اثبات ولادت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{خرد}}' به '{{ویرایش غیرنهایی}}')
 
(۳۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط
{{مهدویت}}
| موضوع مرتبط = ولادت امام مهدی
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  =  
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''[[امام مهدی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط =  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] | [[امام مهدی در حدیث]] | [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


== [[دلایل]] [[اثبات]] کننده [[ولادت امام مهدی]] {{ع}} ==
=== [[اخبار]] [[رسول خدا]] و [[ائمه]] {{عم}} به [[ولادت مهدی موعود]] {{ع}} ===
# [[رسول خدا]] {{صل}} فرموده است: "[[خداوند]] از میان روزها، [[روز جمعه]] را برگزید و از شب‌ها، [[شب قدر]] و از ماه‌ها [[ماه رمضان]] را [[انتخاب]] کرد و مرا از میان [[رسولان]] برگزید و [[حضرت علی]] {{ع}} را از من و [[حسن]] {{ع}} و [[حسین]] {{ع}} را از [[علی]] برگزید و اوصیای بعدی را از [[امام حسین]] {{ع}} [[انتخاب]] کرده که نهمین آنان [[قائم]] است"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ النَّاسِ الْأَنْبِيَاءَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ الرُّسُلَ وَ اخْتَارَنِي مِنَ الرُّسُلِ وَ اخْتَارَ مِنِّي عَلِيّاً وَ اخْتَارَ مِنْ عَلِيٍّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْحُسَيْنِ الْأَوْصِيَاءَ تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ وَ هُوَ ظَاهِرُهُمْ وَ بَاطِنُهُمْ}}؛ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۲۶۰؛ اثبات الوصیه، ص۲۶۶؛ دلائل الامامه، ص۲۴۰.</ref>.
# [[امام رضا]] {{ع}} از [[حضرت علی]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که حضرت خطاب به [[امام حسین]] {{ع}} فرمودند: "نهمین [[فرزند]] تو ای [[حسین]]، همان [[قائم]] به حقی است که [[دین خدا]] را غالب می‌گرداند و [[عدل]] را می‌گستراند"<ref>{{متن حدیث|التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِكَ يَا حُسَيْنُ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُظْهِرُ لِلدِّينِ وَ الْبَاسِطُ لِلْعَدْلِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۱۰.</ref>.
# از [[امام حسن]] {{ع}} چنین [[روایت]] شده: "هر یک از ما ائمّه، [[بیعت]] [[سلطان]] متجاوز زمانش، ناگزیر به‌گردنش می‌افتد، مگر قائمی‌که [[عیسی]] [[روح الله]] پشت سر او [[نماز]] می‌گذارد؛ زیرا [[خداوند متعال]] ولادت او را پنهان می‌دارد و خودش را [[غائب]] می‌گرداند، تا هنگامی‌که [[ظهور]] می‌کند، بیعتی در گردنش نباشد. او [[نهمین امام]] از [[فرزندان]] برادرم [[حسین]] {{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|مَا مِنَّا أَحَدٌ إِلَّا وَ يَقَعُ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِطَاغِيَةِ زَمَانِهِ إِلَّا الْقَائِمَ الَّذِي يُصَلِّي خَلْفَهُ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُخْفِي وِلَادَتَهُ وَ يُغَيِّبُ شَخْصَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ إِذَا خَرَجَ ذَلِكَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِ أَخِي الْحُسَيْنِ...}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۷۹.</ref>.
# همچنین [[امام حسین]] {{ع}}نیز فرموده‌اند: "نهمین فرزند من، سنتی از یوسف {{ع}} و سنتی از موسی‌بن [[عمران]] را داراست. او [[قائم اهل بیت]] {{عم}} است و [[خدای متعال]] کارهای او را در یک شب سامان می‌بخشد"<ref>{{متن حدیث|فِي التَّاسِعِ مِنْ وُلْدِي سُنَّةٌ مِنْ يُوسُفَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ وَ هُوَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يُصْلِحُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ}}؛ بحارالأنوار، ج۵، ص۱۳۲.</ref>.
# [[امام عسکری]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرموده‌اند: "به زودی [[خداوند]] به [[کرم]] و لطفش، فرزندی به من ارزانی خواهد داشت"<ref>{{متن حدیث|... سَيَرْزُقُنِي اللَّهُ وَلَداً بِكَرَمِهِ وَ لُطْفِهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۰، ص۳۱۳.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص۱۸۴-۱۸۶.</ref>.


==اثبات ولادت امام مهدی==
=== خبر دادن [[امام عسکری]] {{ع}} به ولادت فرزندش [[مهدی]] {{ع}} ===
*ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏، به دلایلی پنهانی صورت گرفت و باعث شد برخی، آن را [[انکار]] کنند؛ اما [[شیعه]] برای اثبات ولادت آن حضرت، دلیل‏‌های فراوانی آورده است.
# [[امام عسکری]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرموده‌اند: "[[سپاس]] از آن خدایی است که مرا از [[دنیا]] [[نبرد]] تا آنکه [[جانشین]] من را به من نشان داد. او در [[آفرینش]] و [[اخلاق]]، شبیه‌ترین [[مردم]] به [[رسول خدا]] {{صل}} است"<ref>{{متن حدیث|الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى أَرَانِي الْخَلَفَ مِنْ بَعْدِي أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} خَلْقاً وَ خُلْقاً...}}؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۶۱.</ref>.
#نوید [[امام عسکری]]{{ع}} به ولادت [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}‏: [[امام حسن عسکری]]{{ع}} گاهی، نوید مولودش را به [[یاران خاص]] می‌‏داد<ref> {{عربی|" سيرزقني‏ اللّه‏ ولدا بمنّه‏ و لطفه‏‏"}}، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۱۳</ref>. و نیز در نویدی به همسر بزرگوار خود داد، چنین فرمود: در آینده‏‌ای نزدیک دارای فرزندی خواهی شد. نامش [[محمد]] است. او [[قائم]] از بعد من است<ref>{{عربی|" سَتَحْمِلِينَ‏ وَلَداً وَ اسْمُهُ‏ مُحَمَّدٌ وَ هُوَ الْقَائِمُ‏ مِنْ بَعْدِي‏‏"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۰۸، ح ۴</ref>.
# در خبر صحیحی، [[ابی‌هاشم جعفری]] می‌گوید: به ابو محمّد ([[امام عسکری]]){{ع}} عرض کردم: بزرگی شما، من را از [[پرسش]] کردن باز می‌دارد. آیا اجازه می‌دهید که از شما سؤال کنم؟ فرمودند: بپرس. عرض کردم: آیا شما فرزندی دارید؟ فرمودند: آری. عرض کردم: اگر برای شما حادثه‌ای رخ دهد، کجا سراغ او را بگیریم؟ فرمود: در [[مدینه]]<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص۱۸۶-۱۸۷.</ref>.
#'''خبر دادن [[امام عسکری]]{{ع}} از ولادت [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}‏:''' [[امام حسن عسکری]]{{ع}} برای [[یاران]] ویژه، ولادت [[فرزند]] خود را گزارش کرد. [[احمد بن اسحاق]] گوید: از [[امام عسکری]]{{ع}} شنیدم که فرمود: "سپاس از آن خدایی است که مرا از [[دنیا]] [[نبرد]]، تا آن‏که [[جانشین]] مرا به من نشان داد. او از نظر [[آفرینش]] و [[اخلاق]]، شبیه‏‌ترین [[مردم]] به [[رسول خدا]] است. [[خدای تعالی]]، او را در غیبتش حفظ فرماید؛ سپس او را [[آشکار]] کند. او [[زمین]] را از [[عدل]] ‏وداد آکنده سازد؛ همچنان‏که آکنده از [[جور]] و [[ستم]] شده باشد"<ref>{{عربی|" الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ الَّذِي‏ لَمْ‏ يُخْرِجْنِي‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا حَتَّى‏ أَرَانِي‏ الْخَلَفَ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ أَشْبَهَ‏ النَّاسِ‏ بِرَسُولِ‏ اللَّهِ {{صل}} خَلْقاً وَ خُلْقاً يَحْفَظُهُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي غَيْبَتِهِ ثُمَّ يُظْهِرُهُ فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً‏‏"}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۰۸، ح ۴</ref>. [[ابراهیم بن ادریس]] نیز گوید: [[امام عسکری]]{{ع}} گوسفندی به من داد و فرمود: "این را برای فرزندم فلان عقیقه کن و خود و نزدیکانت از آن بخورید. سپس دو گوسفند داد و فرمود: این دو گوسفند را از مولای خود عقیقه کن و بخور که [[خداوند]] سبحانه و تعالی بر تو گوارا نماید و به [[برادران دینی]] خود نیز از آن بده"<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۲؛ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۴۵</ref>.  
#'''خبر حکیمه- عمه [[امام عسکری]]{{ع}}- از ولادت آن حضرت‏:''' [[حکیمه]] دختر [[امام جواد]]{{ع}} و عمه [[امام حسن عسکری]]{{ع}}، از زنان والا [[مقام]] نزد [[امامان]]{{عم}} بود. وی به [[دستور]] مستقیم [[امام عسکری]]{{ع}}، شب ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ حضور داشت و بخش فراوانی از [[روایات]] ولادت آن حضرت، از سوی این بانوی بزرگوار [[نقل]] شده است.
#'''خبر [[نسیم]] و [[ماریه]] "خادمان بیت [[امامت]]":''' ایشان، دو تن از خدمتگزاران خانه [[امام عسکری]]{{ع}} بودند و از برخی [[روایات]] استفاده می‌‏شود که آنان نیز در شب ولادت در خانه [[امام عسکری]]{{ع}} حضور داشته‌‏اند <ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۳۰، ح ۵</ref>.
#'''گزارش عده فراوانی از بزرگان [[شیعه]]‏:''' "[[ابو الادیان]]، از خدمتکاران خانه [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بود که علاوه بر حضور در بیت آن بزرگوار، [[سرپرست]] امور نامه‌‏های آن حضرت و بردن آن‏ها به شهرهای مختلف بود. او، یکی از کسانی است که [[روایت]] [[شهادت]] [[امام عسکری]]{{ع}} و [[نماز خواندن]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ بر پیکر آن حضرت را ذکر کرده است<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۷۵؛ باب ۴۳، ح ۲۵.همچنین ر.ک: نیلی نجفی، منتخب الانوار المضیئة، ص ۱۵۷؛ الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۰۱</ref>.
#'''گزارش برخی از [[دانشمندان]] [[اهل سنت‏]]:''' بیشتر [[اهل سنت]] - آن‏گونه که [[شیعه]] باور دارد- [[اعتقادی]] به زاده شدن [[مهدی موعود]] ندارند؛ اما دانشمندانی چند از ایشان، علاوه بر تصریح یا اشاره به ولادت آن حضرت در سال ۲۵۵ ق، او را همان [[موعود]] در [[کلام]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دانسته‌‏اند.
*افرادی از [[اهل سنت]] که در نوشته‏‌های خود به ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ اشاره کرده‌‏اند، دو دسته هستند<ref>  اینجا فقط به موارد اندکی اشاره شده است. برای تفصیل بیشتر، ر.ک: سید ثامر هاشم العمیدی، مهدی منتظر در اندیشه اسلامی، ص ۱۸۵- ۲۰۰؛ همو، در انتظار ققنوس، مهدی علیزاده، ص ۱۸۸- ۱۹۸</ref>:
#کسانی که ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ را گزارش کرده‏‌اند؛ ولی در باره [[موعود]] بودن او ساکت مانده‌‏اند<ref>  برخی اهل سنّت که ولادت حضرت مهدی{{ع}} را گزارش کرده‏اند، فقط آن را از دیدگاه شیعه بیان کرده‏‌اند، در حالی که عده‏ای گمان کرده‏اند کسانی که ولادت آن حضرت را نقل کرده‏اند بر این باور هستند که آن حضرت به دنیا آمده است</ref>. [[ابن اثیر]]، در الکامل فی التاریخ درباره حوادث سال ۲۶۰ ق چنین می‌‏نویسد: در این سال، [[ابو محمد علوی عسکری]] [[وفات]] کرد. او یکی از [[دوازده]] [[امام]] [[مذهب امامیه]] و پدر محمّد است که معتقدند او [[منتظر]] می‏‌باشد<ref>  سید ثامر هاشم العمیدی، مهدی منتظر در اندیشه اسلامی، ص ۱۸۶، به نقل از: ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۷، ص ۲۷۴ در پایان حوادث سال ۲۶۰ قمری</ref>. [[ابن خلکان]] در وفیات الاعیان<ref> وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۶۲</ref> و [[ذهبی]] در کتاب العبر<ref> وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۶۲</ref> چنین گزارشی ارائه کرده‏‌اند.
#کسانی که علاوه بر گزارش ولادت آن حضرت، به [[موعود]] بودن آن حضرت تصریح کرده‏‌اند "البته این دسته کم شمارند": [[کمال الدین محمد بن طلحه شافعی]] در کتاب مطالب السؤول گوید: [[ابو القاسم محمد بن حسن خالص]]، پسر [[علی متوکل]]، پسر [[قانع]]، پسر [[علی رضا]]، پسر [[موسی کاظم]]، پسر [[جعفر صادق]]، پسر [[محمد باقر]]، پسر [[علی زین العابدین]]، پسر [[حسین زکی]]، پسر [[علی مرتضی امیر المؤمنین]]، پسر [[ابو طالب]]، [[مهدی]]، [[حجت]]، [[خلف]]، [[صالح]]، [[منتظر]]{{عم}} و [[رحمت]] و [[برکات]] [[خداوند]] سبحانه و تعالی بر او باد<ref>  طلحه شافعی، مطالب السؤول، ج ۲، ص ۷۹، باب ۱۲</ref>.
*[[نور الدین علی بن محمد بن صباغ مالکی]] فصل دوازدهم از کتاب [[الفصول المهمّة (کتاب)|الفصول المهمّة]] را با این عنوان آورده است: "در شرح حال [[ابو القاسم]] [[حجت]]، [[خلف صالح]]، پسر [[ابو محمد]] [[حسن خالص]]، او [[امام دوازدهم]] است"<ref>  ابن صباغ مالکی، الفصول المهمة، ص ۲۸۷</ref><ref>[[سلیمیان، خدامراد|خدامراد سلیمیان]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۴۷۰-۴۷۳.</ref><ref>[[سلیمیان، خدامراد|خدامراد سلیمیان]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]] ج۱، ص۱۸۷-۱۹۱.</ref>.


==پرسش مستقیم==
=== [[گواهی]] [[حکیمه خاتون]] (عمه [[امام عسکری]]) ===
# [[حکیمه خاتون]]، دختر [[امام جواد]] {{ع}} است که به هنگام ولادت آن حضرت به [[نرجس خاتون]]، مادر ارجمند [[امام زمان]] رسیدگی می‌کرده است. وی پس از متولد شدن [[امام مهدی]] {{ع}} جریان ولادت و برخی از [[کرامات]] رخ داده را [[نقل]] کرده است. مرحوم [[شیخ صدوق]]، حضور [[حکیمه خاتون]] و [[دعوت]] [[امام عسکری]] {{ع}} از وی برای حضور در منزل و چگونگی [[ولادت امام مهدی]] {{ع}} را از زبان آن بانو به تفصیل یاد کرده است<ref>الغیبه، ص۲۴۵؛ کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۲.</ref>.
# به جز وی، از [[زنان]] دیگری که هنگام زایمان به او کمک کرده‌اند، نام برده شده است، مانند: [[نسیم]] و [[ماریه]]، خادمه [[امام عسکری]] {{ع}}<ref>الغیبه، ص۲۴۵؛ کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۲، ح۵.</ref> همچنین کنیز ابوعلی خیزرانی که او را به [[امام عسکری]] {{ع}} هدیه کرده بود و پس از [[شهادت]] آن حضرت، موضوع تولّد را برای [[صاحب]] قبلی‌اش گزارش کرده است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص۱۸۷.</ref>.
 
=== دیدارکنندگان با امام مهدی {{ع}} در خردسالی ===
# مرحوم [[کلینی]] در [[کتاب کافی]] بابی را با عنوان {{عربی|فِي تَسْمِيَةِ مَنْ رَآهُ {{ع}}}} آورده، که در آن گزارش دیده شدن [[امام مهدی]] {{ع}} در دوره پیش از [[شهادت]] پدر بزرگوارشان است. در این [[روایت‌ها]]، افراد فراوانی دیدن [[امام]] را گزارش کرده‌اند و در شماری از آنها معرّفی آن حضرت توسط [[امام عسکری]] {{ع}} به عنوان [[جانشین]] خودشان منعکس شده است.
# مرحوم [[شیخ صدوق]] نیز، در دو باب کمال‌الدین، این‌گونه گزارش‌ها را [[نقل]] کرده است. در مجموع ۴۱ [[حدیث]] آورده که در شماری از آنها جریان دیدن حضرت در دوره خردسالی بیان شده و در آنها به شکل‌های گوناگون، از جمله وضعیت جسمی‌و شکل و [[شمایل]] ایشان بیان شده است<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۳، ح۱.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص۱۸۷-۱۸۸.</ref>
 
=== ملاقات‌کنندگان با امام مهدی {{ع}} در دوره [[غیبت صغری]] ===
روایت‌های بسیاری در کتاب‌های حدیثی شیعه [[نقل]] شده که جریان [[ملاقات]] افراد متعددی را با آن حضرت در دوره [[غیبت صغری]] (۲۶۰ ـ ۳۲۹ ق) یاد کرده‌اند. این دیدارها، گاه مربوط به نائبان خاص آن حضرت و گاه مربوط به وکلای [[مالی]] ایشان بوده و برخی اوقات [[شیعیان]]، [[توفیق]] چنین ملاقاتی را پیدا می‌کردند.
 
تعدادی از افراد نائل شده به دیدار آن حضرت در دوره [[غیبت صغری]]، در منابع مختلف [[حدیثی]] تقل شده است<ref>الکافی، ج۱، ص۳۳۱، ح۸؛ الارشاد، ج۲، ص۲۵۳؛ الغیبه، ص۲۵۹، ح۲۲۶؛ کمال‌الدین، ج۲، ص۳۸۴، باب ۴۳، ح۱.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص۱۸۸.</ref>
 
=== [[گواهی]] برخی از عالمان [[اهل سنت]] بر [[ولادت مهدی موعود]] {{ع}} ===
شماری از دانشمندان [[اهل سنت]] [[ولادت امام مهدی]] {{ع}} را پذیرفته‌اند که یکی از [[بهترین]] مستندات در [[اثبات]] ولادت آن حضرت است. البته هر چند بسیاری از آنان فقط تولّد [[محمد بن الحسن العسکری]] را بدون تطبیق ایشان بر [[مهدی موعود]] {{ع}} بیان داشته‌اند، ولی از این میان، بسیاری از آنها وی را بر [[حضرت مهدی]] صاحب‌الزمان {{ع}} تطبیق داده‌اند که می‌توان از این افراد نام برد<ref>ر.ک: احقاق‌الحق و ازهاق‌الباطل، ج۱۳، ص۸۸.</ref>:
# [[ابن خلکان]] می‌نویسد: [[ابوالقاسم]] [[محمد]] [[فرزند]] [[حسن عسکری]] {{ع}} [[فرزند علی]] الهادی {{ع}} [[فرزند]] [[محمد]] جواد {{ع}} [[دوازدهمین امام]] [[شیعه]] است. [[لقب]] معروف او [[حجّت]] است. او در [[نیمه شعبان]] سال ۲۵۵ متولّد شد. در هنگام درگذشت پدر، [[عمر]] او پنج سال بود. نام مادر از [[خمط]] و برخی [[نرجس]] هم گفته‌اند<ref>وفیات الأعیان، ج۳، ص۳۱۶.</ref>.
# [[ابن مسعود]] مورّخ معروف می‌گوید: ابومحمد [[حسن بن علی]] العسکری {{ع}} در هنگام [[وفات]] ۲۹ سال داشت. او پدر [[مهدی منتظر]] {{ع}} است<ref>مروج‌الذهب، ج۴، ص۱۹۹</ref>.
# [[عبدالوهاب شعرانی]] آورده است: [[مهدی]] {{ع}} از اولاد [[امام حسن عسکری]] {{ع}} است. او در [[نیمه شعبان]] سال ۲۵۵ متولد شد. او زنده است تا اینکه با عیسی‌بن‌مریم {{ع}} [[ملاقات]] کند<ref>الیواقیت و الجواهر، ج۳، ص۱۷۸.</ref>.
# [[محمد بن طلحه شافعی]] می‌گوید: [[حضرت مهدی]] {{ع}} پسر امام حسن عسکری {{ع}} است. او زنده و موجود و از زمان غایب شدنش تاکنون باقی است<ref>مطالب السول فی مناقب آل الرسول، ج۲، ص۸۸.</ref>.
# [[ابن حجرهیثمی‌]] می‌گوید: [[امام حسن عسکری]] {{ع}} جز از ابی القاسم [[محمد]] الحجه، فرزندی به‌جای نگذاشت و آن هنگام که پدر بزرگوارش [[وفات]] یافت، او پنج سال داشت<ref>الصواعق المحرقه، ص۲۰۸.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص۱۸۸-۱۹۰.</ref>
 
== پرسش مستقیم ==
* [[چه دلیلی بر متولد شدن امام مهدی هست؟ (پرسش)]]
* [[چه دلیلی بر متولد شدن امام مهدی هست؟ (پرسش)]]


== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان دلایل ولادت امام مهدی}}
{{پرسمان دلایل ولادت امام مهدی}}
== جستارهای وابسته ==
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
{{منابع}}
* [[پرونده:136861.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۱ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت ج۱''']]
# [[پرونده:1368142.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|'''درسنامه امام‌شناسی''']]
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}


{{امام مهدی}}
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:ولادت امام مهدی]]
[[رده:ولادت امام مهدی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۴

دلایل اثبات کننده ولادت امام مهدی (ع)

اخبار رسول خدا و ائمه (ع) به ولادت مهدی موعود (ع)

  1. رسول خدا (ص) فرموده است: "خداوند از میان روزها، روز جمعه را برگزید و از شب‌ها، شب قدر و از ماه‌ها ماه رمضان را انتخاب کرد و مرا از میان رسولان برگزید و حضرت علی (ع) را از من و حسن (ع) و حسین (ع) را از علی برگزید و اوصیای بعدی را از امام حسین (ع) انتخاب کرده که نهمین آنان قائم است"[۱].
  2. امام رضا (ع) از حضرت علی (ع) نقل می‌کند که حضرت خطاب به امام حسین (ع) فرمودند: "نهمین فرزند تو ای حسین، همان قائم به حقی است که دین خدا را غالب می‌گرداند و عدل را می‌گستراند"[۲].
  3. از امام حسن (ع) چنین روایت شده: "هر یک از ما ائمّه، بیعت سلطان متجاوز زمانش، ناگزیر به‌گردنش می‌افتد، مگر قائمی‌که عیسی روح الله پشت سر او نماز می‌گذارد؛ زیرا خداوند متعال ولادت او را پنهان می‌دارد و خودش را غائب می‌گرداند، تا هنگامی‌که ظهور می‌کند، بیعتی در گردنش نباشد. او نهمین امام از فرزندان برادرم حسین (ع) است"[۳].
  4. همچنین امام حسین (ع)نیز فرموده‌اند: "نهمین فرزند من، سنتی از یوسف (ع) و سنتی از موسی‌بن عمران را داراست. او قائم اهل بیت (ع) است و خدای متعال کارهای او را در یک شب سامان می‌بخشد"[۴].
  5. امام عسکری (ع) در حدیثی فرموده‌اند: "به زودی خداوند به کرم و لطفش، فرزندی به من ارزانی خواهد داشت"[۵][۶].

خبر دادن امام عسکری (ع) به ولادت فرزندش مهدی (ع)

  1. امام عسکری (ع) در حدیثی فرموده‌اند: "سپاس از آن خدایی است که مرا از دنیا نبرد تا آنکه جانشین من را به من نشان داد. او در آفرینش و اخلاق، شبیه‌ترین مردم به رسول خدا (ص) است"[۷].
  2. در خبر صحیحی، ابی‌هاشم جعفری می‌گوید: به ابو محمّد (امام عسکری)(ع) عرض کردم: بزرگی شما، من را از پرسش کردن باز می‌دارد. آیا اجازه می‌دهید که از شما سؤال کنم؟ فرمودند: بپرس. عرض کردم: آیا شما فرزندی دارید؟ فرمودند: آری. عرض کردم: اگر برای شما حادثه‌ای رخ دهد، کجا سراغ او را بگیریم؟ فرمود: در مدینه[۸].

گواهی حکیمه خاتون (عمه امام عسکری)

  1. حکیمه خاتون، دختر امام جواد (ع) است که به هنگام ولادت آن حضرت به نرجس خاتون، مادر ارجمند امام زمان رسیدگی می‌کرده است. وی پس از متولد شدن امام مهدی (ع) جریان ولادت و برخی از کرامات رخ داده را نقل کرده است. مرحوم شیخ صدوق، حضور حکیمه خاتون و دعوت امام عسکری (ع) از وی برای حضور در منزل و چگونگی ولادت امام مهدی (ع) را از زبان آن بانو به تفصیل یاد کرده است[۹].
  2. به جز وی، از زنان دیگری که هنگام زایمان به او کمک کرده‌اند، نام برده شده است، مانند: نسیم و ماریه، خادمه امام عسکری (ع)[۱۰] همچنین کنیز ابوعلی خیزرانی که او را به امام عسکری (ع) هدیه کرده بود و پس از شهادت آن حضرت، موضوع تولّد را برای صاحب قبلی‌اش گزارش کرده است[۱۱].

دیدارکنندگان با امام مهدی (ع) در خردسالی

  1. مرحوم کلینی در کتاب کافی بابی را با عنوان فِي تَسْمِيَةِ مَنْ رَآهُ (ع) آورده، که در آن گزارش دیده شدن امام مهدی (ع) در دوره پیش از شهادت پدر بزرگوارشان است. در این روایت‌ها، افراد فراوانی دیدن امام را گزارش کرده‌اند و در شماری از آنها معرّفی آن حضرت توسط امام عسکری (ع) به عنوان جانشین خودشان منعکس شده است.
  2. مرحوم شیخ صدوق نیز، در دو باب کمال‌الدین، این‌گونه گزارش‌ها را نقل کرده است. در مجموع ۴۱ حدیث آورده که در شماری از آنها جریان دیدن حضرت در دوره خردسالی بیان شده و در آنها به شکل‌های گوناگون، از جمله وضعیت جسمی‌و شکل و شمایل ایشان بیان شده است[۱۲].[۱۳]

ملاقات‌کنندگان با امام مهدی (ع) در دوره غیبت صغری

روایت‌های بسیاری در کتاب‌های حدیثی شیعه نقل شده که جریان ملاقات افراد متعددی را با آن حضرت در دوره غیبت صغری (۲۶۰ ـ ۳۲۹ ق) یاد کرده‌اند. این دیدارها، گاه مربوط به نائبان خاص آن حضرت و گاه مربوط به وکلای مالی ایشان بوده و برخی اوقات شیعیان، توفیق چنین ملاقاتی را پیدا می‌کردند.

تعدادی از افراد نائل شده به دیدار آن حضرت در دوره غیبت صغری، در منابع مختلف حدیثی تقل شده است[۱۴].[۱۵]

گواهی برخی از عالمان اهل سنت بر ولادت مهدی موعود (ع)

شماری از دانشمندان اهل سنت ولادت امام مهدی (ع) را پذیرفته‌اند که یکی از بهترین مستندات در اثبات ولادت آن حضرت است. البته هر چند بسیاری از آنان فقط تولّد محمد بن الحسن العسکری را بدون تطبیق ایشان بر مهدی موعود (ع) بیان داشته‌اند، ولی از این میان، بسیاری از آنها وی را بر حضرت مهدی صاحب‌الزمان (ع) تطبیق داده‌اند که می‌توان از این افراد نام برد[۱۶]:

  1. ابن خلکان می‌نویسد: ابوالقاسم محمد فرزند حسن عسکری (ع) فرزند علی الهادی (ع) فرزند محمد جواد (ع) دوازدهمین امام شیعه است. لقب معروف او حجّت است. او در نیمه شعبان سال ۲۵۵ متولّد شد. در هنگام درگذشت پدر، عمر او پنج سال بود. نام مادر از خمط و برخی نرجس هم گفته‌اند[۱۷].
  2. ابن مسعود مورّخ معروف می‌گوید: ابومحمد حسن بن علی العسکری (ع) در هنگام وفات ۲۹ سال داشت. او پدر مهدی منتظر (ع) است[۱۸].
  3. عبدالوهاب شعرانی آورده است: مهدی (ع) از اولاد امام حسن عسکری (ع) است. او در نیمه شعبان سال ۲۵۵ متولد شد. او زنده است تا اینکه با عیسی‌بن‌مریم (ع) ملاقات کند[۱۹].
  4. محمد بن طلحه شافعی می‌گوید: حضرت مهدی (ع) پسر امام حسن عسکری (ع) است. او زنده و موجود و از زمان غایب شدنش تاکنون باقی است[۲۰].
  5. ابن حجرهیثمی‌ می‌گوید: امام حسن عسکری (ع) جز از ابی القاسم محمد الحجه، فرزندی به‌جای نگذاشت و آن هنگام که پدر بزرگوارش وفات یافت، او پنج سال داشت[۲۱].[۲۲]

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. «إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ النَّاسِ الْأَنْبِيَاءَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ الرُّسُلَ وَ اخْتَارَنِي مِنَ الرُّسُلِ وَ اخْتَارَ مِنِّي عَلِيّاً وَ اخْتَارَ مِنْ عَلِيٍّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْحُسَيْنِ الْأَوْصِيَاءَ تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ وَ هُوَ ظَاهِرُهُمْ وَ بَاطِنُهُمْ»؛ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۲۶۰؛ اثبات الوصیه، ص۲۶۶؛ دلائل الامامه، ص۲۴۰.
  2. «التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِكَ يَا حُسَيْنُ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُظْهِرُ لِلدِّينِ وَ الْبَاسِطُ لِلْعَدْلِ»؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۱۰.
  3. «مَا مِنَّا أَحَدٌ إِلَّا وَ يَقَعُ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِطَاغِيَةِ زَمَانِهِ إِلَّا الْقَائِمَ الَّذِي يُصَلِّي خَلْفَهُ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُخْفِي وِلَادَتَهُ وَ يُغَيِّبُ شَخْصَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ إِذَا خَرَجَ ذَلِكَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِ أَخِي الْحُسَيْنِ...»؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۷۹.
  4. «فِي التَّاسِعِ مِنْ وُلْدِي سُنَّةٌ مِنْ يُوسُفَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ وَ هُوَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يُصْلِحُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ»؛ بحارالأنوار، ج۵، ص۱۳۲.
  5. «... سَيَرْزُقُنِي اللَّهُ وَلَداً بِكَرَمِهِ وَ لُطْفِهِ»؛ بحارالأنوار، ج۵۰، ص۳۱۳.
  6. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۱۸۴-۱۸۶.
  7. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى أَرَانِي الْخَلَفَ مِنْ بَعْدِي أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ (ص) خَلْقاً وَ خُلْقاً...»؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۶۱.
  8. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۱۸۶-۱۸۷.
  9. الغیبه، ص۲۴۵؛ کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۲.
  10. الغیبه، ص۲۴۵؛ کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۲، ح۵.
  11. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۱۸۷.
  12. شیخ صدوق، کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۳، ح۱.
  13. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۱۸۷-۱۸۸.
  14. الکافی، ج۱، ص۳۳۱، ح۸؛ الارشاد، ج۲، ص۲۵۳؛ الغیبه، ص۲۵۹، ح۲۲۶؛ کمال‌الدین، ج۲، ص۳۸۴، باب ۴۳، ح۱.
  15. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۱۸۸.
  16. ر.ک: احقاق‌الحق و ازهاق‌الباطل، ج۱۳، ص۸۸.
  17. وفیات الأعیان، ج۳، ص۳۱۶.
  18. مروج‌الذهب، ج۴، ص۱۹۹
  19. الیواقیت و الجواهر، ج۳، ص۱۷۸.
  20. مطالب السول فی مناقب آل الرسول، ج۲، ص۸۸.
  21. الصواعق المحرقه، ص۲۰۸.
  22. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۱۸۸-۱۹۰.