رشید هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = رشید هجری | مداخل مرتبط = [[رشید هجری در رجال و تراجم]] - [[رشید هجری در تاریخ اسلامی]] - [[رشید هجری در نهج البلاغه]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = رشید هجری | مداخل مرتبط = [[رشید هجری در تراجم و رجال]] - [[رشید هجری در معارف و سیره علوی]] - [[رشید هجری در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
 
[[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران باوفای امام علی]] {{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>.
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = رشید هجری  
| نام = رشید هجری  
خط ۱۱: خط ۹:
| نام‌های دیگر =  
| نام‌های دیگر =  
| جنسیت = مرد
| جنسیت = مرد
| کنیه = [[اباعبدالله]] 
| کنیه = اباعبدالله
| لقب = [[رشید بلایا]]  
| لقب = [[رشید بلایا]]  
| اهل =  
| اهل =  
خط ۵۰: خط ۴۸:
| آخرین راوی از او =  
| آخرین راوی از او =  
}}
}}
[[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران باوفای امام علی]] {{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲.</ref>.


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[رُشَید هَجَری]] از [[فقیهان]]، [[محدثان]] و [[عالمان]] بزرگ [[شیعی]] و از [[یاران خاص امام علی|یاران بیدار دل و استوارگام علی]] {{ع}} است. او را از [[یاران امام حسن]] {{ع}} و [[یاران امام حسین|امام حسین]] {{ع}} نیز شمرده‌اند. [[علی]] {{ع}} رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او "[[رشید بلایا]]" می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر [[دنیا]] راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و [[آینده]] دانسته‌اند. [[علی]] {{ع}} روزی به رُشید فرمود: "آن گاه که فرزندْ خوانده [[بنی‌امیه]]، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را [[قطع]] کند، چگونه [[شکیبایی]] خواهی کرد؟". رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، [[بهشت]] است؟<ref>الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.</ref> و بدین‌سان، شکوه [[شکیبایی]] را رقم زد و [[استوارگامی]] در [[عشق علی]] {{ع}} را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و [[زیاد بن ابیه]] چنان کرد، او از [[حق]]، روی برنتافت و شهد [[شهادت]] نوشید و به دار کشیده شد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۷.</ref>.
[[رُشَید هَجَری]] از [[فقیهان]]، [[محدثان]] و [[عالمان]] بزرگ [[شیعی]] و از [[یاران خاص امام علی|یاران بیدار دل و استوارگام علی]] {{ع}} است. او را از [[یاران امام حسن]] {{ع}} و [[یاران امام حسین|امام حسین]] {{ع}} نیز شمرده‌اند. [[علی]] {{ع}} رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او «[[رشید بلایا]]» می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر [[دنیا]] راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و [[آینده]] دانسته‌اند. [[علی]] {{ع}} روزی به رُشید فرمود: «آن گاه که فرزندْ خوانده [[بنی‌امیه]]، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را [[قطع]] کند، چگونه [[شکیبایی]] خواهی کرد؟». رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، [[بهشت]] است؟<ref>الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.</ref> و بدین‌سان، شکوه [[شکیبایی]] را رقم زد و [[استوارگامی]] در [[عشق علی]] {{ع}} را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و [[زیاد بن ابیه]] چنان کرد، او از [[حق]]، روی برنتافت و شهد [[شهادت]] نوشید و به دار کشیده شد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۶۳: خط ۶۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:رشید هجری]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام حسن]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:اصحاب امام سجاد]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
خط ۷۰: خط ۷۲:
{{یاران امام علی}}
{{یاران امام علی}}
{{یاران امام حسن}}
{{یاران امام حسن}}
[[رده:اوس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۹

رشید هجری
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملرشید هجری
جنسیتمرد
کنیهاباعبدالله
لقبرشید بلایا
از قبیلهاوس
پسر
دخترقنواء بنت رشید هجری
محل زندگی
محل آرامگاهکوفه
از اصحاب
حضور در جنگجنگ احد

رُشَیْد هَجَری از یاران باوفای امام علی (ع) و از دوستان صمیمی میثم تمار و حبیب بن مظاهر بود. اهل یمن بود. پس از شهادت علی (ع) در کوفه دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به شهادت رساندند.[۱].

مقدمه

رُشَید هَجَری از فقیهان، محدثان و عالمان بزرگ شیعی و از یاران بیدار دل و استوارگام علی (ع) است. او را از یاران امام حسن (ع) و امام حسین (ع) نیز شمرده‌اند. علی (ع) رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او «رشید بلایا» می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر دنیا راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و آینده دانسته‌اند. علی (ع) روزی به رُشید فرمود: «آن گاه که فرزندْ خوانده بنی‌امیه، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را قطع کند، چگونه شکیبایی خواهی کرد؟». رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، بهشت است؟[۲] و بدین‌سان، شکوه شکیبایی را رقم زد و استوارگامی در عشق علی (ع) را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و زیاد بن ابیه چنان کرد، او از حق، روی برنتافت و شهد شهادت نوشید و به دار کشیده شد[۳].

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲.
  2. الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.
  3. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۳۷.