؛ ولی در خیر، "قصد" شرط نیست؛ بلکه گاهی با "[[سهو]]" همراه است؛ از این‌رو "خیر" معنایی عام‌دارد<ref>الفروق اللغویة، ص۹۵؛ مجمع‌البیان، ج۲، ص۷۹۲.</ref><ref>[[علی اسلامی|اسلامی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص۴۵۶ - ۴۷۷.</ref> | |||
== | == [[ابرار در قرآن]] == | ||
== | == [[بِرّ]] و [[تقوا]] == | ||
== | == واژه‌های مقابل بر == | ||
== | == مصادیق [[بِرّ]] == | ||
== | == باورهای ابرار == | ||
== | == [[اخلاق]] ابرار == | ||
== | == [[رفتار]] ابرار == | ||
== | == ابرار، [[مظهر]] إسم [[برّ]] [[الهی]] == | ||
== | == مصادیق ابرار == | ||
== | == درجات ابرار == | ||
== | == [[نیک فرجامی]] ابرار == | ||
== | == [[کتاب]] ابرار == | ||
== | == فراوانی [[نعمت‌های بهشتی]] ابرار == | ||
== | == [[شادابی]] و [[شادمانی]] == | ||
== | == [[مُلک]] کبیر == | ||
== | == چشم‌انداز ابرار == | ||
== | == نوشیدنی بهشتی ابرار == | ||
== | == جام‌های سیمین بلورین == | ||
== | == [[خدمت‌کاران]] نوجوان و جاوید == | ||
== | == [[مصونیت]] در [[قیامت]] == | ||
== | == [[لباس]] حریر == | ||
== | == سایه‌ها و هوای [[معتدل]] == | ||
== | == میوه‌های رام و در دسترس == | ||
== | == زیورهای بهشتی == | ||
== | == [[پذیرایی]] از ابرار == | ||
== | == [[قدردانی]] [[خدا]] از ابرار == | ||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
{{ | # [[پرونده:000055.jpg|22px]] [[علی اسلامی|اسلامی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱''']] | ||
# [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:ابرار]] | [[رده:ابرار]] | ||
[[رده:مفاهیم قرآنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۵
ابرار از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابرار در قرآن - ابرار در معارف دعا و زیارات - ابرار در معارف و سیره سجادی - ابرار در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردابرار نیکان و نیکوکاران، اهل مرتبه عالی ایمان، دارای منزلتی برتر از اولوالألباب (خردمندان) و نازل‌تر از مقربان[۱]. ابرار، مافوق متّقین هستند[۲][۳]
واژه‌شناسی لغوی
واژه "ابرار" - به گفته راغب - جمع "بارّ" (اسم فاعل از بِرّ)[۴] و به گفته برخی مفسّران[۵] و بسیاری از لغویان[۶]، جمع "بَرّ" (بر وزن صَعْب، صفت مشبهه از بِرّ) است؛ امّا بیش‌تر مفسّران، آن را جمع "بَرّ" و "بارّ" هر دو یاد کرده‌اند[۷]. واژه "بِرّ"[۸] با مشتقّاتش، در مجموع بیست بار در قرآن (ابرار شش بار، بَرّ سه بار، بِرّ هشت بار و بَرَرَة یک بار) به کار رفته است[۹]
بِرّ به "گستردگی خیر و معروف" معنا شده است[۱۰]. برخی لغویان نیز این واژه را برگرفته از بَرّ یعنی بیابان (مقابل بَحْر) می‌دانند و چون در بَرّ وسعت لحاظ شده، بِرّ را نیز به "توسّع در کار نیک" معنامی‌کنند[۱۱]. برخی این سخن را تکلّف‌آمیز دانسته و گفته‌اند: بِرّ با بَرّ که کلمه‌ای جامد و به معنای خشکی است، هیچ پیوندی ندارد؛ بلکه در حکمِ مشترک لفظی است[۱۲]. برخی برآنند که مفهوم محوری واژه بِرّ "نیکو‌بودن کار در برابر غیر" است و این معنا، با‌توجّه به اختلاف اشخاص، موضوعات و موارد، تفاوت دارد؛ چنان که بِرّ خدا درباره بندگان، لطف و احسان به آنان و در گذشتن از لغزش‌هایشان است و بِرّ بنده در پیش‌گاه خدا، پیروی و عمل به وظایف بندگی است. بِرّ پدر به فرزندان، تربیت و تأمین آنان و برآوردن نیازهایشان و بِرّ فرزند به پدر؛ خدمت، خضوع و رحمت است، و بِرّ در سخن گفتن، راست‌گویی، و در عبادت، منطبق بودن آن با شرایط ویژه عبادت است. وی اطلاق "بَرّ" بر قطعه‌های زمین و "بُرّ" بر گندم را نیز از همین باب می‌داند[۱۳]. برخی نیز جامع‌ترین معنای بِرّ را خیر دانسته‌اند[۱۴]؛ با این که این دو واژه مترادف نیستند؛ زیرا بِرّ، خیری است که با "قصد" و "توجّه" توأم باشد؛ ولی در خیر، "قصد" شرط نیست؛ بلکه گاهی با "سهو" همراه است؛ از این‌رو "خیر" معنایی عام‌دارد[۱۵][۱۶]
ابرار در قرآن
بِرّ و تقوا
واژه‌های مقابل بر
مصادیق بِرّ
باورهای ابرار
اخلاق ابرار
رفتار ابرار
ابرار، مظهر إسم برّ الهی
مصادیق ابرار
درجات ابرار
نیک فرجامی ابرار
کتاب ابرار
فراوانی نعمت‌های بهشتی ابرار
شادابی و شادمانی
مُلک کبیر
چشم‌انداز ابرار
نوشیدنی بهشتی ابرار
جام‌های سیمین بلورین
خدمت‌کاران نوجوان و جاوید
مصونیت در قیامت
لباس حریر
سایه‌ها و هوای معتدل
میوه‌های رام و در دسترس
زیورهای بهشتی
پذیرایی از ابرار
قدردانی خدا از ابرار
منابع
پانویس
- ↑ اسلامی، علی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص۴۵۶ - ۴۷۷.
- ↑ حماسه حسینی، جلد اول، ص۳۰۶.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۵۲.
- ↑ مفردات، ص۱۱۴، «برّ».
- ↑ جامع‌البیان، مج۳، ج۴، ص۲۸۲؛ مجمع‌البیان، ج۲، ص۹۰۸؛ قرطبی، ج۱۹، ص۸۱.
- ↑ القاموس المحیط، ج۱، ص۴۹۸، «برّ»؛ الصحاح، ج۲، ص۵۸۸، «برر»؛ لسان‌العرب، ج۱، ص۳۷۱، «برّ».
- ↑ الکشّاف، ج۱، ص۴۵۵؛ التبیان، ج۳، ص۹۲؛ التفسیرالکبیر، ج۹، ص۱۴۶.
- ↑ اخلاق در قرآن، ج ۱، ص ۶۹.
- ↑ اسلامی، علی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص۴۵۶ - ۴۷۷.
- ↑ الکشّاف، ج۱، ص۱۳۳.
- ↑ مفردات، ص۱۱۴، «برّ».
- ↑ اخلاق در قرآن، ج۱، ص۷۰.
- ↑ التحقیق، ج۱، ص۲۴۹، «برّ».
- ↑ لسان‌العرب، ج۱، ص۳۷۰، «برّ».
- ↑ الفروق اللغویة، ص۹۵؛ مجمع‌البیان، ج۲، ص۷۹۲.
- ↑ اسلامی، علی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص۴۵۶ - ۴۷۷.